Ay kraliçesi

🌙 Bölüm 35

Hermione: Y/N duyuyor musun?

Y/N: ha?

Hermione: Y/N 2 gündür normal davranmıyorsun iyi misin?

Y/N:e-evet sadece yorgunum.

Hermione: sen git yat ben tamamlarım 

Y/N: saol mione.

Y/N'dan 

ölüm yiyen olalı 2 gün olmuştu. bu duruma pek alışamamış hala sindirememiştim. Draco'dan daha doğrusu herkesten kolumu saklamak zorlaşıyordu. bunu daha ne kadar devam ettireceğim bilmiyorum ama devam etmek zorundaydım. yoksa beni kesin askabana gönderirler. 

Draco: Y/N ne diyorum ben?

Y/N: pardon ne dedin?

odama girdiğimin farkında bile değildim. draco'da benim anormal davranışlarımın farkındaydı ama ses çıkarmıyordu.

Draco: sence yeşil mi siyah mı?

bana iki tane ceket gösterdi. ikiside çok şıktı.

Y/N: siyah. saçının rengini daha çok belli ediyor.

Draco: saol

Y/N: bir yere mi gidiyorsun?

Draco: sly olanlarla erkek erkeğe parti veriyoruzda. 

Y/N: ne güzel

Draco: gitsem sorun olmaz demi?

Y/N: ben Astoria değilim istediğin yere git Draco.

Draco: saol :)

Draco hazırlanmaya başlamıştı. b ende yatağa oturdum ve kitap okumaya başladım.

Draco: bu arada sormayı unuttum neden snape ile olan dersleri bıraktın?

birde bu durum vardı. eğer ölüm yiyen olucaksam güçlerimi kontrol etmeyi bilmemem daha iyidi. çünkü o zaman voldemort benim gücümü kullanıp Hogwarts'ı yok etmemi bile isteye bilirdi. ve bunu yapmam parmağımı şıklatmama bakardı. gücü kontrol edemezsem benden bir şey isteyemezdi. dersleri bu yüzden bıraktım.

Y/N: daha fazla dayanamıyordum Draco...

Draco yanıma geldi dudağıma öpücük kondurdu.

draco: sen nasıl istersen güzelim.

herkese bu yalanı söylemiş ve böylece dersleri bırakmıştım. ama draco'ya yalan söylemek daha zordu. 

Draco: ben çıkıyorum tom ile işimiz var. 

Y/N: tamam görüşürüz.

Draco: bir şey olursa yaz

Y/N: tamam 

Draco odadan çıktı. ben ise tekrar ağlamaya başladım. bu 2 gündür oluyordu. draco'ya her yalan söylediğimde. başkasına yalan söylediğimde. ölüm yiyen olduğumu saklamak için yaptığım herseyini sonucunda ağlıyordum. asıl sorun kimseye bunu söyleyemiyordum. herkesten saklıyordum. ajan gibiydim ama bunu istemiyordum. saatlerce ağladım. ne kadar olduğunu tam bilmiyorum ama psikolojim mahvolmuştu. sonra kapı çaldı

harry: Y/N gelebilir miyim?

Y/N: 2 dakika

hemen banyoya gitttim ve elimi yüzümü yıkadım. maalesef gözlerim şiş ve morarıktı o yüzden hızlıca büyü yaptım. sahte bir gülümseme yerleştirdim ve kapıyı açtım.

Y/N: hoşgeldinnnn gelsene.

harry yatağa oturdu. bende yanına.

harry: nasılsın?

Y/N: iyiyim neden.

harry: Hermione yorgun olduğunu söyledi. 

Y/N: evet yorgunum biraz.

harry: kaç gündür ağızına 1 lokma bile sokmadığından olabilir mi?

Y/N: harry cidden. biraz halsizim o kadar.

harry: hastane kanadına giden o zaman?

Y/N: harry bir şey yok abartma. biraz uyusam geçer.

Harry: uyu o zaman. seni böyle görmek istemiyorum.

harry'ye sarıldım o kadar şey yaşarken yinede bir şekilde yanımdaydı. oda bana sarıldı saçlarımı okşadı. keşke ona anlatabilsem. keşke derdimi anlatabilseydim. ama olmaz yapamazdım.

harry: başını dizime koy uyu.

dediklerini yaptım çünkü buna cidden ihtiyacım vardı. 

Y/N: saol abi

harry: iyi geceler prenses

gözlerimi kapattım. harry bir yandan saçımı okşuyor bir yandan kitap okuyordu. bense o kadar ağlamanın sonucunda uyuya kalmıştım...

MW: bölümü geç attım şehir dışındaydım tüm gün. umarım beğeniyorsunuzdur. sizleri seviyorummmmm🤍🤍🤍