"ဝင်တော့မယ် အိမ်ထဲ မောငျလညျး ပြန်တော့"
"နှင်ပီပေါ့ မောင့်ကို ချစ်လို့တောင်မဝသေးတဲ့ဟာကို"
"မောင်နော် ဘာတွေလျှောက်ပြောနေတာလဲ"
"ဟောဗျာ မောင်က ဘာပြောလို့လဲ အဆိုးလေးဘာသာ မှောင်နေပီးတော့"
"ဘသူက မှောင်နေလို့လဲ မောင်နော် တော်ပီ ဝင်တော့မယ် "
"ဟားဟား ဟုတ်ပါပီဗျာ good nightနော် အဆိုးလေး မောင်တော့ လွမ်းနေရအုံးမယ်"
"အပိုတှေ သွားပါ ပြန်တော့ နောက်ကျနေမယ်"
"အင်း သွားပီနော် တာ့တာ မွ"
"အင်း ဖြေးဖြေးမောင်းသွား တာ့တာ"
ထယ်လည်း မောင်နဲ့ ချစ်သူတွေဖစ်တာ ဝမး်သာလွန်ပီး ညတော်တော်နဲ့ အိပ်လို့မရဘူး မနက်ရောက်တော့ သူလည်း ငုတ်တုပ်ထိုင်ပီး အတွေးလွန်နေမိတယ်
အခုဆို ထယ်နဲ့ မောင်နဲ့ ချစ်သူတွေဖစ်သွားကြပီ သူတကယ်ပျော်ပါတယ် သူ့ရဲ့မူလကိုယ်မှာတောင် သူ့ခွက်ကြီးဆီက သဘောကျခြင်းကို မခံရသေးတာ အခုလို ပုံရိပ်ယောင်မှာ သူချစ်တဲ့သူဆီက အချစ်ကိုရတာ ဘလောက်ပျော်စရာကောင်းလိုက်သလဲ
'Tata'
'အင်း ထယ်ထယ်ပြောလေ ဘာလဲ'
'နောကျကမ်ဘာတှကေလြို့ရှိရငျ မောင်က ပါအုံးမှာလားဟင်'
'အဲ့တာ tataမပြောတတ်ပု ထယ်ထယ် ပါချင်လည်း ပါမှာပါ'
'ဟုတ်လား ပါရင် ကောင်းမှာဘဲ'
သူတွေးနေရင်းနဲ့ အောက်က ကားသံြကြားလို့ ဝရံတာက လှမ်းကြည့်လို်က်ျတာ့ ကားပေါ်ကနေ ဆင်းလာတဲ့ မောင်
"အန်တီ ယောင်းနိုးပီလား မသိဘူး"
"အော် ထယ်လေးလား နိုးနေလောက်ပီ အပေါ်မှာ တက်သွားလိုက်လေ သား"
"ဟုတ် "
ထယ်လည်း သူ့အခနး်တံခါးကို လာခေါက်တဲ့ မောင်ကြောင့် အိပ်ချင်ယောင်ဆောင်နေလိုက်တယ်
"ဒေါက် ဒေါက် ယောင်းနိုးပီလား မောင်ဝင်ခဲ့မယ်နော်"
ဂျောင်ကု လည်းယောင်းရဲ့ အခနး်တံခါးကို ဖွင့်ပီး ဝင်လာလိုက်တယ် အခနး်ထဲရောက်တော့ ကုတင်ပေါ်မှာ ကွေးကွေးလေး အိပ်ပျော်နေတဲ့ ယောင်းအနားကို သွားပီး
"မောင့် ယောင်း အိပ်ပျော်နေတာလေးက ချစ်စရာလေး"
သူလည်း အူယားတာနဲ့ ယောင်းမျက်နှာလေးကို နမ်းပစ်လိုက်တယ် သူနမ်းတော့မှ လူးလိမ့်လာတဲ့ ယောင်း
"မောင်နော် သူများ အိပ်နေတာကို အခွင့်ရေးလာယူနေတယ်"
"ဟား အိပ်နေတာလား မသိပါဘူး မောင်က နိုးနေတာထင်တာ"
"မောင်နော်"
"စတာပါကွာ လာ ဒီနေ့ မောင်တို့ ဒိတ်ရအောင်"
