..Sa lalim Ng aking iniisip ay hindi ko na nasisid Charrr I mean Hindi ko napansin na nandito na kami sa dagat ay no Hindi sya dagat kundi lawa yon na Kong pagmasdan mo Ang paligid ay Ang makikita mo Ang matataas na Bundok na akala mo nakulong kami gamit Ang mga malalaking Bundok.
..at Ang toktok pa nito ay Parang may Fog Oo Tama Kayo Ng nabasa para syang usok.
..Lumaki Ang aking Mata sa subrang pagkamangha dahil Nakikita ko Lang Ito sa TV o Kaya nababasa ko sa Wattpad. Hindi ko maipagkaila na gusto Kong makapunta sa personal dito pero Hindi ko akalain na mag katotoo Ang gusto ko.
..Ang ganda Subra Kong dala ko Sana Ang Cellphone ko poponuin ko yon Ng picture dito at ipag mamalaki ko yon kila Sophia at Celestaire. Kaso Wala Akong Cellphone Sayang hayst.
..naluluha akong umikot habang dinamdam Ang lamig Ng temperature Ng lugar. I can't believe this. Kinurot ko pa Ng ilang ulit Ang sarili ko baka nanaginip Lang ako pero ako Lang Ang nasasaktan sa katutohanang totoo Ang Nakikita ko ngayon.
.. Napaluha pa ako Lalo Ng naalala ko Ang mga Kaibigan ko na Kong Sana nandito din sila siguro sila Ang mauuna mag pakuha Ng picture at gawin nila akong photographer huhu si Lola masaya din yon sigurado ako at Magagalit syempre dahil Kong saan ako nakaabot na lugar na Hindi nag papaalam sa kanya.
..napahagulhol pa ako Ng iyak. Lumayo ako sa grupo Ng kasama ko para Hindi nilang Makita Ang pag luha ko. Pumunta ako sa may tubig at umikot don.
"SOPHIA,!!
"CELESTAIRE,!!
" LOLA!!
" I MISS YOU NAAAÀ!!!
..Malakas na sigaw ko habang napalakas Ang iyak ko nag echo pa Ang Sigaw ko.
..Hindi ko maiwasan na Hindi sila maisip sa lugar na Ito. Dahil sa tuwing kinwento ko sa kanila na gusto ko Pumunta sa lugar na may fog ay pinag tatawanan nila ako.
"LOLA GUSTO KO NG UMUWI, NAMISS NA KITA!!" Pahabol ko pang Sigaw
..tumigil Naman ako sa pag ikot at umupo habang umiiyak. huhuhu(:(:(
"L-lola hikkk-- pagbalik ko hikkk-- Lutuan mo akong paborito Kong adobo hikkk-- ha" sabay punas ko Ng luha ko Ng may nararamdaman akong papalapit
"A-ate, Ayos ka Lang?"
Malungkot din na tanong nya
..pinunasan ko Ang luhang pumatak sa pisnge ko at hinarap sya Ng may pilit na ngite.
"Hmm N-namiss ko Lang S-sila" Saad ko
"Pasensya na ate Hindi Kita matutulungan"
"A-ayos Lang makakabalik din ako sa Mundo namin, pero Hindi pa sa ngayon k-kaya kailangan ko Ng masanay muna sa Mundong Ito kahit pangsamantala" nakangite ko Saad
"Oo ate, Sasabihan ko Si Guro na Ipasok ka sa Universidad na pinapasukan naming mga anak Maharlika"
"T-talaga? kaso nag paalam na ako Kay Ina Nong isang araw kasu Hindi ako pinayagan" nakabusangot Kong Saad
"Gagawa Tayo Ng paraan pag nakauwi Tayo don"
"Hmm Oo Salamat Prinsesa Yen"
..masiglang Saad ko at tumayo
"Halika na ate,.kukuha Tayo Ng makain sa gubat"
"Ha Pano Yun, may tanim ba Kayo dito?" Nalilitong Saad ko
BINABASA MO ANG
Their Unexpected World's
FantasyHISTORY of the WINCHIANG world that I can't expect. Isang babae na mahilig bumasa Ng Romantic, Fantasy sa Wattpad. Sa subrang hilig nakagawa Ito Ng sariling story. But she can't expect na mapunta sa ibang mundo. Anong gagawin nya? Pano sya makabalik...
