51. Bölge // Taekook

Bölüm 6 " Ormandaki sessiz çığlıklar"

Bölümü okumaya başlamadan önce, kitap kapağına değinmek istiyorum sizce güzel olmuş mu yoksa eski hali daha mı iyiydi yorumlardan belirtin lütfen 🥰❤️

Bu bölümde bolca yorum ve oy istiyorum arkadaşlar 🦋🦋

Ve bölüm sonunda her zamanki gibi teorilerinizi bilmek istiyorum..

~iyi okumalar~

*****

"Çıldıracağım Micheal nereye kayboldu birden" şuan micheal'ı sakladğımız yerdeydik, burası çalılık ve çukurdan dolayı kimsenin göremeyeceği, bizim bile zor bulduğumuz yerdi nasıl birden kaybolmuştu aklım almıyordu. Bu işte bir bit yeniyi vardı, yakında kokusu çıkardı elbet.

"Acaba Micheal dirilip fırsat bu fırsat deyip topukları vura vura kaçmış olmasın" adrien saçma bir teori bulup söylerken, bazıları gülmüş, bazıları ise kaşlarını çatıp dik dik bakmıştı benim baktığım gibi.

"Yok birde örümcek adam kiralayıp beraber ağ atarak gittiler, yoldada batman ile karşılaşıp benide müsait bir yerde tükürürsün deyip Batman'ın sırtına atlayıp yoluna devam etmiş" Maria Adrien ile dalga geçerken, hep beraber gülmüştük, adrien ise elini çenesine koyup düşünüyor gibi yapıp konuşmuştu.

"Micheal ayıp etmiş insan bizi de alırdı ya " tam ben cevap verecekken benden önce atılan taehyung'a Kaymıştı bakışlarım, şuan hiç bir tepki vermiyor bizim saçmalığımıza kaşlarını çatıp duruyordu, işini laikliğiyle yapıyordu galiba kendisi.

"Biz burda olayı çözmeye çalışalım ekip arkadaşımız biri tarafından dönüştürülsün, sonra da diğer başı boş ekip arkadaşı tarafından vurulsun, o da yetmezmiş gibi sakladığımız yerden toz olup gitsin, bunun yerine ekip arkadaşları, üzülüp büzüleceğine hiçbir şey olmamış gibi, alay edip birde yetmezmiş gibi gülüp eğleniyorlar bu kadarı da pes yani " taehyung sinirle konuşup kulubeye doğru giderken, gülümsemem birden yok olmuştu, içimde bir boşluk oluşmuştu resmen, ve bu his çok berbet bir histi, şuan çok pişman hissediyordum kendimi, ekip arkadaşlarıma baktığımda hepsi de aynı benim gibi suratları düşmüş yere bakıyorlardı, diyeceğim şu ki taehyung dediklerinde son derece haklıydı utanmamız lazımdı bizim.

**
Önde ilerleyen bedene doğru koşmuştum, Sonunda yetiştiğimde nefes nefese kaldım, bakışları bana dönerken aynı şekilde bende ona bakmıştım, o ise hızlı bir şekilde kafasını çevirip yoluna devam etmişti, arkasından bende hızla ona ayak uydurmaya çalıştım.

"Taehyung bir şey soracağım ama bana karşı dürüst ol tamam mı " sorduğum soru ile kaşlarını çatıp ardından bana ters ters bakmıştı, bakışları iğneleyici derece olsa da bu haline alışkın olduğum için bir şey demeyip sorumu tekrardan diretmiştim ona, sinirle bir nefes alıp bu sefer o konuşmaya başlamıştı.

"Ne istiyorsun yine jungkook " onu cevabı ile içim içimi yerken bir çırpıda söyleyecektim ama, bana tekrardan o bakışı ile derin derin nefes alıp, ani gelen cesaret ile sormuştum ona.

"Bana neden böyle davranıyorsun, benim ile sorunun ne taehyung ? Açık ol lütfen bana, senin bilipte benim bilmediğim ne var aramızda" son söylediğim şeyle birden durup, bana çevirmişti bedenini, bu yaptığına afalasamda bende ona dönmüştüm, sadece bilmek istiyordum herşeyi, neden bu kadar kötü davrandığını, o iğneleyici bakışlarını, sürekli cevabını aldığı sorulardan sonra çekip gitmesini, grup haricinde benimle neden tek kelime bile konuşmadığını, hepsini bilmek istiyordum.

"Bana bak jungkook seninle aramda hiçbir şey yok, seninle sorunum falan da yok sadece bana itici geliyorsun o kadar, sana nasıl davranıyorsam diğerlerine de aynı şekilde davranıyorum boş boş aklını bulandırıp sonrada gelip bana çatma uğraşamam seninle, zaten sürekli bela olup duruyorsun başıma bari bu sefer rahat bırak beni" söylediklerinden sonra, beni öylece bırakıp çekip gitmişti, ben ise sadece üzüntü ve kalp kırıklığı ile öylece kalakalmıştım, ben hiç kimse ile sorun yaşamak istemezdim, kimseye muhtaç olmakta istemem, ama ben ona hiçbir şeyi zorla yapmadığım halde gelip benimle iğneleyici konuşup duruyordu, ben sadece nedenini öğrenmek istemiştim o kadar, ve şuan tek isteğim,
şu lanet yerden defolup gitmekti, geri dönmemek üzere, keşke o teklifi kabul etmeseydim aptaldım ben.