Mesela herkes şair artık, çünkü iki kelimeyi bir araya getirebiliyorlar ama o iki kelimeden çıkan cümleye anlam açısından bakan yok, niye ? Niyesi yok bu sorunun cevabı yok yani. Eğer cevabı olsaydı yazdım sanıp yazamamış olan yüzlerce insan yazamadığının farkında olurdu.
Eleştiri bu tabi her boyuta çıkabilir. Sevmemek yada çekememek değil anlamlı olan anlansın istemek.
Yanlış boldur hayatta herkes yapar ama sınırı olmalı bununda. Evet ben söylüyorum bunu milyonlarca yanlış yapmış biri olarak, evet ben söylüyorum bunu yanlışdan ders almış biri olarak.
Karanlıkda kalmaktan korkuyorum hayallerimin beni uzun süre aydınlatamamasından korkuyorum. Sıkılmakdan korkuyorum başaramayıp vazgeçmekten korkuyorum.
Korkuyorum evet korkuyla bir yere varılmaz biliyorum ama ben yine de korkuyorum çünkü eğer korkarsam bir şeylerden vazgeçebiliyorum. Korkmak var artık hayata başka bir açıdan bakmak. Durmak var durup beklemek insanları dinlemek. Yanlışı sezmek var.
Doğruyu istemek istiyorum artık.
Sessizlikte bile ses istiyorum. Yalnız kalmak korkutucu gerçekten.
Karmakarışık bir hayat var benim gördüğüm. Hatası bol yalanı yok bir insan var.
Sevimli bir hayat var benim gördüğüm.
Yalanı bol hatası yok bir insan var.
Dinleme bugün beni gerçekten yalan söylüyorum sana ya da oku bugün benden bir kaç satır gerçekten doğru söylemiştim o gün sana.
