Olan biten her şeyin sonunda ben ve neville sonunda barışmıştık
Artık 7. senemizi bitirmek üzereydik o kadar heycanlıydımki?Artık Büyüzoolog olmaya hazırdım biliyorum küçüken istediğim meslek değildi ama ne fark ederki?Nevilleda bitkibilim profesörü olabilirdi her şey çok güzel olabilirdi!
Bir sabah uyandığım zaman kendimi dumbledoreun ofisinde buldum ama dumbledore yoktu ölmüştü değil mi?
Her şey maf olmuştu sonra arkadaşlarımın şavaştığını duydum oraya gitmek istedim ama çıkamıyordum bir mektup gördüm ve hemen yırttım
Banaydı!
Neville ve diğerlerine yardım etmeliydim ama yapmadım mektubu açtım ve okudum ne kadar aptaldım."Sevgili Lana ben amcan
Umarım iyisindir canım seni geçrekten özledim.Annen ve Baban gittikten sonra seni hiç görmedim ama söylemem gereken bir şey var.Senin küçük bir kız kardeşin var.
Aynı Lily Potterınki gibi annen hamileydi ama annen zaten doğurmak üzereydi.
Kız kardeşin doğurdu ve şu an çok hasta ölmek üzere belki onu görmek istersin canım
Sana ihtiyacımız var lana
Adres:@@@@@@@@@@@
Seni seviyoruz..."Gözlerimden yaşlar akıyordu nasıl gidicektim nereye gidicektim bilmiyordum aklıma gelen ilk şeyi yapma kararı aldım
Çantamı toparladım benim için önemli olan her şeyi aldım her şeyi.Masaya oturdum ve bir mektup yazmaya başladım.Mektup Neville içindi diğerlerine yazmak istedim ama zamanım yoktu.
Üstümü hızlıca değiştirdim asamı elime sıkıca aldım süpürgeme bindim ve hogwartsdan olabildiğimce hızlıca çıktım.Mektupu yerde unutuğumu hatırlayınca çok panikledim ama zamanım yoktu yapıcak bir şeyimde yoktu.
Oraya vardığımda kapıyı korkarak çaldım
Açan güzeler güzeli bir kadındı
Bir saniye benim amcammı varmış!
Oh bekle vardı
K:Merhaba canım hoş geldin ben kelly amcanın karısıyım geç lütfen
L:Kız kardeşim nerede?
K:Üst katta gel gidelim
üst katta çıkmaya başladığımızda çok hızlı atmaya başlamıştı kalbim ama sorun değildi.
Kapı aralanınca kız kardeşimi gördüm ve koşarak ona sarıldım
Çok tatlıydı aynı bana benziyordu
İsminin Tessa olduğunu öğrendim benim varlığımdanda haberi yokmuş sonradan öğrenmiş
Onunla sohbet ettim bir kaç gün onunla kaldım ama bir sabah çok kötüleşti
Yanında kalmamı istedi ve elimi çok sıkıca tuttu
Bırakıncada anladımki ölmüştü
Artık ne Neville vardı ne Tessa yanlızdım
Neville nerede bilmiyordum
Yaşıyormuydu onu bile bilmiyordum
Kalbimdeki acıyı bastırmaya çalıştım ama yapamadım ağlamam durmuyordu
Yanlızdım ben
Kimsem yoktu
Neville ölmüşmüydü
Ben neville olmadan ne yapardımki?
O benim her şeyimdi
Bağırmaya başladım etraftaki eşyaları kırmaya başladım
Sanki hespi benimiş gibi...
Amcam koşarak geldi ve beni tutmaya çalıştı ama yaramıyordu işte yaramıyordu!
Yere çöktüm kafamı kollarımın arasına aldım ve ağlamaya devam ettim.Yarınım yokmuşcasına ağlamaya devam ettim.Neville olsa gelir sarılırdı.
Yanağımdan öperdi ama artık neville yoktu.
Büyük olasılıkla ölmüştü kimle evlenicekti
Luna ile mi?Michelle denilen kız ile mi?
Halbuki ben onunla evliliğimiz planlamıştım.
Giyeceğim gelinliği kimleri çağıracağımı
Evimizi bile planlamıştım.
Gece boyu ağladım uyandığımda neler olduğunu hatırlamamıştım.Amcam ve karısı bana dokunmamıştı çünkü hırçındım her zamanki gibi.Hala ıslak olan kirpiklerimi elimle kuruladım banyoya gidip yüzümü yıkadım.
Aşağıya indiğimde Kelly ve Amcamın ağladığını gördüm.Yanlarına gidip oturdum ve kahvaltımı ettim.Bende ağlamya çalışıyordum ama göz yaşlarım tükenmişti...
Eşyalarımı topladım ve ingiltereye dönmek üzere yoll çıktım.İyide kime gidicektim nerde kalıcaktım?
Aklıma neden molly teyzelere gitmediğim geldi ve gitmeye karar verdim.____________________________________
*Neville'ın gözünden*
"Lana yok elimde kalan bir mektup
Lana olmadan nasıl yaşayacağımı bilmiyorum
Hala ağlıyorum ne yapıcam ben"
Bunları söylerken içeri luna girdi.
L:Mektupu okudun mu?
N:Hayır
L:Okumak istermisin?
Çağresizce başımı sallamıştım bulduğum ilk yere oturdum ve mektubu açtım.
İçerisinden sadece bir kağıt çıktı
Açtım ve okumaya başladım"Sevgili biricik aşkım Neville Longbottom
Umarım mektup eline gçemiştir sevgilim
İlk öncelikle sakın seni bıraktığımı düşünme
Seni bırkamadım seni gelip alacağım
Her şeyi sana anlatacağım şimdi ağlamayı bırak seni salak!Savaş sırasında kendimi dumbledoreun odasında buldum çıkmaya çalıştım ama çıkamadım bir mektup vardı mektupta bir kız kardeşimin olduğu yazıyordu.Hasta olduğunu söylüyordu mektuptaki kişi,çok hızlıca bu mektubu yazdım üzgünüm.Eğer ölmüşsen neville seni mezarından çıkaracağım ve bir şekilde snei hayata döndüreceğim hiç üzülme.Eğer yaşıyorsan Neville işte bu sefer daha çok yandın:)Seni asla yanımdan ayırmayacağım sürekli yanında oturacağım göbek bağı olucam sana.İlk öncelikle seninle evlenicem kır düğününe ne dersin?Bence fena olmaz ben gelinliğimi çoktan seçtim Neville merak etme senin yakışıklılığına yakışır bir şekilde orada olacağım.Evlendikten sonra şehirden bir ev alırız kendimize içini bir sürü bitki ile doldururuz,bir köpek bir kedi alırız.Bir kaç sene sonrada çocuklarımız olur ne güzle değilmi.Aynı hayal etiğimiz gibi<3
Eğer beni beklemeyip evlenirsen o zaman seni ve o eşini öldürürüm neville.Umarım bitki bilim öğretmeni olursun çünkü seni aramak için geleceğim ilk yer Hogwarts
Seni seviyorum Neville
Senin için geleceğim
Sakın evlenme
Ayrıca kendine dikkat et hasta olma!"Beni her seferinde daha çok ağlatıyorsun Lana...
Lunaya döndüm ve ona sarıldım her şeyi lunaya ve diğerlerine anlatım.
Herm:Yani yaşıyor!
R:ŞÜKÜRLER OLSUN
Harry:İşte bu!
Herkes çok sevinçliydi hepimiz mutlutuktan yerimizde duramamıştık ne yapacağımızı bilemedik
Ginny:Keşke bu haberi diğerleri ile kutlayabilseydik...
N:Lana benimle evleneceğinide yazmış mekutpta
Hepimiz bir ağızdan güldük ve ben umutsuzca lananın gelmesini bekledim...____________________________________
Aylar sonra ilk defa yazabildim o kadar mutluyumki.
Bu kitap asla bitmesin isterdim ama başaramadım kimsenin okmayacağını bilsem bile bir ümitle yeni bölümü paylaşıyorum bu arada 2K okuma için çok teşekür ederim.
Bu kitap bittiktem sonra başka kitaplara başlayacağım umarım sizde kabul edersiniz.
Umarım bu bölümü beğenirsiniz<3
ŞİMDİ OKUDUĞUN
505(Nᴇᴠɪʟʟᴇ ʟᴏɴɢʙᴏᴛᴛᴏᴍ ɪʟᴇ ʜᴀʏᴀʟ ᴇᴛ)
Fanfiction𝑳:𝑯𝒆𝒚 𝒏𝒆𝒗𝒊𝒍𝒍𝒆 𝟐𝟎 𝒚𝒂𝒔̧𝒊𝒏𝒅𝒂 𝒐𝒍𝒅𝒖𝒈̆𝒖𝒏 𝒛𝒂𝒎𝒂𝒏 𝒌𝒆𝒏𝒅𝒊𝒏𝒊 𝒏𝒆𝒓𝒆𝒅𝒆 𝒈𝒐̈𝒓𝒖̈𝒚𝒐𝒓𝒔𝒖𝒏? 𝑵:𝒀𝒊𝒏𝒆 𝒂𝒚𝒏𝒊 𝒚𝒆𝒓𝒅𝒆 𝒐𝒕𝒖𝒓𝒖𝒑 𝒂𝒚𝒏𝒊 𝒔𝒐𝒓𝒖𝒚𝒖 𝒔𝒐𝒓𝒎𝒂𝒏𝒊 𝒃𝒆𝒌𝒍𝒊𝒚𝒐𝒓𝒌𝒆𝒏 𝒈𝒐̈𝒓𝒖̈𝒚𝒐𝒓𝒖...