"Beni affeder misin Seokjin? Beni kanlı ellerime rağmen kabul edebilir misin?" Bir damla göz yaşı süzüldü yanağından. Bir adım attı Seokjin'e doğru. Eline uzanıp tutmak istedi ama Seokjin izin vermedi. Çekti elini.
"Hayır. Asla." Kapıyı açıp ardına...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Farkında olmak ve kabullenmek.
Biri diğerini tamamlayan iki ayrı kelime. İki ayrı eylem.
Farkında olmak çakıl taşlarıyla bezenmiş bir yol ise kabullenmek de mutluluğa açılan bir kapı. Kim ve Min için ise tüm yol ayaklarını kesip kanatacak çakıl taşlarıyla kaplıydı.
Çıkmaz sokaktı onların yolu. Hiçbir yere ulaşmayan, girdaptan farksız bir yol. Ancak her şeyi kabullenmişti Yoongi. Sağa sola savrulmayı da, ayaklarını kanatacak taşları da kabullenmişti.
Kabullenmeyeceği tek bir şey vardı: Seokjin'e zarar gelmesi.
Bunun olmaması için elinden gelenin fazlasını yapardı Yoongi. Gerekirse Seokjin ile aralarında olan, henüz adını koymadıkları şeyi bitirir, Namjoon'a meydan bile okuyabilirdi. Yeter ki onun canı yanmasın, zarar görmesin istiyordu.
Seokjin için aldığı önlemlerin bir sınırı yoktu. Her gün bir öncekinden daha fazla önlem ve korumaya ihtiyaç duyuyordu. Sadece kendisine çalışacak, Namjoon'un adını duyduklarında vazgeçmeyecek koruma bulması zordu Yoongi'nin.
Yine de uzun uğraşlar sonunda güvenebileceği korumalar bulabilmişti. Seokjin'i gölgesi gibi takip eden bir düzineden fazla insan.
Seokjin'in hiçbirinin varlığından haberi dahi yoktu. Evinin dışarıdan izleyenlerden, onunla birlikte yürüyüşe çıkanlardan, arkadaşlarıyla eğlenirken iki masa arkasında oturan kimseden, hiçbirinden haberi yoktu.
O, her şeyin gayet yolunda gittiğini düşünüyordu. Bir adamla daha adını bile koymadığı ama güzel giden bir ilişki içindeydi. Yakında tüm duvarlarını yıkacak, hayranlarının gözündeki imajını yeniden oluşturacak bir diziye ilk adımını atacaktı. Final yapan dizisinin son bölümü reyting rekoru kırmış, ülkenin en prestijli ödüllerini veren kurumdan üç dalda adaylık almasını sağlamıştı. Seokjin'in mutlu olmamak için bir sebebi yoktu.
Tabii Yoongi ile olan ilişkileri öğrenildiğinde Namjoon tarafından öldürüleceğini bilmediği sürece üzülmesi için bir sebebe ihtiyacı yoktu.
Yoongi yapabildiği en iyi şekilde koruyacaktı onu. Bir sevdiğini daha kaybetmek yoktu niyetinde. Seokjin'i ona zarar verebilecek her şeyden, herkesten koruyacaktı. Ve zamanı geldiğinde usulca çıkacaktı hayatında. Hiç var olmamış, Kim'e hiç aşık olmamış, onun canını yakmak isteyen hereksin önüne kendi siper olmamış gibi sessizce ve Seokjin'i üzmeden gidecekti.
Ama nereden bilebilirdim sevgilimsana en büyük zararı verenin ben olacağımı.
Nereden bilebilirdim canını bir tek benim yakacağımı.
Nereden bilebilirdim seni aslında kendimden korumam gerektiğini.
