The girl who saved me (Greek)

Κεφάλαιο πέμπτο.

Πήγα κοντά και το πήρα στο χέρι μου για να δω ποιος ήταν, αλλά ήταν απόκρυψη. Δεν μου φάνηκε σωστό να απαντήσω γι 'αυτό το άφησα πίσω εκεί που ήταν. Το άφησα πίσω στη θέση του και μετά από λίγο σταμάτησε να χτυπάει. Όχι όμως γαι πολύ, σύντομα άρχισε να χτυπά και πάλι. Είχα αρχίσει να γίνομε νευρική! Περίμενα να σταματήσει και μετά από ένα λεπτό, που έμοιαζε σαν έναν αιώνας, σταμάτησε και πάλι. Αμέσως η νευρικότητα μου εξαφανίστηκε και ένα λεπτό αργότερα ο Justin είχε επιστρέψει.

"Γεια σου όμορφη, είμαι πίσω!" είπε όταν μπήκε μέσα. Δεν μπορούσα να σταματήσω το χαμόγελο που εμφανίστηκε στο πρόσωπο μου. Τώρα που ήταν εδώ είχα σχεδόν ξεχάσει το τηλέφωνό του.

"Χμ, καλωσήρθες" Είπα, αλλά ήμουν σίγουρη ότι θα μπορούσε να καταλάβει ότι κάτι δεν πήγαινε καλά από τη φωνή μου.

"Είσαι καλά;" ρώτησε ανήσυχα και ήρθε δίπλα μου.

"Ναι αγαπημένε μου, είμαι μια χαρά." Είπα. Έπρεπε να του πω σχετικά με το τηλέφωνό του και έτσι έκανα. "Το τηλέφωνό σου χτυπούσε". Πρόσθεσα.

"Ω, εντάξει. Θα το δω αργότερα." είπε. Δεν φαινόταν να ενδιαφέρονται γι 'αυτό. Ήταν σαν ο ίδιος να μην περίμενε κανέναν να τον καλέσει. "Έλα. Ας δούμε την ταινία." είπε και έβαλε το DVD.

"Εντάξει". Είπα και κάθισα στον καναπέ.

Παρακολουθήσαμε την ταινία και σε ένα σημείο τον έπιασα να με κοιτάει. Αυτό με έκανε νευρική. Γιατί μου το κάνει αυτό; Δεν μπορεί να δει τι μου κάνει; Δεν μπορούσα να το αντέξω. Τον αγαπώ τόσο πολύ.

"Τι συνέβη;" Τον ρώτησα με περιέργεια.

"Θέλω να σε ρωτήσω κάτι, αλλά δεν ξέρω αν πρέπει." είπε. Έμοιαζε σαν να υπήρχε μια μάχη μέσα του. Ήθελε να ρωτήσει, αλλά φοβόταν.

"Ω, εντάξει, ρώτα". Είπα αλλά δεν είπε ούτε μια λέξη για λίγο. "Έλα καλέ, ρώτα». Είπα ανυπόμονα.

"Είναι καλύτερα να το ξεχάσουμε." είπε, αλλά εγώ ήθελα να μάθω. Αν δεν ήξερε τι να κάνει, να ρωτήσει ή όχι, θα πρέπει να ήταν κάτι σημαντικό.

"Oooohh έλα πες μου. Είμαι περίεργη τώρα." Είπα, παρακαλώντας τον να μου πει.

"Όχι." είπε πειράζοντας με.

"Έλα τώρα. Μην γίνεσαι κακός."

"Γίνομαι κακός ε;" είπε και στη συνέχεια ήρθε απειλητικά κοντά μου.

"Εμ, έλα Justin είσαι. Σε παρακαλώ μην αρχίσεις να με γαργαλάς και πάλι!" Τον παρακάλεσα.