Κεφάλαιο δεύτερο.

241 17 0
                                    

Kathy's POV

Σήμερα το πρωί ξύπνησα νωρίτερα από το συνηθισμένο. Αφού ντύθηκα με την ησυχία μου, μιας και είχα χρόνο,  πήγα για πρωινό. 

"Γεια σου μαμά!" Την χαιρέτησα όταν είχα πια κατεβεί και την είδα στην κουζίνα. Μια πραγματικά ωραία μυρωδιά γέμισε τα ρουθούνια μου με το που πάτησα το πόδι μου εκεί. Πάντα μαγειρεύει κάτι νόστιμο. 

"Πού πας τόσο νωρίς; Είναι Σάββατο πρωί." ρώτησε με περιέργεια. Δεν σηκωνόμουν τόσο νωρίς τα Σάββατα. Συνήθως κοιμόμουν ώρες ολόκληρες. 

"Θα πάω για ψώνια με τα κορίτσια!" Απάντησα και χαμογέλασα. Θα ήταν εδώ σύντομα γι'αυτό και αμέσως κάθισα στο τραπέζι για να φάω το πρωινό μου. 

 "Α ωραία. Και τι ώρα θα γυρίσεις;" ρώτησε. Πάλι η ανάκριση ξεκίνησε. 

"Ακόμη δεν έφυγα, περιμένεις να ξέρω πότε θα είμαι πίσω;" Είπα λίγο τσαντισμένη. Πάρα πολλές ερωτήσεις κάνει. Η μητέρα μου ήταν πάντα έτσι, είχε πάρα πολλές ερωτήσεις 

"Εντάξει, μην νευριάζεις." είπε και σχεδόν αμέσως μετά άκουσα ένα χτύπημα στην πόρτα και σηκώθηκα για να ανοίξω. Εκεί στέκονταν οι καλύτερες μου φίλες, η Carly και η Rachel.

"Γεια σου κορίτσι μου. Είσαι έτοιμη;" με χαιρέτησε η Rachel και μπήκε μέσα στο σπίτι. Η Carly ήρθε ακριβώς πίσω της. Τα κορίτσια μου ήταν όμορφα. Η Carly ήταν αυτή που ήταν πάντα εκεί για να με προστατεύσει. Πάντα προσφέρονταν να δείρει τους ανθρώπους που μου έκαναν κακό. Ήταν έτοιμη να παλέψει οποιαδήποτε στιγμή με τον οποιονδήποτε. Η Rachel ήταν το αντίθετο. Ήταν ήσυχη ντροπαλή και μου έδινε πάντοτε τις καλύτερες συμβουλές. Πάντα προσπαθούσε να μας προσγειώνει στη γη όποτε πετούσαμε στα σύννεφα. 

"Φυσικά!" είπα στην Rachel και χαμογέλασα. "Μαμά φεύγω." Φώναξα από την πόρτα έτσι ώστε να μπορέσει να με ακούσει.

"Εντάξει. Να προσέχεις!" μου απάντησε. 

"Μην ανησυχείτε κυρία Levin, θα την προσέχουμε εμείς." απάντησε η Carly και βγήκαμε έξω. Στο δρόμο για το εμπορικό κέντρο και καθώς ήμασταν για ψώνια συζητούσαμε για διάφορα ζητήματα, όπως το σχολείο, τα αγόρια και άλλα,  έως ότου ήρθε το θέμα, ως συνήθως, στον Justin.

"Ρε κορίτσια είναι ακόμα έτσι. Τίποτα δεν έχει αλλάξει." Είπα ανησυχώντας γι 'αυτόν.

"Και δεν πρόκειται να αλλάξει!" Είπε η Carly ενοχλημένη. 

"Κάποια μέρα θα καταλάβει ότι είναι άχρηστο να είναι έτσι και θα γίνει όπως ήταν πριν, είμαι σίγουρη." Είπα ήρεμα. Δεν ήθελα να μαλώσω μαζί της. 

The girl who saved me (Greek)Where stories live. Discover now