ბარში ვზივარ ვისკრის ჭიქა მიდევს წინ და ვუყურებ. იმის მიუხედავად რომ ბარში მუსიკა ხმამაღლა იყო ჩართული არაფერი მესმოდა. ღრმად ჩავისიუნთქე და ბოლო დარჩენილი წვეთები დავლიე.
ბევრი არ დამილევია ეს მეორე ჭიქა იყო. ცარელა ჭიქა მედო წინ და ღრმად ვსუნთქავდი.
- ლი კარგად ხარ
ნიკის ხმა გავიგე ის ჩემი მეგობარია და თან ამავე ბარში მუშაობს.
- კი კარგად ვარ. - იდაყვით მაგიდას დავეყრდენი და მტევანს ჩამოვადე ნიკაპი. ამოვიფრუტუნე. - არა მგონი არ ვარ კარგად.
- სახეზე გაწერია ყველაფერი ხომ კარგად არის ??
- მგონი კი. - ცოტახანი ჩუმად ვიყავი თვალები დავხუჭე აზრებს ვუყრიდი თავს. მინდოდა რაღაც მეთქვა.- პრობემა მაქვს სახლი სადაც ვცხოვრობ მეპატრონემ გუშინ გამომიცდახა სახლს ვყიდი და უნდა დაცალოო მე კიდე ისე კარგად მოვეწყვე. სად წავიღო ამდენი მცენარეები.
- მარტო ეგ პრობლემა გაქვს??- წარბი აწია და შემომხედა. - მგონია რომ ხსვა რაღაც კიდე ხდება.
გამეცინა. თავი გავაქნიე.
-მაინც ვერ ვხვდები საიდან იცი ამდენი რამ ჩემზე ???
- კარგად გიცნობ ხომ არ დაგავიწყდა. წლებია ერთად ვიზრდებით ბაღი სკოლა კოლეჯი. ნუ სამსახურებში ცოტა ავცდით მარა არაუშავს.
გამეცინა.
- მიდი დამისხი კიდე
-ნება შენია - თან დამისხა ჭიქაში და ყინულებიც ჩამიყარა.- მოყვები ეხლა სახლის გარდა კიდე რა პრობლემა გაქვს.
-ნიკ როგორ ხარ???. როგორც ყოველთვის.
გვერდით გავიხედე და მოიცა ამას აქამდე რატომ არ ვიცნობ. წარბაწევით გავხედე ნიკს. მას კი გაეცინა.
აქ უკვე დრო გაჩერდა მუსიკაც აღარ ისმოდა. ის ისეთი მაღალი დაკუნთული. ნელა თვალები ზემოთ ავაყოლე. ცოტაც და გული წამივიდოდა. შავი ტანსაცმელი ეცვა და ისე ქონდა მოტკეცილი ტანზე გეგონებოდა შემოასკდება წამი წამზეო.
- ესეც შენი სასმელი ნამჯუნ -ნიკმა წინ დაუდო ჭიქა.
-მადლობა. -ჭიქა აიღო და მოსვა.
მის სახეს ვაკვირდებოდი, სწორი ცხვირი, სწორი წარბები. ისეთი თვალის ჭრილი ჰქონდა მოხატული ქონდა თვალები გეგონებოდა.
თაფლისფერი თვალები ქონდა. ვუყურებდი და ვტკბებოდი მისი ყურებით.
ისეთი მწველი მზერით ვუყურებდი სავარაუდოდო მიხვდა. რომ არ მიხვედრილიყო სირცხვილი იქნებოდა.
მე კი ნიკის მწველ მზერას ვგრძნობდი და იმასაც როგორ ეპარებოდა ღიმილი ტუჩის კუთხეში. ბოლოს მემგონი მიხვდა რაც უნდა გაეკეთებინა.
-ნამჯუნ გაიცანი ეს ლი არის. ლი ეს ნამჯუნია.
და მანაც შემომხედა.
ღმერთოჩემო ვერ მეტყვი ესე 14 წლის ბავშვივით რატომ ვცქმუტავ და ეს ჭიანჭველები ღმერთოჩემო რა ჯანდაბა მეტაკა.
-სასიამოვნოა ლი.-გამიღიმა
-სასიამოვნოა.
სასმელი დალია და წავიდა.
ნიკს შევხედე და ეცინებოდა. ბარს ხელი დასცხო. მეორე კი ბუშტივით შეკრა და პირთან მიიტანა რაღაცნაირი ხმა გამოსცა - ოოოო შენ ის მოგეწონა ლიიი
-ეს რა იყო. უფრო სწორედ ვინ იყო.
სასმელი ბოლომდე დავლიე და პირში დავიგუბე იქნებ ცივ ვისკს გამოვეფხიზლებინა და სხეულის სიმხურვალე ჩაექრო ცოტა.
- მართალია მოგეწონა მაგრამ საცოლე ყავს.
-ყველაფერი დასწრებაზეა იმედია გოგო შეეფერება.
გაეცინა
- კი კარგი გოგო არის უხდებიან ერთმანეთს.
-ძალიან კარგი. მაგრამ ესეთი ბიჭი.
ორივეს გაგვეცინა.
ჯიბეში ფული მოვქექე ბარზე დავდე -წავედი სახლი უნდა მოვძებნო.
-ხოო მაგაზე. არემი სხვა სახლში გადადის და შეგიძლია შენ გადახვიდე მის სახლში.
გამეცინა
-კარგი შემოთავაზებაა. მას უთხარი და თუ თანახმა იქნება.გამაგებინე წავედი ეხლა ნივთები ჩავალაგო.
-დროებით.
ბარიდან გამოვედი. გზას გავუყევი და ნელა მშვიდი ნაბიჯით მივდიოდი ჩემი მანქანისკენ. მოშორებით დავაყენე.
***
-ლი შენთვის კარგი ამბავი მაქვს.
ტელეფონზე ნიკმა დამირეკა. მე კი ნივთებს ვალაგებდი ყუთებში.
- აბა გისმენ.
-არემს ველაპარაკე და თანახმაა. ბინა დაცლილი აქვს და შეგიძლია დღესვე გადახვიდე.
- აუ როგორ გამახარე მადლობა დიდი, შენ რომ არ მყავდე რა მეშველებოდა არ ვიცი
გეცინა.
-ნუ ეხლა რათქმაუნდა არ დაიშურო კომპლიმენტები.
-საზიზღარო. მადლობა დიდი.
-დღეს გამომიარე ბარში და მოგცემ გასაღებს და მისამართს.
-კარგი ცოტას მივალაგებ და გამოგივლი.
ნიკის გავუთიშე და დარჩენილ ჩასალაგებელ ნივთებს მივხედე.
***
-აბა ნიკ სად არის ჩემი სახლის გასაღები.
ნიკის გაეცინა გასაღები მაგიდაზე დამიდო.
-ეს გასაღები ესეც მისამართი- ორ თითს შუა ფურცელი ეჭირა გამოვასრიალე და დავხედე .
-მოკლედ ბინა მოგეწონება და
-და თანხა.???
- მოკლედ თანხას რაც შეეხება. სახლს ყიდის და რადგან ჩემი მეგობარი ხარ ესე მითხრა ნელ ნელა გადაიხადოს არ მეჩქარებაო.
-მოიცა და ეგ როგორ???...კარგი რაა რა წესია.
-ლი შეირგე რაა.. სახლიც შეგრჩება.
დიდი ხნის წინ დავწერე. პატარა საყვარელი ჩანაწერია.
ყოველ დღე დავდებ. იმედია თქვენც მოგეწონებათ.
არ მინდოდა ისე წამეშალა მზის შუქი რომ არ ენახა ❤🥰
