🍂11🍂

117 21 51
                                    

SELAMLAAR! NASILSINIZ GÜZELLERİM? 😍♥

BÖLÜME BAŞLAMADAN OY VERMEYİ UNUTMAYINN ;)
KEYİFLİ OKUMALAR DİLİYORUMM ♥♥

🍂

Bizimkilerle buluşmak için bineceğim dolmuş durağında oturmuş etrafı seyrediyorum.

Arabalar önümden hızlıca geçiyor, insanlar acele adımlarla yürüyordu. Herkesin bir telaşı vardı. İyi de ama bugün cumartesi? Hafta sonu tabiki çalışan vardı lakin bir çoğu izinli oluyor.

Çok fazla kafa yormamak için bu düşüncelerden hızlıca uzaklaştım. Telefonumu cebimden çıkarıp saate baktım. Henüz daha yarım saat vardı dolmuşun gelmesine.

Bir an neden bu kadar erken geldiğim için kendime kızıyordum ki telefonuma gelen mesaj sesi buna daha fazla izin vermedi.

Boş İnsan 2 yeni mesaj.

Merakla telefonumu açıp sohbete girdim.

Boş İnsan: Kalbimde güzel resmin var,

Boş İnsan: Her gece bakmadan uyuyamadığım.

Bu çocuk neden böyle yapıyordu? Hayır yani böyle güzel şeyler söyleyerek neden elimi ayağımı dolaştırıyordu?

Boş İnsan: Kızarmış yanaklarını şuan hayal edebiliyorum ;)

Çok biliyor beyefendi!

Nurhayat: Mesajınız iletilemedi, daha sonra tekrar deneyin.

Boş İnsan: İyi öyle olsun bakalım, tekrar denerim.

Nurhayat: Tekrar denemeyiniz olacaktı :)

Boş İnsan: Onu keyfim ve kahyası bilir Nurhayat Hanım ;)

Nurhayat: :/

Boş İnsan: Nasılsın?

Nurhayat: İyiyim, sen?

Boş İnsan: Şuan yüzünü görüyor olsaydım daha iyi olabilirdim.

Boş İnsan: Hafta sonlarını sevmemeye başladım sayende.

Nurhayat: Pardon da ben ne alaka?

Boş İnsan: Hafta sonu okul olmadığı için seni göremiyorum.

Boş İnsan: Doğal olarak da senin sayende olmuş oluyor güzelim ;)

Nurhayat: Tam olarak ne zaman karşıma çıkmayı düşünüyorsun?

Boş İnsan: Konu değiştirmek?

Boş İnsan: Öyle olsun bakalım.

Boş İnsan: Birazcık daha var.

Nurhayat: Peki.

Boş İnsan: BİSMİLLAHİRRAHMANİRRAHİM!

Boş İnsan: KIZIM O GÜZELLİK NE?

Boş İnsan: Direğe çarpıyordum az kalsın.

Aceleyle kafamı kaldırdım. Beni görebildiğine göre buralarda bir yerde olmalıydı. Lakin bir Allah' ı  kulu benimle uğraşır gibi durmuyordu. Hiçbir gariplik yoktu caddede. Elimde ki telefonum titrediginde bakışlarımı caddeden ayırdım.

Boş İnsan: Az bak sağ sola.

Boş İnsan: Göremezsin.

Nurhayat: Sen ne gıcıksın ya?

Nurhayat: Gizli gizli takip etmekte ne oluyor?

Boş İnsan: Gizli gizli takip etmiyorum ki ;)

Boş İnsan: Belki kalp gözünle bakarsan görürsün beni ;)

Nurhayat: Öf saçma saçma konuşma.

Nurhayat: Dolmuş geldi, gidiyorum ben.

Boş İnsan: Bindiğin dolmuşa bineyim mi bende?

Henüz bir kaç adım attığım dolmuşun ortasına durdum. Hemen kapıya baktım.

"Kızım ne dikiliyorsun yolun ortasında?"

"Pardon amca," diyerek en arkada ki koltuğa oturdum hemen.

Nurhayat: Binsene.

Boş İnsan: Geliyorum.

Kalbim ağzımda atıyordu sanki mesajı okuduğum an. Merakla kapıya bakıyordum. Bir kaç dakika geçtikten sonra kafasında şapka, gözünde gözlük, boynunda ki atkıyla yüzünü kapatan simsiyah kıyafetlere sahip bir çocuk içeri girdi. Çocuğu hiçbir şekilde seçemiyordum. Bana gülümseyerek içeriye girdiğinde arkasından Ömer girdi.

Bir saniye!

Ömer mi?

Benim çocukluk arkadaşım olan Ömer?

Hayır, düşündüğüm şey olamaz değil mi?

Hayır...

🍂


AMANIN!!
NELER OLDUUUUU BÖYLEE??

SİZCE ÖMER' MİDİR? 
YOKSA BU YAZAR SİZİ KANDIRIYOR OLABİLİR Mİ? :D

BİR SONRA BÖLÜMDE GÖRÜŞÜRÜZ ♥♥

HEPİNİZE HAYIRLI GECELER! ♥
RÜYANIZDA ACABA ÖMER MİDİR DİYE DÜŞÜNÜN BAKALIM JSJSKXKXL

MUAH :*

Bir Yer Bulalım | TextıngHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin