ΓΑΜΟ - ΜΑΝΙΑ

25

Ο Απόλλωνας άνοιξε τα μάτια του με το χαμόγελο στα χείλη, νιώθοντας εκατό κιλά ελαφρύτερος. Βέβαια οι ενοχές τον περιτριγύριζαν, αλλά εκείνος δεν έδινε και τόση σημασία. Όσο θυμόταν τα χειλάκια της, το κορμάκι της και αυτό το καυτό και στενό είναι της, το χέρι του κατέβηκε και έκλεισε γύρω από τη στύση του. Τα είχε κάνει άνω κάτω, αλλά του άρεσε τόσο πολύ που την έκλεψε από τον Σαχλαμάρα και την έκανε να πρασινίσει από τη ζήλια της. Μα τι σκεφτόταν; Αυτός δεν ήταν ο Απόλλωνας, μα κάποιος άλλος που έκανε κατάληψη στο σώμα του.

Η ανάσα του βάθυνε, το χέρι του είχε πάρει φωτιά όσο ζωντάνευε στη μνήμη του το πρόσωπό της, τα φιλιά του στην ελιά που είχε στην κλείδα της, και αυτές τις ηδονικές κραυγές της, και τελείωσε σαν να ήταν και πάλι έφηβος. Καλά τον είπε ο φίλος του ''Μαλάκα'', ήταν... και μάλιστα με  Μ κεφαλαίο, αφού κμεταλλευόταν τη Ζωή και τον Γεράσιμο. Σηκώθηκε αγανακτισμένος από το κρεβάτι και έδωσε μια υπόσχεση στον εαυτό του: να σταματήσει τις ενοχές.

Με τη Ζωή εξάλλου πάντα ήταν ξεκάθαρος. Ήξερε πως δεν ήθελε γάμους, παιδιά και δεσμεύσεις. Τι την έπιασε και ρώτησε για τον γάμο τους; Του προκάλεσε μεγάλη απορία.

Ήταν πριν δύο χρόνια όταν ο καλός φίλος του Μένιος Χασομέρης είχε την πρώτη επίδειξη μόδας, με τον Απόλλωνα να συμμετέχει κι εκείνος με τέσσερα από τα κομμάτια του. Του είχε κάνει μεγάλη τιμή ο φίλος του, καθώς ήταν η περίοδος που τα οικονομικά του είχαν φτάσει στον πάτο.

Ο Μένιος του έδωσε τέσσερα από τα καλύτερα μοντέλα του, και, στην πρώτη πρόβα που έκαναν, είδε τη Ζωή να φορά ένα από τα δημιουργήματά του και τα μάτια του άστραψαν καθώς εκείνη την εποχή είχε πυρόξανθα τα μαλλιά της και ήταν σαν να έβλεπε το κορίτσι του να περιφέρεται σαν αερικό. Περίμενε να τελειώσει και καθώς τη βοηθούσε να βγάλει το νυφικό της, της είπε: 

«Είναι λες και το έφτιαξα για το σώμα σου. Είμαι ο Απόλλωνας», και της χαμογέλασε με τα δάχτυλά του να αγγίζουν την απαλή επιδερμίδα της.

«Άσε 'με να μαντέψω... ο Θεός του φωτός και προστάτης των καλών τεχνών!» του απάντησε με θαυμασμό, τινάζοντας με τις άκρες των δαχτύλων της τα μπουκλωτά μαλλιά της, αφού επιτέλους η τύχη τής χαμογέλασε. Πόσο τυχαίο ήταν το όνομά του σε συνδυασμό με το ότι εκείνη είχε τελειώσει τη σχολή καλών τεχνών; Διόλου τυχαίο δεν ήταν επίσης και το γεγονός ότι και οι δυο τους ήταν εμφανίσιμοι και δραστηριοποιούνταν στον χώρο της μόδας.