FEERCE's DARK OBSESSION

Chapter Four

𝐊𝐄𝐑𝐄𝐍 𝐒𝐍𝐎𝐖𝐖

Sobra na itong ginagawa sa akin ng lalaking ito. Oo, nagpapasalamat ako at may suot na akong disente at komportableng damit. Isang plain T-shirt at printed na pajama, atleast natatago na ng maayos ang katawan ko. Sabi niya maging madali lang ang lahat sa akin kapag magpapakabait ako at maging masunurin. Lahat ng pagbabanta niya ay ikinatatakot ko at ikinanginginig ng buong katawan ko. Hindi ko pa rin maalis sa isipan ko ang pagbabanta niya. Halos hindi matanggal ang boses niya sa loob ng kukuti ko.

"𝐼𝑓 𝑦𝑜𝑢 𝑤𝑖𝑙𝑙 𝑛𝑜𝑡 𝑏𝑒ℎ𝑎𝑣𝑒 𝐼 𝑤𝑖𝑙𝑙 ℎ𝑎𝑣𝑒 𝑡ℎ𝑖𝑠 𝑝𝑒𝑛*𝑠 𝑏𝑢𝑟𝑖𝑒𝑑 𝑖𝑛𝑠𝑖𝑑𝑒 𝑜𝑓 𝑦𝑜𝑢! 𝐷𝑒𝑒𝑝 𝑎𝑛𝑑 ℎ𝑎𝑟𝑑 𝑢𝑛𝑡𝑖𝑙 𝑦𝑜𝑢 𝑝𝑎𝑠𝑠 𝑜𝑢𝑡!" 

Paulit-ulit na bumubulong sa akin pakiramdam ko masisiraan na ako ng ulo.

"𝐼𝑓 𝑦𝑜𝑢 𝑤𝑖𝑙𝑙 𝑏𝑒 ℎ𝑎𝑟𝑑 ℎ𝑒𝑎𝑑𝑒𝑑 𝑎𝑛𝑑 𝑑𝑖𝑠𝑜𝑏𝑒𝑦𝑒𝑑 𝑚𝑒 𝐼 𝑤𝑖𝑙𝑙 ℎ𝑎𝑣𝑒 𝑡ℎ𝑜𝑠𝑒 𝑙𝑒𝑔𝑠 𝑠𝑝𝑟𝑒𝑎𝑑 𝑤𝑖𝑑𝑒 𝑒𝑎𝑔𝑙𝑒 𝑎𝑛𝑑 ℎ𝑎𝑣𝑒 𝑡ℎ𝑖𝑠 𝑏𝑖𝑔 𝑝𝑒𝑛*𝑠 𝑡𝑜𝑟𝑡𝑢𝑟𝑒 𝑦𝑜𝑢𝑟 𝑠𝑤𝑒𝑒𝑡 𝑝𝑢𝑠𝑠𝑦. 𝑈𝑛𝑑𝑒𝑟𝑠𝑡𝑜𝑜𝑑?"

Tama na! Tama na! Lumayo kayo!

Ganito na lang ba lagi? Magaling siya magpakabait pero hindi niya pa rin matatago ang tunay niyang kulay. Kahit anong panlalambing ang gagawin niya hinding hindi ako mahuhulog o kakagat sa mga pain niya. Hindi ko na ata masisikmura pa ang ginagawa niya sa akin. Pakiramdam ko ang dumi-dumi ko na. Sobrang natatakot na ako sa kaniya, sa tuwing lumalapit siya sa akin nagpapanika ang utak ko. Nanginginig ako at nahihirapan na akong kontrolin ito. Ayaw ko sanang makita niya ang panginginig ko kasi iisipin niya na natatakot ako sa kaniya. Sa totoo lang ayaw kong bigyan siya ng motibo na sunod sunuran lang ako, hindi ako ganun. Mukhang mahina at maliit lang ako pero lumalaban ako pero sa tuwing pagbabantaan niya ako ng kahalayan nanghihina ako sa takot. Ayaw ko na rin naman na maulit ang panggagahasa niya sa akin kaya sinusunod ko na lang siya sa mga utos niya. Sa tuwing pinagbabantaan niya ako sumusunod na ako at nagpapakabait.

Matindi ang naramdaman kong takot ng marahas niyang ibaba ang suot kong pajama kanina. Mas lalo rin akong nanginig ng maramdaman ang paglapat ng kamay niya sa aking pwetan at minasahe ito habang binubulungan ako. Sana lang makatakas ako dito, dahil hindi ko na ata kakayanin pa ang mga pinanggagawa niya sa akin.

Nung nagising ako kanina, sobrang gutom ko na nun. Halos tatlong gabi at araw na rin kasi akong walang kain at inom ng tubig mabuti at nakayanan ko pa. Kaya natalisod nga ako nung pagbaba ng kama kasi wala na talagang lakas ang mga binti ko. Hindi ko rin inasahan na kargahin niya ako at hindi na ako nagreklamo pa.

Namangha ako sa laki at ganda ng bahay niya. Pero hindi ko ipinahalata. Yung kusina mapapa sana all ka na lang. Sobrang organize, at naka-cabinet lahat.

Hinainan niya ako ng makakain na kinuha niya sa fridge at ininit pa. Nanlalaway ako sa mga pagkaing iyon mabuti lang ay hindi tumulo yung laway ko. Nakakahiya kung nangyari yon. Alam mo yung pakiramdam na sobrang uhaw at gutom? Hindi na ako nag-atubili pa na sunggaban yung pagkain. Hindi ko na naisip pa ang mag bagal sa pagsubo basta ako subo lang subo nun. Kakaiba yung mga dish nila, hindi pamilyar sa akin liban lang sa carbonara na paboritong paborito ko talaga.

Actually, hindi na ako nahiyang magtanong kung may kanin sila kasi parang ulam lang lahat ang kinakain ko at walang kanin. Pero nagulat talaga ako nung sinabi niyang hindi sila kumakain ng kanin kasi Italian sila. Halatang halata naman na hindi siya pinoy.