Bir Yer Bulalım | Textıng

🍂13🍂

HAYIRLI RAMAZANLAR CANLARIM! 💖

🍂

Boş İnsan: Sessizliğim çökmüş üstüme

Boş İnsan: Gözlerimden anla beni

Boş İnsan: Duymuyorsan sesimi

Boş insan: Kalbinden dinle beni.

Görüldü...

Mesajına görüldü atıp sohbetten çıktım. Bana böyle güzel şeyler yazdıkça kendimi garip hissediyordum. Sihirli sözlerine takılıp gidiyordum bazen ama buna izin vermemem gerekiyordu.

Tanımıyorum çünkü. Aslında tek nedenim bu değildi. Ders çalışmama da engel oluyordu. Aklımı karıştırıyor, düzenimi bozuyordu.

Beni bir kaç güzel sözle kandırıp yarın arkasını dönüp ya giderse? O zaman ne yapacaktım? Kendimi o zaman nasıl toparlayacaktım?

Karşıma çıkana kadar mesajlarına cevap vermeyecektim. Bunu yapmak zorundaydım.

Telefonumu uçak moduna alıp çekmeceme koydum. Dün akşam yatmadan önce hazırladığım programın ilk başa yazdığım kırk paragraf sorusunu tamamlamak için dolaptan test kitabımı çıkardım.

Yaklaşık üç saat, küçük molalarım hariç, boyunca çalıştıktan sonra karnımın guruldamasıyla mutfağa yöneldim. Mutfağa girdiğimde annem yemek yapmakla meşguldü. Dolaptan bir kase dolusu ceviz ve kuru üzüm koyup mutfak masasına oturdum.

"Erken değil mi anne?" diye sordum cevizle kuru üzümü aynı anda ağzıma atarken. Her şeyden vazgeçerim ama bu ikiliden asla vazgeçmem.

"Ne için yavrum?" diye soru ocağın altını kısarken. "Yemek yapıyorsun ya, normalde iki saat sonra başlardın yemek yapmaya."

"Akşama misafirlerimiz var ondan."

Ağzımda lokma varken "Aa kim geliyor?" diye yeni bir soru yönelttim.

"Ağzında bir şey varken konuşma kız! Öğrenemedin mi hâlâ?"

"Anamız öğretmediyse." dedim yandan ona bakış atarak. "Alırım kız seni ayağım altına! Sinirlerimi bozma benim!"

"Tamam bir şey demedim. Peki kim geliyor sevgili anneciğim?"

"Ömer' ler."

"Yaa," dedim tabağımda kalan son bir kaç kuru üzümü yerken. "Bayadır görüşemedik özledim onu."

Annem sen ciddi misin bakışı atınca kafamı salladım. Gözlerini devirip "En son dün görüştünüz, gelmiş uzun zaman oldu görüşmeyeli diyor! Ya havle!"

Ne vardı canım bunda? İnsan arkadaşını bir saat bile görmese özleyemez miydi?

"Olabilir..." Daha yeni başlamıştım ki annem lafımı kesti. "Lütfen mutfaktan çık Nurhayat. Şuan senin uzun nutuklarını dinleyecek kafa yok bende."

"Aman dinleme, dinleyecek birini bulurum ben."

Sabır çekerek "Bu kız kime benzedi acaba çok merak ediyorum!" dedi.

"Biliyorsun," dedim ayağa kalkarken. "Çenem babaanneme, beceriksizliğim halama ve bütün güzel huylarım ise sana çekmiş anne."

"Doğru diyorsun. Babaannende senin gibi konuşur hep."

Bu haline hafifçe gülüp mutfaktan çıktım. Odama girip telefonumu koyduğum yerden aldım. Uçak modunu kaldırırken yatağıma oturdum. Bir kaç dakika bildirimlerin gelmesini bekledikten sonra WhatsApp uygulamasına girdim. Gruplardan bir sürü mesaj vardı. Onları sonra okuyacaktım. Hızlıca Ömer'le olan sohbete girdim.

Nurhayat: Bu akşam bize geliyor muşsun

Nurhayat: Benim neden şimdi haberim oluyor :'(

Çocukluğum❤: Fırsatım olmadı desem inanır mısın? :(

Nurhayat: Hayırdır? Ne iştir bu?

Nurhayat: Sevgilin mi VAR yoksa?

Çocukluğum❤:  Sevgilim YOK.

Çocukluğum❤: Babamın bir kaç işi vardı şirkette ona yardım ediyordum.

Nurhayat: Tamam affedildin :)

Çocukluğum❤: Sevindim :) 

Çocukluğum❤: Bir kaç iş kaldı halledeyim onları da akşama görüşürüz güzelim.

Nurhayat: Sana kolay gelsinnn

Çocukluğum❤: Sağ ol canım.

Onunla olan sohbetten çıkınca anonimden mesaj geldi. Ekrana düşen mesajı sohbete girmeden okudum.

Boş İnsan: Neden görüldü attın ki şimdi? :(

Çok geçmeden ikincisi de geldi.

Boş İnsan: Biliyorum şuan mesajlarımı okuyorsun

Boş insan: Ama şunu bil ki yüreğimden seni kovamam çünkü seni zor buldum ben. Zoru sevdim.

Boş İnsan: Sen, kimseye sahip olmayan değerli hazinesin Nurhayat.

Boş İnsan: Ve eminim ki o hazineyi ben alacağım.

Boş İnsan: Alacağım ve gözüm gibi bakacağım.

Boş İnsan: Sana sözüm olsun.

🍂

SELAMLAAAR!! NASILSINIZ BAKALIM?

UZUUN ZAMANDIR YOKTUM :(( AMA ARA ARA UĞRAMAYA ÇALIŞACAĞIM MERAK ETMEYİN ❤

BEĞENDİNİZ Mİ BÖLÜMÜ BAKALIM? 😍

OY VERMEYİ VE YORUM YAPMAYI LÜTFEN UNUTMAYIN CANLARIM!

SİZİ ÇOOK!!! ❤❤❤