ΓΑΜΟ - ΜΑΝΙΑ

18

Η Ρένια ούτε που είχε καταλάβει πότε πέρασε ένας μήνας από την ανακοίνωση του γάμου της και από την πολυπόθητη ημέρα τη χώριζαν πλέον λίγες μονάχα ώρες που επέλεξε να τις περάσει στο πατρικό της με τη Γλυκερία και τις φίλες της, αλλά και με τη δική της φιλενάδα που παρότι κόντευε δέκα το βράδυ, δεν είχε κάνει ακόμη την εμφάνισή της. Ωστόσο, η Γλυκερία, η Μυρτώ, η Ακριβή και η Ξανθίππη είχαν φτιάξει φυτικές μάσκες ομορφιάς και είχαν τοποθετήσει φέτες από αγγούρια κάτω από τα μάτια τους ενώ εκείνη μόλις είχε βγει από το μπάνιο και χάζευε το εκθαμβωτικό νυφικό που ήταν απλωμένο στο κρεβάτι της και είχε φτιάξει γι' αυτήν ο αγαπημένος της Λόνι, ελευθερώνοντας γλυκόπικρους αναστεναγμούς.

Από τη μία παντρευόταν έναν υπέροχο άνθρωπο που τη λάτρευε και της έκανε όλα τα χατίρια και από την άλλη σκεφτόταν τον Απόλλωνα που θα μαράζωνε από την απόφασή της. Άλλωστε, το γράμμα του ήταν σαφές: Εκείνη ήταν η μοναδική γυναίκα με την οποία ήταν ερωτευμένος μια ολόκληρη ζωή. Δεν ήταν λίγες οι φορές που σκέφτηκε να πάει στον Λυκαβηττό και να τα τινάξει όλα στον αέρα. Ποια γυναίκα δε θα λύγιζε μπροστά σε μια τέτοια εξομολόγηση από έναν τόσο όμορφο και τρυφερό άντρα; Κι εκείνη έπρεπε να το παραδεχτεί, τουλάχιστον στον εαυτό της, λύγιζε μα δείλιαζε να τα καταστρέψει όλα, αφού, στην άλλη πλευρά της ζυγαριάς, είχε τοποθετήσει έναν άντρα που σιγά σιγά άρχιζε να της κλέβει την καρδιά...

Όσο για τον Λεωνίδα... αυτός θα έμενε για πάντα το απωθημένο της, ένα απωθημένο για το οποίο η Ρίτα έλιωνε όλο και πιο πολύ μέρα με τη μέρα, γι' αυτό και όφειλε να το ξεπεράσει και προχωρήσει ευθεία μπροστά χωρίς να της αποσπά τίποτα την προσοχή από την πιο σημαντική μέρα της ζωής της, για την οποία φρόντισε και ο Λέων που εκτόνωσε τη δημιουργικότητα του πάνω της, φροντίζοντας να της μιλάει μόνο για την ημέρα του γάμου της, αν κι εκείνη ήταν σίγουρη πως αποκλείεται να μην είχε πληροφορηθεί για τα συναισθήματα που έτρεφε γι' αυτόν - άλλη μια απόδειξη πως ποτέ δε θα την έβλεπε σαν γυναίκα, αφού για τα δικά του μάτια και τη δική του καρδιά θα ήταν για πάντα η φιλενάδα που μοιράζει απλόχερα τις λιχουδιές της.

Τα πυρόξανθα μαλλιά της της τα είχε βάψει στο κόκκινο της φωτιάς και της τα είχε κόψει λίγα δάχτυλα ώστε να αποκτήσουν περισσότερο όγκο να να λάμπουν από τις ρίζες ως τις άκρες, τα νύχια τής τα είχε κάνει ένα κλασσικό γαλλικό με στρας και διακριτικά μοβ λουλουδάκια -όπως ήταν και το θέμα και τα χρώματα του γάμου- και το ίδιο σχέδιο είχε κάνει και στα νύχια των ποδιών της, ώστε να ταιριάζει άψογα με τα ασημί και γεμάτα στρας, δωδεκάποντα πέδιλά της.