5.Bölüm
"Artık iyileş seni özledim"
Batının anlatımı...
Gözlerim ağlamaktan şişmişti babamın zoruyla aşağıya kapıya indim yanımda bir kıpırdama hissettim kafamı bir ümitle çevirdim belki güneş gelmişti kafamı çevirdiğimde merti ve oğuzu gördüm hayal kırıklığıyla önüme döndüm mert elinde olan kahvenin birini bana verdi alıp bir yudum almaya çalıştım ama boğazımdan geçmiyordu gözümün önünde güneş vurulmuştu ve ben burda kahve içmeye çalışıyordum.
Hemen elimdeki karton bardakta olan kahvemi çöpe attım ve koşarak ameliyathaneye girdim kahretsinki ameliyat bitmemişti hemen dizlerimin üzerine çöktüm elimle yüzümü kapatarak ağlamamaya çalıştım ama olmuyordu istemedende gözlerimden yaşlar akıyordu etrafıma baktığımda Gamze bir yerde oturmuş hüngün hüngür ağlıyordu tuğba ise bayılmıştı onu bir odaya yatırmışlardı Asaf Amca ise arayabildiği herkesi arıyordu güneşin annesi bir köşede emire sarılarak ağlıyordu babam ise eve kıyafet almaya gitmişti annem ise tuğbanın başında bekliyordu
Mert ve Oğuz ameliyathaneye girdiklerinde hemen benim yanıma geldiler yanıma oturup ameliyatın bitmesini bekliyorduk ve bir hemşire çıktı hızla ayağa kalkıp güneşin durumunu sormak için hemşirenin yanına gittim.
"Güneşin durumu nasıl, iyimi güneş?"
"Malesef benim bir bilgim yok birazdan doktor sizi bilgilendir geçmiş olsun!"
Tam o sırada doktor çıktı doktora koşacakken yere düştüm iyimi doktor hemen yanıma geldi.
"İyimisin dikkat et buralar kavgan"
"Güneşin durumu nasıl iyimi o!"
"Güneşin durumu iyi ama seni böyle görmesin delikanlı" Hemen ayağa kalkıp doğrulup doktora döndüm.
"Birşeyi yok demi iyi o!" Bana gülümseyip yanıma yaklaştı.
"Merak etmeyin o çok iyi sadece kurşun sıyırmış ama 5 günlük bir misafirimiz olucak geçmiş olsun" söyleyip giderken bana döndü ve konuşmaya devam etti.
"Kendine dikkat et delikanlı" Şuan bir doktor tarafından şakaya maruz kalıyorum süper ya hemen merte sarıldım sonra oğuza mutluluktan ağlıyordum resmen bu duyguyu daha önce hiç yaşamamıştım.
Onu görmek için çok heyecanlıydım ve birden ameliyathanenin kapısı açıldı ve karşımda sedyeyle odasına götürülen güneşi gördüm ve o an anladım bu bizim hikayemizdi ve bu hikayeyi yazarı kimdi biz karakterler peki yazarımız kimdi.
Hemen güneşin peşinden gittim o odaya girdi tam bende giricekken hemşire beni durdurdu.
"Şuan hastamız biraz dinlensin sonra girebilirsiniz!" Kadının yüzüne çaresizce baktıktan sonra direk mertin yanına gittim ve gördüğüm manzarayla şok oldum Gamze ve mert öpüşüyorlardı tövbe tövbe direk onların yanına gittim ve mertin omzuna dokundum mertle Gamze direk ayrıldı Gamze kızarmıştı herhalinden belliydi mert ise şok içinde bana bakıyordu ve tuğbanın sesi.
"Hey gençler ne yapıyordunuz burada?"
"Sohbet ediyorduk!" Dedi hemen mert merte bakıp sırıtırak konuşmaya başladım.
"Ayn sadece sohbet ediyorlardı" o sırada oğuz ne oluyor gibi bir bakış attıktan sonra hiç bakışı attım.
"Güneş uyanmış size bunu söylemeye geldik" Tuğba heyecanla konuşurken ben heyecandan konuşmaya başladım
"Uyandımı güneş şimdi?"
"Evet uyandı" oğuzun sesini duyunca hep beraber güneşin yanına gittik.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Bir Kutup Yıldızı
Romantizmyep yeni bir hayata sahip olduğum bir iş yemeği... Sen benim hayatım oldun o iş yemeği benim kutup yıldızım oldu... Babam ünlü bir iş adamı olduğundan dolayı her hafta bir yemek olurdu yine o akşamlardan biri babamın ailecek gideceğimiz bir akşam ye...
