ရှောင်ကျန့် မနက်နိုးတော့ သူမထသေးဘဲ စဥ်းစားခနး်ထိုင်ဖွင့်နေတယ်
'tata ဗီလိန်နဲ့ မူလကို်ယ်က ဘယ်မှာတွေ့တာလဲ'
'ဇာတ်လိုက်တို့ companyကို ဗီလိန်ကလာမှာပါ အဲ့မှာတွေ့မှာ'
'အော် အချိန်ကလိုသေးလား'
'ဒီနေ့ပါဘဲ ထယ်ထယ်'
'အင်း ဘာရယ် ဒီနေ့လား ဒါဆို ငါကောကို companyလိုက်မယ်လို့် မပြောရသေးဘူးလေ'
'အခုမမှီလောက်တော့ဘူး ဇာတ်လိုက်က အစောကြီးတည်းက ထွက်သွားပီ'
'ဘာ ဒါများ ငါ့ကိုစောစောနိုးပါလား tataစုတ်ရဲ့'
'အာ ထယ်ထယ်ကလည်း သူ့ဘာသူအိပ်ပုပ်ကြီးနေပီးတော့ သူများလာပြောနေတယ်'
'တော်ပီ မင်းနဲ့ မပြောတော့ဘူး သွားတော့ ကုကီဆီ အာရုံနောက်တယ် အကူအညီလည်းမရဘူး'
'ဟွန့် မှတ်ထားပါနော် အရေးကြုံမှ tataမတနဲ့ သွားမယ်'
'ကြွ'
ရှောင်ကျန့် လည်းမြန်မြန်ရေချိုးပီး ကောရဲ့companyကို လိုက်လာခဲ့တယ် ဟိုရောက်တော့
"ကောရဲ့ ရုံးခနး်ကဘယ်မှာလဲ"
"ဘသူ့ကိုပြောတာပါလဲ မသိဘူး"
"ကောလေ မင်းတို့bossရှောင်ရှငး်ချန်ကိုပြောတာ"
"ကြုိချိန်းထားတာရှိလား"
"ချိန်းစရာလား ဒါငါ့ဦးလေးပိုင်တဲ့companyလေ ငါ့ဦးလေးကို ငါလာတွေ့တာ ချိနး်နေရအုံးမှာလား ကောကိုပြောလိုက် သူ့တူရှောင်းရှောင်ကျန့်ရောက်နေတယ်လို့"
"Bossက အရေးကြီး mettingရှိလို့ ဒီမှာခနစောင့်ပါ ပြောပေးပါ့မယ်"
"ဒါဆို ငါက ဒီမှာ အကြာကြီးထိုင်စောင့်ရအုံးမယ်လို့ ပြောချင်တာလား"
"ဟိူ boss metting ပီးရင်ဆက်ပေးပါမယ်ခနဘဲ စောင့်ရမှာပါ"
"အရစ်ရှည်လိုက်တာ ငါ့ဟာငါရုံးခနး်ထဲကစောင့်မယ် ဘယ်မလဲကောအခနး်းက"
"သွားလို့မရပါဘူး ပီးကျမှ bossကိုမေးပီးမှ ဝင်လို့်ရမှာပါ"
"အား စိတ်တိုလာပီ ကိုယ့်ဦးလေးတွေ့ရမှာ သမ္မတထက်တောင် ဆိုးနေသေး"
"သူက ရှငး်ချန်တူဟုတ်တယ် သူ့ကိုငါနဲ့အတူခေါ်သွားလိုက်မယ် ရှင်းချန်က ရုံးခန်းထဲမှာမလား"
"ဟုတ် ဟုတ်ပါတယ် ceo ဝမ်"
"ကိုယ်နဲ့လိုက်ခဲ့ ကလေး"
"ကျနော်ကလေးမဟုတ်ဘူး ဘာဘဲဖစ်ဖစ် ကျေးဇူးဘဲ"
ရုံးခနး်ထဲရောက်တော့
"ကော"
"ဟာ ကျန့်ကျန့် ကဒီလိုဘလိုရောက်လာတာလဲ ကောက အိပ်နေအုံးမယ်ထင်တာ"
"ကောကမှ ကျန့်ကျန့်ကို နှိုးမသွားတာ ကျန့်ကျန့်ကလိုက်လာရတာပေါ့ ပီးတော့ ကောရဲ့ဝန်ထမ်းတွေက တကယ်မကောင်းဘူးသိလား ကျန့်ကျန့်ကကောရဲ့တူဆိုတာကို မယုံသလိုလိုနဲ့ အထဲပေးမဝင်ဘူး ဒီက ဦးလေးက ကူညီပေးလို့ပေါ့"
