The girl who saved me (Greek)

Κεφάλαιο έκτο.

Άνοιξα τα μάτια μου και είδα την Carly πάνω από το κεφάλι μου χτυπάει δύο κατσαρόλες μεταξύ τους κάνοντας ένα απίστευτα εκκωφαντικό θόρυβο.

"Τι κανεις εκεί;" Είπα νευριασμένα. Τα αφτιά μου πονούσαν. 

"Σε ξυπνάω υπναρού." φώναξε για να ακουστεί πάνω από τον ήχο.

"Εντάξει, φτάνει, ξύπνησα!" Είπα καλύπτοντας τα καημένα μου αφτιά.

"Oooookay." είπε και σταμάτησε να τα χτυπάει μεταξύ τους.

"Αχ τα αφτιά μου. Να σε ρωτήσω. Πας καλά;! Δουλεύει το μυαλό σου;!" Ρώτησα.

"Ναι, το μυαλό μου δουλεύει μια χαρά. Η Rachel είναι κάτω. Ντύσου. Θα περιμένουμε κάτω." Είπε και βγήκε έξω από το δωμάτιό μου.

Ο εγκέφαλός της σίγουρα δεν λειτουργεί καλά, το έχασε. Πήγα στο μπάνιο βούρτσισα τα δόντια μου και, στη συνέχεια, ντύθηκα. Φόρεσα ένα λευκό T-shirt με ένα όμορφο πουλί ως ένα σχέδιο, τζιν σορτς και όμορφα λευκά Supra Skytop ΙΙ μου. Πήρα τα γυαλιά ηλίου μου και πήγα κάτω. Τα κορίτσια κάθονταν στον καναπέ και συζητούσαν.

"Λοιπόν, πώς αποφασίσατε να με επισκεφθείτε;" Ρώτησα όταν κάθισα στον καναπέ και εγώ.

"Αποφασίσαμε να προσκαλέσουμε τους εαυτούς μας για ένα καφέ, αφού δεν μας προσκαλείς εσύ!" είπε η Carly και μου χαμογέλασε ειρωνικά.

"Um συγγνώμη κορίτσια." Είπα νιώθοντας πραγματικά λυπημένη γι 'αυτό.

"Από τότε που κάνεις παρέα με τον Justin μας ξέχασες εμάς. Αν δεν πήγαιναμε στο σχολείο μαζί δεν θα σε βλέπαμε ποτέ." πρόσθεσε Rachel.

"Ελάτε κορίτσια. Με χρειάζεται." Είπα λυπημένα προσπαθώντας να τις κάνω να καταλάβουν.

"Και εμείς χρειαζόμαστε την καλύτερη μας φίλη." είπε η Carly προσπαθώντας να με κάνει να κατανοήσω τη δική τους πλευρά της ιστορίας.

"Ε Ναι." Συμφώνησε μαζί της η Rachel.

"Ναι, αλλά ..." προσπάθησα να πω.

"Δεν έχει αλλά. Θα αρχίσεις να κάνεις παρέα μαζί μας πιο συχνά." Δήλωσε η Carly. Δεν καταλάβαινε, κανείς τους δεν καταλάβαινε. Αναστέναξα.

"Λοιπόν, θα προσπαθήσω». Είπα τελικά.

"Θα το δούμε αυτό." είπε η Carly κοιτώντας με άγρια. Τι συμβαίνει με αυτά τα κορίτσια; Δεν είναι πως δεν έκανα παρέα μαζί τους, έκανα, αλλά όχι τόσο πολύ όσο πριν.

"Ας πάμε μια βολτα." Είπε η Rachel και σηκώθηκαν και οι δύο. Γύρισαν να με  κοιτάξουν.

"Χμ, πρέπει να πάω να δω τον Justin." Είπα αργά και ήρεμα, γιατί ήξερα ότι θα νευριάσουν.