Odanın playlistleri

Belkide yorulduğu için gitmişti ruhum

Sabah kalktım dün gece ilk defa kötü bir rüya görmemiştim o yüzden midem normaldi. Yatağımdan hiç kalkmadım saatlerce. Açıkcası aç değildim. Sosyal medya hesaplarımda biraz takıldım. Saat öğlen 1 gibi duşa girdim. Duş almayı severim çünkü duştaki su sesleri yağmuru hatırlatır, düşünebildiğim ve temizlenebildiğim için de duş almayı severim. Duştan çıkınca her zamanki duş sonrası giydiğim gibi kareli pijama ve sweatshirt giydim. Saçlarım çok uzun olduğundan kurutmakla pek uğraşmam çünkü kurutmaya kalksam elektriği sökerim. O yüzden kendi halinde kurur saçlarım biraz ısındıktan sonra mutfağa indim. kendime kahvaltılık gevrek hazırladım ve geri odama çıktım. Yapabilecek aktivitem yoktu her zamanki gibi. Masama oturdum kulaklığımı taktim ve boş bir kağıt alıp kafama göre bir şeyler çizdim. Odaklanmış olmalıydım ki saatler geçmiş. Saat öğlen 4 gibi annem geldi. Geçen hafta etütteki denemeye girmiştim bana göre kötü geçmişti. onun sonuçları anneme mesaj olarak gitmiş. Annem bana gelip üzgün bir surat ifadesi takınarak "b sınıfına düşüyorsun kızım :(" dedi kaçıncı olduğumu sordum "al telefonu kendin bak" dedi. Baktığımda 12. Olmuştum ve bundan öncekinde 25. Olduğum için iyi bir ilerlemeydi. Annem bi anda gülmeye başladı "ilk ona giremedin ama iyi en azından bak çalışınca oluyormus" dedi ama ben kitap yüzü bile açmamıştım -_- sevinesim gelmedi neden bilmiyorum normalde havaya uçardım ama umruma takmadım, tekrar odama çıktım. Yatağıma yattım gözlerimi kapattım ve o görüntü geldi gözüme saniyesinde gözümü geri açtım kalbim hızlanmıştı ve bedenim titremeye başlamıştı içimden sürekli "hayır ******, hayır ****** bir daha olmayacak hayır" diye sayıklıyordum. Kendime sürahiden su katıp sakinleşmeye çalıştım. Tekrar yatağıma attım kendimi ve ne gariptir ki uyuyakalmistim yine... kalktığımda ev buram buram sosis kokuyordu aşağı indim ve annemin pizza yaptığını gördüm. Annemin eli lezzetlidir o yüzden annemin yaptığı yemekleri severim. ufakta olsa bir sevinç gelmişti bu sevinç hissini yaşadığıma şaşırmıştım çünkü ruhumu kaybetmiştim yada öyle sanmıştım, yoksa ruhum hala benle miydi? Yoksa saklanıyor muydu? Belki de yorulduğu için ara vermişti? Annemin sofrayı kurmasına yardım ettim ve bi kaç dakka sonra babam geldi ve geldiği gibi giyinip toplantıya gitti ve her zamanki gibi gitmeden önce annemle büyük kavga ettiler.. annemgilin kavga etmesini istemiyordum, ailemizin dagılmasından çok korkuyordum. Babam gittikten sonra yemeğe oturduk abim bi anda "seneye antalyaya taşınalım ana" dedi annemde sinirli bi şekilde "baban burayı o kıymetli kardeşlerini bırakıp hiç bir yere gitmez oğlum gidemeyiz" dedi ve annemle abimi sessizce dinlemeye başladım.
-olsun sen tahin isteyemez misin?
+ben isterimde baban gelmez oglum
-tamam gelmezse gelmesin kalsın burada biz kendimiz yaşarız orada
Dedi abim ve derin bir sessizlik kapladı evi sessizliği severdim ama bu sessizlik hiçde iyi değildi. Yemeği yedikten sonra masayı topladık. Ben tabiki kendi kovuğuma yani odama döndüm. Bugün kızlarla  ders çalışacaktık fakat anlamadığım bir şekilde midem çok kötüydü her dakka öğürerek ve koşarak lavaboya gidiyordum. Kızlarla test çözmeden önce kısa bir muhabbet yaptık. Ben her dakka öksürdüğüm ve bi anda lavaboha gittiğim için kızlar endişelenmişti. Onları endişelendirmek istememiştim ve endişelendirdiğim için üzülmüştüm. 40dk dolduktan sonra kızlar farklı bir şey yapalım dediler. Anime izlemeye başladık. Belki biliyorsunuzdur "your name" adlı anime ben bitirmiştim ki hiç de halim yoktu baya kötüydüm o yüzden gittim. Mutfağa indim abim dışarıda olduğu için alt kat sessizdi. Mutfaktaki ilaç dolabından midem için uygun olan ilacı alıp içtim ve etki verene kadar mutfakta durdum. Yaklaşık yarım saat sonra  mide bulantım kesildi. Odama çıktım tekrardan ve sanki turette (yazilisini bilmiyorum turett sendromu) gibi hareketler göstermeye basladim gariptir ki cok sık oluyor. Gece on ikiye dogru tekrar asagi indim. Son bir noodle kalmisti onu yaptım. Onu yedikten sonra charlotte adindaki animeyi izledim ve gece iki buçukta odama çıktım. Yatağıma girdim, kulaklığımı taktım. Çok yorgundum hiç bir şekilde anlayamıyordum bu yorgunluğumu hareket etmiyordum neredeyse ama çok yoruluyordum. Evet belkide ruhum yoruluyordu. Tabiki playlistlerimden birini açtım ve dinlemeye başladım açıkcası bana şarkılar huzur veriyordu. Şarkılar benim söyleyemediğim sözler, yapamadığım şeyler, hissedemediğim duygular, atamadığım çığlıklar, göremediğim sevgi ve kapatamadığım gözlerimi kapattıran şeydi şarkı. Bir yandan dinlediğim sanatçının sesi, bir yandan şarkının melodisi, bir yandan şarkının sözleri, bir yandanda o şarkının verdiği huzur hiç bir şey ile yer değişemezdi. Bugün erken yatmak istiyordum nedensizce. gözlerimi kapattım, ilk o görüntüleri görsemde sevdiğim bir şeyi düşündüm ve görüntüleri yok etmeyi başardım. şarkının melodisi ile yavaş yavaş uykuya daldım.
(Bu koyduğum şarkı bugün çıktı ve anlamı cidden cok güzel anlamı ile dinlemenizi öneririm)