Love and Lie

Chapter 5

Chapter 5

Ilang araw na ang lumipas ng mangyari ang pananakit ni Alliana sakin at nung gabing yon ay hindi umuwi ang kapatid ko.Nag alala ako pero kinabukasan ay umuwi rin naman sya yun nga lang mayroon syang iba't ibang pasa sa katawan.Hindi ko naman nagawang tanungin sya dahil busy ako sa trabaho sa panaderia na halos isumpa ko naman araw araw dahil sa lintek na Limier na yan na walang ibang ginawa kundi bwisitin ako ng bwisitin.

Hindi ko alam kung anong meron sakin na sa pag tagal ay nakakasanayan ko na rin ang kakulitan nya at kung minsan panga ay nahuhuli ko ang sarili ko na nakangiti.Hindi ko alam kung normal ba yon o natutuwa lang talaga ako sa kanya.

For the first time in my life may ibang tao na naging reason ng pag ngiti ko sa di ko maipaliwanag na dahilan.

Iiling iling akong nag wawalis sa harap ng panaderia dahil alas neube palang naman ng umaga at madalang na ang bumibili.

"Sagi"

Tawag sakin ni Limier na pinupunasan naman yung breadcase glass.Kunwaring inis ko syang sinagot.

"Ano nanaman ba?"

"Can i ask a question?"

Nangunot ang noo ko dahil sa biglaan nyang pag tatanong at mukang seryoso sya ngayon.

"Hmm?Nag tatanong kana"

Sagot ko saka tumango sa kanya na itinigil ang ginagawa bago humarap sakin na nag wawalis parin.Naiilang ako sa paraan ng pagtingin nya pero di ako nag pa halata.

"I'm just curious about the whole personality of yours.You said your not comfortable asking for help,What if there's an urgent happen,you still won't ask for help?what's the reason ba behind that?"

Seryosong tanong nya sakin na may inosenteng tingin ngunit naroon ang pag pupursigi nya na malaman ang rason ko.Tumikhim pa muna ako bago ayusin ang walis at ilagay sa lagayan bago naupo sa maliit na sofa doon.Sumunod naman sya sakin at naupo rin.

"Bakit mo naman natanong yan?"

"I saw your differences from another girl eh,I can't stop comparing your uniqueness from their.Most of girl are showy that's why i won't mind paying attention to them but your quietness make me more interested to know you"

Seryosong sagot nya sakin habang nakangiti sya na para bang gusto nya talagang malaman ang sekreto ko.Bumuntong hininga ako saka tumingin sa isang dereksyon.Nag iisip kung dapat ko bang ibahagi sa kanya ang mga bagay na pinag dadaanan ko?But i decided to not spill.

Why would i tell to him eh hindi ko naman sigurado kung nandyan parin sya to at my lowest

"Same lang naman kami ng mga babaeng nakikita mo,ang kaibahan lang kilala ka nila kaya sila showy at ako?Hindi kita kilala at kahit makilala kita i won't be like them kasi hindi ka naman ganon ka gwapo para pagka interesan ko."

Pabirong sabi ko naman sa kanya na natigilan saka tumitig sakin at ngumiti.Parang kapag nakita mo yung mga ngiti nya pakiramdam mo secure ka.

"I'm interested about that personality of yours.Something like even you encounter the most painful moment of your life,you can hide it from everyone.I envious for being like that.Hmm i hope we can be friends para naman ma kwento mo sakin lahat at maparamdam ko sayong di ka nag iisa"

Hindi ko na kaya yung accent nya kaya naman sinubuan ko na sya ng cringkle saka sya inirapan.

"Hindi ako pala kwentong tao pero bibigyan kita ng ilang rason bakit ako ganito"

Seryosong sambit ko bago saglit na matawa dahil naka sapak parin sa bibig nya yung cringkle.

"Yung mga taong hindi patas kung manrato sa kapwa nya at kung tingnan ka ay mas mahirap pa sa daga.Yung tipong tutulong nalang susumbatan ka muna.Maraming mga taong hindi patas lalo na sa lugar na to.Hmm yon ang isang dahilan bat ako ganito".