You Owned me

Chapter 2(Her Calmness)

Kapag may lumiban na teacher, siya ang sinasalpak ng head teacher kahit alam nitong may klase siya sa oras na iyon .

Dahil hindi siya pwedeng tumanggi ay gumawa siya ng paraan. Nag iwan ito ng activities sa mga estudyante niya bago siya mag take over ng ibang klase.

"Even if you ask me for a lot of favours, I will not sacrifice my students for these. Under provision   ako at kahit hindi. I.. Kahit inaabuso nyo ang pagiging baguhan ko" aniya sa isip habang naglalakad ito.

Maingay ang dinatnan niyang room. Mga maliliit na tsikiting.

Humugot ito ng malalim na pag hinga bago ito pumasok sa room.

"Okay, everyone, please be quiet. If you pay attention, I'll tell you a story. Don't say anything; just stare at me. Only use your ears and eyes!" mataas at masayang pagkakasabi niya

Nagulat ang mga bata. Nagtatakang umupo at tumahimik sila.

Nag umpisa na siyang mag kwento. Sa pagkukwento niya ay nadadala niya ang mga ito sa kanyang actions. Lahat ay nag iinteract sa kanyang mfa biglaang mga tanong.

" the end... Did you like the story?"

"Yes, it's awesome.!" sigaw ng isa

"Are you our new teacher?"

"No, I'm just your teacher for this week because your teacher is away for personal reasons and will return next week."" aniya

Sa limang araw niyang paghahandle ng section na yun ay napamahal agad siya sa mga bata at alam niya ganoon din sila sa kanya.

"Okay, let me tell you that today is the last day of our meeting. Your teacher will arrive the following week." pagpaaalam niya

"Aaaaaw" sabay sabay nilang sabi. Maypakadismaya sa mga mulha nila.

"Os quiero chicos y... os voy a echar de menos." (I love you guys and, uh... I'm gonna miss you.)

"Te echaremos mucho de menos."(We will miss you so very much.) sabay sabay nilang sabi

Masaya siya sa kanyang narinig. 

Everyone is hugging her at teary eyes sila

"Don't cry, I'm still a teacher at this school; we'll meet again in the hallway, or maybe next year I'll be your teacher, who knows?"  aniya

"We want you to be our teacher next year." aniya ng isa

"We will see" aniya

Nang sumunod na linggo. May mga batang galing sa section na yun ang sumasadya sa faculty kasama ang mga magulang para batiin siya, bigyan siya ng notes at i-hug siya.

"So sweet of them....." ani Lolita

Nagkatinginan ang ilan sa mga primary level teachers at nagtaas ng kilay.

"No lo sé, pero no me gusta." (I don't know, but i don't like it.)

Tumango yung isa "Yo Tambièn" (Mee too) at sumang ayon dito

Bulungan ng dalawa.

"Oh, I forgot my files.... I need to pass this tomorrow" aniya ng isa at kumindat sa kasama

Naintindihan ng kasama ang ibig sabihin nito.

"aam Monica, could you please assist me with this?" ani Delfina

Maraming ginagawa si Monica. Kahit ganoon pa man ay tumango ito bilang pagsang ayon.

Inabot siya ng alas sais ng gabi dahil dito.

Napuyat din sya sa pagtapos ng mga visual aids na kailangan niyang ipasa kinabukasan.

Malakas ang pagkakalapag ni Delfina sa kanyang folder sa lamesa ni Monica.

Nagulat ang lahat sa ginawa nito.

"You did this on purpose, didn't you?" galit na tanong nito kay Monica

Naka kunot ang noo ni Monica dahil hindi niya alam ang sinasabi nito

"You wrote your name in the final section for the Principal to see; I trusted you, and you betrayed me." ani Delfina.

Tumayo si Monica at tinignan ang mga papel. Nang makita niya ay nakaramdam ito ng guilt.

Nahihiya itong tumingin kay Delfina. "I didn't mean that. I- I fo-forgot to edit that part" pautal niyang pagpapaliwanag 

Bigla niyang hinablot ang folder. Marahas ang pagkaka kuha nito na napaper cut ang daliri ni Monica

"Ves, por eso no me gustas."(see, that's why I don't like you.) ani Delfina at sinamaan niya ito ng tingin.

"That's enough, Delfina. You asked her for a favour, so don't blame her for your slacker attitude." sabat ni Lolita

"I'm speaking to you, mind your own business!" pagsusungit niya kay Lolita

Tsinamaan niya ng tining si Delfina. "I'm bothered because you're factually inaccurate! " giit ni Lolita

"Shut your mouth, you're a jerk for butting in." ani Delfina

Palipat lipat ng tingin ang mga kasama nila sa dalawa.

Hinawakan ni Monica ang kamay ni Lolita para pahintuin siya.

"No, la culpa es tuya por decir una cosa así." (No, shame on you for saying such a thing.)

Napasapo sa noo si Monica at napailing na lang.

"That's enough!" sigaw ni head teacher

Napatahimik ang lahat sa pag sigaw ni Head.

"Monica and Delfina go to the Principal's office."

"Who did this work?"

Hindi makapagsalita si Monica

"Ms. Delfina, are you really did this work?" pag uulit na tanong ni Sir Principal

"No, señior" mahinang pagkakasabi ni Delfina

"And you Ms. Monica, Why did you do her job instead of her?"

Hindi niya alam ang sasabihin. Ayaw niyang ipahamak ang kasama, ayaw din niyang ilaglag ang sarili.

"You are not a student; you are supposed to be the school's role model, and what you did was unprofessional."

" I am giving you a warning Ms. Delfina. (bumuga ito ng hangin at tumingin ng mataman kay Delfina) you may go now, Ms. Serrano stay here for a moment"

Kinakabahan ito.

"Even if you don't want to tell me, I know why you did their work, and you even make coffee for them. You are a teacher, not a maintenance person. Yes, you are new, but that doesn't mean you will do everything they want you to do. I didn't hire you to do anything other than teaching."

napa yuko ito at napa kagat labi. nahihiya itong tumingin sa Principal"I'm sorry sir." aniya

" Just do your job; I see everything and know what's going on, so no one can lie to me if someone attacks you."

Tumango ito

"You can go back now"

Habang naglalakad ito ay bigla siyang napahinto at napatingala. Tinignan niya ang bawat sulok.

May nakikinita siyang maliliit na black na hugis bilog na singlaki ng 25 cent  tapos may kumikinang na kulay pula.

(kung hindi ako nagkakamali, mga hiddin camera ang mga iyon) aniya sa isip.

Napatango tango ito sa kanyang iniisip