Kafamı iki yana sallayarak bir adım geriye çekildim. Parlayan gözleri hayal kırıklığına büründüğünde bir adım daha geriye çekildim.
"Yapma." Açıklama bekliyordu. Benden bir açıklama bekliyordu. Ne yaptığımı anlayamıyordu ve ne yazık ki haklıydı.
Bir adım daha yaklaştığında konuştu. "Bir şey, seni incitecek bir şey mi yaptım? Özür dilerim, yemin ederim ne yaptığımı bilmiyorum."
Bir adım daha atıp yanıma gelmeye çalıştığında hızlıca arkaya doğru bir adım attım. Korkuyordum, istemiyordum.
"Benden korkuyorsun." O kadar kırgın çıkmıştı ki sesi, o an ağlamak istemiştim. "Sen gerçekten benden korkuyorsun." diye onayladı kendini, bir şey diyemedim. "Niye?" Sesi o kadar kısık çıkmıştı ki, onu duymakta zorlanmıştım.
"Senden korkmuyorum, sadece istemiyorum. Bu çok garip benim için. Rahatsız ediyor. İstemiyorum, böyle bir şey olmasını-"
"Tamam, anladım ben seni. Devam etmene gerek yok." Gözlerim doldu. Hayal kırıklığına uğratmıştım onu, belki de onunla oyun oynadığımı düşünmesini sağlamıştım. Birazcık beni de anlayamaz mıydı? Empati kuramaz mıydı?
"Bir daha" Sert çıkan sesiyle birlikte yutkundum, başa dönmüştük sanki. "Bir daha asla böyle bir şey yaşanmayacak, sana bunun garantisini verebilirim. Şimdi bir yere gitmem gerekiyor, sen de eve dön herhangi bir taksiyle."
Gözlerim dolu dolu kafamı salladım yavaşça. O da benim yaptığımı yaptı kafasını salladı fakat onun gözleri dolu değildi, bomboş bakıyordu. Nasıl yapıyordu bilmiyorum ama çok hızlı duygu değişimi yaşıyordu.
Arkasını dönerek bomboş sokakta ilerlemeye başladığında gözümden akan yaşı engelleyemedim. Arkasına bakar diye umdum, bakmadı. En başa dönmüştük ve benim yüzümdendi. Onun gerçekten hiçbir suçu yoktu, olan şeylerin hepsi benim suçumdu.
Gözden kaybolduğunda bir kez olsun düşünmeden hareket ettim, arkasından koştum. Görüş açıma girdiğinde derin bir nefes verip Taehyung diye bağırdım. Dönmedi, birazcık daha koştum ve tekrar bağırdım. Bu sefer döndü, baktı bana sert bakışlarıyla. Gülümsedim, dolu gözlerime tezat, sonrasında da konuşmaya başladım ve belki de şu hayatımda ilk defa iyi bir şeye sebep oldum.
"Siktir etsene Taehyung, seni istiyorum."
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Arkadaşlar çığlık atıyorum, 300 olduk ve ben ne diyeceğimi bilemiyorum. Çok teşekkür ederim, sizleri çok seviyorum. (Unf atarsanız ölürmüşüm.)
Eskiden yazdığım bir kitaptı ve devamını getiremediği için silmiştim. Şimdi 300 takipçiye özel yeniden yayımlıyorum. Bayağı bir değişiklik yaptım, anlamışsınızdır zaten.
İleriden bir kesitti okuduğunuz şu bölüm, açıklamayla ne alakası olduğunu anlamamanız normal. Yorumlarınızı çok merak ediyorum, umarım beğenmişsinizdir.
