Kelimeleri bir araya getirip bir türlü bir cümle dahi kuramıyorum. Aklımda olmasına rağmen yazamıyorum işte anlatamıyorum içimdekileri, dile gelmiyor tamam ama niye kalemede gelmiyor ki bu düşünceler.
Bir konu tutturamıyorum aslında, sebep bu yani konuyu bilemeden yazıda yazamam ki. Konuyu bulamıyorum sürekli vaz geçiyorum kurduğum her cümleden.
Değiştirmeye çalışıyor beynim düşüncelerimi çok başka yerlere çekiyor cümlelerimi sil tekrar yaz sil tekrar yaz hep böyle ilerlemeye çalışıyorum. Çünkü her cümlemin sonuna doğru, bir kalkınma oluşuyor konunun dışına çıkıyorum ve tabi boka sarıyor.
Kelimelerin yerlerini bulamıyorum bazende başa mı gelicek bu, sona mı koysam bunu ikilemde kalıyorum. Ama defterde sayfalarca yazı var benim okumadığım okumak istemediğim, çünkü yazıları hayatla özdeşleştirmişim. Yine aynı tür yazsam diyorum bazen, ama sonra istemiyorum çünkü bunalıma giriyor beynim, duymuyorum hatta sürekli aynı cümleleri tekrar ediyorum.
Hayal kurmadan devam ediyorum hayata ve buda baya zor oluyor tabi.
O yüzden yazmayı istemiyorum çoğu zaman ama kendimi ifade edemiyorum konuşarak çünkü anlamıyor karşımda ki ve biri beni anlamazken ben niye kendimi anlatayım ki.
Sonunu getirmek istemiyorum bunun, normalde aklıma bir şey gelmez şimdi de sonunu yazmak istemiyorum ama her şeyin mutlaka bir sonu oluyor biz istesekte istemesekte.
Sonlara alışmak lazım o yüzden sonunun olduğunu bilerek başlamalıyız her şeye.
Mesela bu hayatın da bir sonu olucak yani anlatmaya değmeyecek, çoğu yazdığımız şey boşa gidicek, söylediklerimiz öylesine olucak ve biticek boşa yaşamış olucaz yani.
Izin almadan hayatımızı alacaklar ve haksızlık diyip de karakol, adliye önlerinde bekleyemicez.
Yazamıcaz çoğu şeyi hatta yazmakta istemicez sonra karanlıkla dertleşmeye başlıcaz.
Yaşıyorken bile yapıyoruz bunu aslında yazamıyorum çoğu şeyi anlatamıyorum karanlıktan korkuyorum ama karanlık bir şeyler anlatıyor biliyorum susmasından belli oluyor zaten karanlık içinde tutuyor her şeyi benim gibi yani biraz çekiniyor sanki.
Karanlıktan uzaklaşalım da biz sonlara aşık olalım..
