Aşka Sobelendin

Bölüm 2

Yeni bir bölümle karşınızdayım. Bölüm şarkısını yukarıya bıraktım. İyi okumalar mavi hayaller durağı ailesi...

Sabah telefonun bildirim sesi ile uyandım. Evet, bildirim sesi ile... Çünkü çok hafif uykum vardı ve 'çıt' sesine uyanıyordum. Telefonu alıp baktım. Gizemli beyden mesaj gelmişti.

Gizemli bey:

-Günaydın Asi'm. Seni uyandırmak istemezdim ama ilk günden okula geç kalmanı istemedim.

Ben:

-Günaydın gizemli bey. Çok düşüncelisin!

Saate baktığımda okul için hazırlanmama yetecek vaktim olduğunu gördüm ve kalkıp hazırlanmaya başladım. Babam kalkmış kahvaltı hazırlayan anneme yardım ediyordu. İkisinin de yanaklarından öptüm. 'Günaydın Fidan ailesi.' dedim coşkulu bir sesle. Annem ile babam da günaydın dedikten sonra evden çıkmak için gidiyordum ki annem durdurdu.

'Kahvaltı etmeden nereye küçük hanım?'

'Aç değilim anne okulda yerim bir şeyler.'

'Anlamıyorum ben Halil bu çocuğu uyurken yemek mi yiyor?'

'Sabah uyanınca iştahım olmuyor anne.' derken ben, babam da bizim bu halimize gülüyordu. Tekrar ikisini öptükten sonra kapıya yönelmiştim ki bu sefer de durduran babam oldu.

'Kızım dur! Al şu parayı harçlık yaparsın.' diyerek para uzatan babamdan parayı alıp teşekkür ettikten sonra koşar adım dışarı çıktım.

Daha dersin başlamasına vakit olduğu için yolu uzatarak kulağımda kulaklık ile durağa yürüdüm. Ben okula giderken biraz da size kendi hayatımdan bahsedeyim.

Annem Nur ev hanımıdır. Babam Halil ise bir şirkette yazılım mühendisi olarak çalışıyor. Mutlu bir çekirdek ailemiz var. Annem ve babamın bir tanecik evlatlarıyım. Üniversite ne kadar babamın okuduğu bölümü okuyup bende onun gibi yazılımcı olmak istesem de buna babam müsaade etmedi. Sabahtan akşama kadar bilgisayarın başında oturmak zararlıymış. Eh haklı da daha gencecik olmasına rağmen numaralı gözlük kullanıyor, annemin zorlamasıyla. Ben ise diş hekimliği bölümünü kazandım. İlerde diş hekimi olacağım.

Annem aslında diş protezleri bölümü mezunuymuş. Yani diş teknisyeni. Ama ben doğunca mesleğini bırakmak zorunda kalmış, beni büyütmek için. Bende hekim olup bir klinik açıp annemle birlikte işletmeyi düşünüyorum. Hayallerim için ilk adımını attım ve bölümü kazandım.

Vee evet sonunda geldim. Kocaman bir yer burası kaybolmasam iyidir. Telefonuma gelen mesaj ile hem şarkıyı kapatıp kulaklığımı küçük sırt çantama yerleştirdim hem de mesaja baktım.

Gizemli bey:

-Çok büyük değil mi okul? Senin sınıfın 3. kat, sol kolidordan 5. sınıf.

Bu biraz fazla değil miydi? Sapık falan mıydı bu çocuk acaba? Ben böyle düşünürken bir mesaj daha geldi.

Gizemli bey:

-Sapık değilim Asi'm, sadece aşığım.

Aşığım mı dedi o?

Ben:

-Kime aşıksan ona yazsana, bana neden yazıyorsun?

Gizemli bey:

-Aşık olduğum kadına yazıyorum zaten.

'kadın değil, bayan' diyesim geldi. Neden derler hiç anlamış değilim. Bir dakika... Ne dedi o... 'Aşık olduğum kadına yazıyorum' mu dedi? Bu ben mi oluyorum şimdi?