streetlight, kuroken

beş

"kuroo, benimle bir daha görüşemesen ne yapardın?" tetsurou'nun kollarının arasındayken sormuştu sorusunu kenma. kuroo birden kötü hissetti kendini. böyle bir şeyi neden hayal etmesini istemişti ki?

"lütfen böyle şeyler konuşmayalım, neden boş yere keyfini bozuyorsun? anın tadını çıkar kenma." sevgilisinin saçına öpücük kondurmuş, sanki biraz sonra kaçacakmış gibi daha da sıkı sarılmıştı.

"söyle işte kuroo, sadece merak ediyorum. söz bir daha bu konuları açmayacağım."

tetsurou bir an ne düşüneceğini bilememişti.

"kenma, bilmiyorum...bunu daha önce inan onlarca kez düşündüm ama hepsinde kafamı dağıtacak şeyler bulmuştum. asla sonuna kadar düşünmedim, düşünemedim. olmadı kenma. sensiz bir saniye bile nasıl nefes alacağım bilmiyorum. kulaklarım sesini işitmeden bir gün geçirse, etrafımdaki sesleri duyamamaya başlıyorum, senin sesini hayal edebilmek için. delirecek gibi oluyorum seninle konuşmadığım her saat. her yazmadığın saat, aklımda türlü türlü düşünceler yer edinmeye başlıyor. sensiz, kendimin bir değeri yok kenma. ben seninle tamamlandığımda bir bütün oluyorum, daha ne söylemem gerek bilmiyorum ama lütfen beni bırakma."

kenma ise yine sessiz kalmıştı.