Promesso(Düzenleniyor)

°17.Bölüm Pamire öyle aşığım ki °

Keyifli Okumalar👩‍💻☕🌺

••••

Gözlerimi aralayıpta kendime geldiğim zaman vücudumda hissettiğim ağrılıkla ne bu diye baktığım da Pamirin kafasını karnımın üstünde gördüm. Ayakları dışarı sarkmış ama kafasını karnıma koymuş öyle uyuyordu. Elim benden bağımsız Pamirin saçlarına giderken okşamaya başladım. Pamirin saçı da uzadığı zaman kıvırcık oluyordu ama şuan saçları kısaydı. Parmaklarım arasına girmiyor sadece üstten okşayabiliyordum. Gülümsedim. Gözlerimi pencereye çevirip baktığım da hava güneşliydi,içeri gün ışığı giriyor odayı ısıtıyordu.

"Pamir hadi kalk"dediğim de "Imm"dedi. "Pamir ben acıktım"dediğimde kafasını kaldırırken o sıra karnım gıdıklandı. Üstümde dünden kalan sarı renkli elbiseyle duruyordum. Pamir kafasını kaldırdıktan sonra karnımı bir anda öptüğü an gıdıklanıp kıkırdadım. "Pamir ne yapıyorsun?" Dediğim de "Seni öpüyorum"dedi. Öyle güzel bakışları vardı ki kendimi dünü unutup Pamirin bakışlarını hatırlamak çok güzeldi. Ona böyle bakmak çok güzeldi ama karnımın gurultusu bu anı bozdu. Pamir dirseğinin üzerinde doğrulup bana gözlerini kısarak baktı. "Gerçekten açmışsın sen"dedi. "Evet en son dün sabah yaptım "dediğim de "Gerçekten mi?" Dedi. İnanamaz halde bana bakarken bende ona üzgün baktım. Dün ki yaşadığım şeylerden sonra şuan kısa bir mutluluk yaşasam da eski halime dönmüştüm. Pamir kalkarken beni de kaldırıp "Hadi gidip bir şeyler yiyelim"dedi. "Tamam ama önce lavaboya gidim"dedi. "Tamam"diyip gitti.

Odadan beraber çıktığımız da Pamir başka bir odada kayboldu bende açık kapıdan gördüğüm kadarıyla lavabo burasıydı. İçeri girip kapıyı kapattım ve işimi bitirdim. Elimi yüzümü yıkayıp orada bulunan peçete ile kuruladım ve çöpe attım. Odadan çıkıp koridora çıktım. İçeri salon olduğunu düşündüğüm yere girdiğim de sadece ismini instagramdan bildim Brendon vardı. Pamirin arkadaşlarını instagramda paylaştığı için çoğunluğu tanıyordum. Brendon beni görünce yerinde oturuşunu düzelttiğini görünce gülümseyip diğer koltuğa geöip oturdum. Kafamı yan tarafa çevirdiğim de balkonun kapısı açık olduğu için esen rüzgar sayesin de tül perde içeriye savruluyordu. Gözümde o an bir sahne canlandı. Sanki o anı yaşamışım gibi gelmişti bir ana benim öyle bir anım yoktu.

Bahçe de oturuyor etrafta kuş seslerini ve bir grup toplu insanın kargaşa seslerini duyuyordum. Dilimde Pamir ismi dolanıp duruyor olduğum yerde sallanıyordum. Yanıma üzerinde beyaz kıyafetli elleri o kıyafetin cebinde gelip elini çıkarıp sandalyeyi çekip oturdu. Ben onu incelerken "Didem"dedi. Kafamı ondan başka gere çevirip sallana sallana aynı cümleyi kurdum. "Biliyor musun? Sen buraya geleli iki sene oldu ve kardeşim seni her gördüğünde çok güzel kız diyor"diyip gülümsedi. Ona bakan yüzümü masaya çevirip elime baktım. Ellerim bakımsız tırnaklarım ise yenmekten eti ortaya çıkmıştı. Elim kafama gittiği zaman saçlarım birbirine dolanık girmişti. Elim onları düzeltmeye girişirken karşımda ki kız "Saçlarını taraması için hemşireyi yollayacağım" diyerek kalkıp gitti. Onun ardından gidişini izlerken altında beyaz bir eşofman gibi kıyafet vardı. Bir üre öylece sallana sallana oturdum.
Yanıma daha sonra birisi daha gelip "Hadi artık odana gidelim"diyip koluma girdi. Kızın dediği gibi onun kolunda bahsettiği odaya girdiğim de açık pencereden içeriye rüzgar giriyor ve rüzgar yüzünden pencerenin kısa perdesi içeriye doğru savruluyor sonra dışarı çıkıyordu.

Bir anda zihnime dolan anılar bana ait değilken nasıl gözlerimde canlanıyordu. Anlamsız bakışlarla kafamı balkondan çevirip önüme dönerken Pamirin sesini duydum. "Öyle harika kahvaltılar hazırlayamam ama yumurta pişirdim sana hem ben seviyorum diye sende seviyorsun ya "dedi. Söylediği sözler beni gülümsetirken teşekkür ettim. Brendon biraz türkçe öğrenmiş Pamir'den nede olsa arkadaşlar öğrenmesi daha kolay olmuştur.