Çölde kum kadar var,
Yüreğimde üşüyen sözler.
Özgür kılıyorum bu gecede,
Hasretle kavuşun can yapraklara.
Hüsran dolu satırlara.
Sizler şiir sanın..
Sizce geceyi esir alan karanlık mıdır ?
Yoksa dertli düşüncelerin eşliğinde
Parçalanan ciğerler,
Ve yıkılan hayallerden,
Sönmek bilmeyen sigarayı karartan dumanı mıdır..
Küçük bir bebeğin gözlerini ilk dünyaya açtığı gibi parlasada Ay ışığı,
Güler geçerim..
Bir rüzgar Esip alıp götürsede
Lanetlenmiş topraklara bu sözleri,
Hisleri.
Duyguları,
Yaşanmışlıkları,
Düşünceleri..
Belki Birgün Ölü Yaprak can verip,
O ağacın meyvesini yiyen
Yüreği temiz gençler olur..
