At the near end of the year 2021, BongBong Sara uniteam caravan happened in different cities in the Philippines. The year has passed 2 years ago. Their life, family, personality, and reality, ay normal at tahimik. but because of somebody who lacks m...
Isa ako sa mga supporter ng Marcos, PERO hanggang sa cellphone at internet nalang ako, dahil bata palang ako kaya hindi ako pwedeng pumunta sa ibang lugar ng ganun ganun nalang.
hindi na ako nagpa-alam sa mga magulang ko na gusto kong makapunta sa selebrasyon na gagawin malapit sa malacanang, dahil alam kong di rin naman nila ako papayagan dahil wala akong kasama.
hindi rin naman sila makakasama sa akin dahil si mama mayroong trabaho at ganon din ang aking ama.
Kaya hindi narin ako nag pumilit.
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
(naluluha)
"oh anong nangyayari sayo bakit ka umiiyak?!!" tanong ni mama
"ako po? hahahah hindi po, natatalsikan kasi ng pawis ng sibuyas yung aking magagandang mata eh" sagot ko sabay hiwa.
"nga pala mayroon daw pa-celebration ang kampo nila BBM ah!" sabi ng kapatid kong lalake
"hindi bat loyal ka dun bakit di ka pumunta kahapon ng nakasama ka sa pagsasaya nilang lahat?" dagdag niya
Dahil naiinis na ako "baket!! sasamahan mo ba ako na pumunta doon?, ihahated mo ba ako doon?,... hinde diba!!!" pero medyo mahina na pagalit dahil baka magalit si mama.
"oh eh bakit, bakit kaylangan ako ang sasama at magiging drayber mo! wala kabang kaibigan?!!" tanong ni kuya na lumalaki ang mata.
at sinagot ko siya ng "wala", natigilan siya at sinabihan kami ni mama
"kayo, ayusin nyo yang pag-uusap ninyo ha, kung ayaw nyong bigyan ko kayo ng ibat ibang klase ng itak tig isa pa, para wala ng ngawngaw."
Kaya nanahimik nalang kami ni kuya.
1hrs ago (after cooking)
"kain na tayo!!!" sabi ko
(plates rattle)
(spoon and fork sound)
(chair scrape)
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
habang kami ay nakain, tahimik ang kapaligiran.
"nga pala ma, meron sana akong sasabihin sa inyo ni papa. Kaso wala kasi siya" basag ni kuya sa katahimikang bumabalot sa hapagkainan.
"ano ba iyon?, edi hintayin nalang natin si papa para sabay namin maririnig" sagot naman ni mama habang sumusubo.
"eh di na po kasi ako makapag hintay na ipaalam sa inyo, kaya sasabihin ko na lang po 😅" sabi naman ni kuya habang namumula.
ako naman di ako nakikisagot sa usapan nila... wala akong balak eh pakelam nyo ba!!! ccharrot.
"ano ba yun kasi... oh e baket ka namumula" sabay hawak sa pisngi ni kuya.
duh~
"e kasi ma... may-..." sabi ni kuya habang nauutal.
"may.../" sunod naman ni mama habang hawak parin ang mga pisngi ni kuya.
"may gerlprend na ko ma" sabay tanggal ni mama sa pisngi ni kuya at nag sandok pa ng kaunting ulam ng walang reaksyon.
"pfhh" maikling tawa ko.
"luh!!! tumatawa ka?" tanong ni kuya.
"kay mama kasi ako tumawa, hm hm hm" o eh bakit kay mama naman talaga ako natawa, yung reaksyon niya kasi pagkatapos nyang marinig si kuya.
"ma naman!!" pag mamakaawang tono ni kuya.
"ayh nako bahala ka, basta wag mo munang gagalawin yang juwa mo hanggat di pa kayo kinakasal ha!". "nako sinasabi ko sa i-yow Emmanuell Fellix Hajile!, ipabubugbug kita sa tatay mo". sabi ni mama habang kumakain.
"eh ma kaya ko nga jinowa at pakakasalan dahil nag ka bunga-..." sabi ni kuya ng biglang nahinto dahil sa biglaang pagbatok ni mama sa kaniya.
"anong sinaBE MO!!!" hanggang sa hinila ni mama yung patilla ni kuya at sa sala sila nagkagulo.
at ako naman tumatawa habang nasubo dahil malapit na din naman akong matapos sa hapagkainan.
MONDAY, AUGUST 8, 2022
Louise POV
In The Morning (5:11 am)
magsisimula nanaman ang aming araw pero anong oras na at hindi pa sila gising, si simon palang ang kasabay kong gising, pero ang akala ko nag-aasikaso na siya ngunit hindi pa dahil naabutan ko siya sa aming sofa na nakahiga habang nakabuka pa ang bibig.
"Simon,... Simon why you're still sleeping?" at umupo ako sa tabi niya at tinapik siya sa balikat ng mahina, at hinahawi ang buhok niya sa noo niya.
Siimon is our 2nd son, at sabi nila lagi daw napag iiwanan ang mga pangalawang anak lalo na sa mga tatlong magkakapatid.
and we dont want Simon to feel that, actually he is more workaholic than Sandro, and he is more private than Sandro.
"hmm" unat niya at ngumiti. "stand up na, and get yourself ready", "i will just go upstair to wake your dad up" dagdag ko.
I look at him again and he's gone na already? abay kaninang ginigising siya hindi pa natayo ngayon namang umalis ako saka na siya tumayo.
