You Owned me

Chapter 3 (Fire)

Nag aya si Delfina na mag Friday night out sila. Lahat pumayag. Maliban lang kay Monica na hindi naman niya inimbitahan.

Okay lang sa kanya yun at least hindi siya mapupuyat at mapapagastos.

Napatingin si Lolita kay Monica na busy na nagtitipa sa kanyang laptop.

Nag aalangan siyang  kausapin ito at kahit tanungin pa niya ay hindi siya niyaya ni Delfina at baka magalit lang ito. Hinayaan na lang niya.

One week before ay ginagawa na niya ang visual aids niya sa lesson plan modules at kung anu ano pa para hindi siya matambakan. Magkaroon pa siya ng oras sa sarili at sa mga kapatid.

Nang matapos siya sa kanyang ginagawa ay kinuha niya ang cellphone.

"Oh tita napatawag ka" ani Sasha

"Namimiss ko kayo eh" ani Monica

"Miss you din tita. Ay sya nga pala, si Sheena malapit na ang first Communion niya." aniya

" May damit na ba siyang isusuot? Sino ang sasama sa kanya?"

"si mama." tipid niyang sagot

"Huwag nyo pababayaan pag aaral niyo. baka next week sahod ipapabili ko kayo ng bagong sapatos"

"Opo tita. Sige na baka malaki bayad mo sa tawag eh, sa susunod na lang ulit tita. Magliligpit lang ako ng pinggan. Kakatapos lang namin mag almusal" ani Sasha.

Pagkatapos kausapin ang pamangkin ay pumikit na ito. Nakatulog na siya sa ganoong ayos.

Friday

Nagmamadali ang lahat. Mga kasamahan niya ay naghahanda na para umuwi este para mag lakwasya.

Naiwan pa siya dahil may tinatapps na modules.

Habang nagtitipa ay may narinig siyang putok. Tatlong putok ang magkasunod niyang narinig

Huminto siya at lumabas para tignan.

Nakita niya sa ibaba na nagtatakbukan ang mga estudyante mula sa first floor  elementarya.

Marami pang tao sa mga oras na yun.

Naglalak siya papalapit sa building.

Nakita niya na doon sa Grade 1 nanggagaling ang usok.

May mga naririnig siyang sigawan at mga iyak.

Yung mga teachers na kasama niya sa faculty ay hindi gumagalaw.

Wala sa ekspresyon ng mga mukha nila ang tumulong.

Nagpagala gala ito sa paligod. Ng may makita siyang faucet ay agad siyang lumapit. Binasa niya ang buong niyang katawam at kumuha siya ng makapal na tela.

Nagmadali itong pumasok sa loob ng building.

Nakasara ang pinto sa harap. Nagpasya itong magtungo sa likod.

Medyo mataas ang bakod. Naghanap siya ng mga upuan na pwede niyang gamitin para maka akyat.

Mabilis kumalat ang apoy.

Nagmadali tong umakyat. Sinira niya ang lock ng pinto. Nagmadali itong lumapit sa mga na trap na mga bata. Isa isa niya silang inilabas. Mula sa labas ay may nag aabang na mga sasalo sa mga bata.

Nang palabas na siya ay biglang bumagsak ang isang poste.

Napaurong siya dahil sa sunog.

Nakita niya na malapit na ring bumagsag ang isa pang poste. Inisip niya ang mga kapatid. Hindi siya pwedeng mamatay, kailangan pa siya ng mga kapatid niya. Kahit malaki pa ang apoy na humaharang sa may pintuan ay sinuong nya ito ay mabilis na tumalon.

Nawalan ito ng malay pagdapo niya sa lupa.

Nasilaw siya ng magising. Ang liwanag.

"Finally, you are awake." ani Lolita

"Where am I?" tanong niya

"You're in the hospital, Monica. You fainted after jumping out of that door.  You're a hero," Lolita said.

Napasapo ito sa kanyang noo. Kumikirot pa ito.

""You'll be alright.  Just focus on resting and getting better.  You're on paid leave, so don't worry about anything else.  We're all here for you."ani Lolita

Nang marinig iyon ni Monica ay di na siya nagtanong.

Dalawang araw ang pahinga nya. Saktong weekends kaya di naapektuhan ang klase niya.

May maliit na pasa ito sa kanan sa banda ng noo niya. May galos sa kanyang mga siko.

Pag dating niya sa school ay pinatawag siya sa Principal's office.

Palakpakan ang sumalubong sa kanya.

Naroon ang mga batang niligtas niya pati mga magulang nila.

""We are eternally grateful to you.  You saved our children's lives.  We will never forget your courage and selflessness." sabi ng mga magulang.

""As a teacher, I simply did what I had to do.  I'm grateful for the opportunity to have been there for those children.  It's my duty to protect them, and I would do the same for any child in need." aniya

Lahat sila ay nakipag kamay sa kanya.

Nang makaalis na ang mga magulang at mga bata. Sila na lang ni Principal ang naiwan.

""You did a fantastic job, Ms. Monica. It's been five months, and you have one month left on your probation.  But I'm happy to say that you've passed with flying colors!  Congratulations, you are now a regular teacher.  Your salary will be increasing by 20% as well, to reflect your hard work and dedication." diretsyang sabi ni Señior Osvaldo.

Hindi makapaniwala si Monica sa narinig. Naiyak ito sa tuwa. "Muchas gracias señior, estoy muy agradecida" naiiyak niyang sabi

Tinap ang balikat niya at ngumiti. "Felicidades por su ascenso. Se lo merece." (Congratulations on your promotion. You deserve it.)

Agad niyang ibinalita sa kapatid at mga pamangkin ang balita. Tuwang tuwa ang mga ito.

"Tita yung make up ko ah" ani Sanya. napailing na lang si Monica at tumawa ng mahina

"Ito puro make up ang alam eh 4 years old ka pa lang" ani Sasha

"Bakit ta gusto ko!" pagmamaldita ni Sanya sabay irap sa katabing si Sasha

"ayaw na yan!" sigaw ni Sheena

"Ito kasi nanita pa eh" ani Nycha

"Bata pa tapos make up ang gusto" giit ni Sasha

"Mamaya ka na tumawag, magsasabong na tong dalawa"

Makakapagpadala na siya ng sapat at makakapag ipon na rin siya.