Κεφάλαιο τρίτο.

189 14 0
                                    

~ Δύο ημέρες αργότερα ~

Kathy's POV

Το μυαλό μου δούλευε πυρετωδώς. Σκεφτόμουν τι είχε συμβεί. Δεν μπορούσα να το πιστέψω. Ήμουν τόσο χαρούμενη. Σε αυτό το σύντομο χρονικό διάστημα που ήμουν εκεί είδα ένα μικρό κομμάτι του παλιού Justin να επιστρέφει...

 Justin's POV

Δύο μέρες είχαν περάσει. Δεν μπορούσα να περιμένω να την ξαναδώ και αποφάσισα να σταματήσω από το σπίτι της. Βγήκα έξω και άρχισα να περπατάω προς το σπίτι, αλλά στα μισά του δρόμου συνειδητοποίησα ότι δεν είχα καμία δικαιολογία για να πάω Έπρεπε να σκεφτώ κάτι. Και σκέφτηκα κάτι, κάτι πολύ κλασικό, θα πήγαινα να ζητήσω ζάχαρη. Όταν έφτασα σπίτι της άκουσα ένα γνώριμο ήχο που προέρχεται από το δωμάτιό της και την είδα από το παράθυρο να χορεύει και να τραγουδά...

"Love me, love me, say that you love me, fool me, fool me oh how you do me, kiss me, kiss me say that you miss me, tell me what I wanna hear, tell me you love me!" τραγουδούσε.

Πάγωσε και άκουγα... Ήταν Belieber, ήταν ακόμα Belieber! Αναρωτιόμουν αν υπάρχουν άλλοι σαν και εκείνη έξω εκεί, όταν το τραγούδι σταμάτησε και συνέχισα το περπάτημα. Έφτασα στην πόρτα της. Πήρα μια βαθιά ανάσα και χτύπησα. Ήλπιζα για την ανοίξει εκείνη και όχι κάποιος άλλος. Ευτυχώς ήταν όντως εκείνη που άνοιξε την πόρτα.

"Ποιος -... Ω! Justin!" Είπε με έκπληξη, αλλά στα μάτια της φαινόταν ότι ήταν χαρούμενη που με έβλεπε.

"Aye! Ήρθα να δανειστώ λίγη ζάχαρη!" Είπα και της χάρισα ένα γλυκό χαμόγελο.

"Εντάξει, έλα μέσα. Μην στέκεστε στην πόρτα!" είπε και παραμέρισε για να περάσω μέσα. Μπήκα μέσα. Το σπίτι ήταν ζεστό. Καθώς έμπαινα στο εσωτερικό, βρέθηκα στο σαλόνι. Στα δεξιά μου ήταν η κουζίνα που διαχωρίζόνταν από το σαλόνι με ένα ημι-τοίχο.

"Κάθησε κάτω, αν θέλεις!" είπε.

Κάθισα στον καναπέ, καθώς εκείνη προχώρησε προς την κουζίνα. Δεν είχα τίποτα μαζί μου για να βάλει τη ζάχαρη μέσα. Θεέ μου, τι βλάκας! Χρειαζόμουν τόσο πολύ να τη δω, να αισθανθώ λίγο καλύτερα, να ξεχάσω τα προβλήματά μου και δεν νομίζα ότι θα το χρειαστώ.

"Εδώ είναι." είπε και μου έδωσε ένα μπολ με ζάχαρη.

"Σε ευχαριστώ." Είπα χαμογελώντας της.

Kathy's POV

Του έδωσα τη ζάχαρη και χαμογέλασε. Με ευχαρίστησε και με κοίταξε με αυτά τα υπέροχα μελί μάτια που πάντα ονειρευόμουν να με κοιτάξουν. Δεν μπορούσα να μιλήσω, ήθελα απλώς να τα κοιτάω.

The girl who saved me (Greek)Where stories live. Discover now