AĞIR PSİKOPAT (TAMAMLANDI)

>21. BÖLÜM <

MULTİMEDİAYA BAKMADAN GEÇMEYİN (EZRANİN YIKILMIŞ HALİ) OY VE YORUMLARİNİZİ BEKLİYORUM UMARIM BEĞENİRSİNİZ İYİ OKUMALAR...:))

»»»»»»»»»»»»»»

Yaser gideli tam 25 gün olmuştu, kendimi boşlukta hissediyordum,melodi moralimi düzeltmek için elinden geleni yapıyor, şu an onunla alışveriş mağazasında başbaşa dolanıyorduk.

"Melodi ben sıkıldım hadi eve gidelim" sesli bir şekilde iç çekti

"Hadi ama Ezra daha yeni geldik, hem birsürü kıyafet alıcaz daha" derken ellerini çırptı. Çocuk gibiydi onun bu hallerini seviyordum,gülmeden edemedim. Daha cevap veremeden kolumdan çekiştirip mağazaya sürüklemeye başladı

"Bak burda çok güzel kıyafetler var" eline aldığı elbiseleri bana heyecanla gösterirken sesli bir şekilde oflayıp yönümü karşıda ki tv mağazasına çevirdiğim de onu gördüm, kalbimin bir kaç saniyeliğine durduğuna yemin edebilirim. Mağazadan hızla çıkıp tv mağazasına girdiğimde ona bakmaya başladım. Salvador şirketi ile anlaşmasını anlatıyordu, benim gözlerim ise tv'nin kenarındaki fotoğrafa kaydı, gözümü kırpmadan ona bakıyordum... Yasere... Özlemle... Adlandıramadığım bir şeydi aramızda ki, anlayamadığım. Ne kadar zamandır bu haldeyim bilmiyorum ama kendimi salmış ağlayarak tv deki fotoğrafına bakıyordum,durduramıyordum kendimi, durdurmakta istemiyordum zaten! Evet çocuk gibi ağlıyordum hıçkıra hıçkıra, onu özlemiştim. Çevremdekilerin bana deli gibi bakmasıda umurumda değil,hiç kimse umurumda değildi.

"Ezraaa" seslenen melodiydi ama onada bakma gereği duymadım hiç kimseyi istemiyordum hiç kimseyi... Onu kaybetmiştim belkide, belkide son görüşümdü onu... Belkide hiç gelmeyecek,ahirledir belkide... Düşünceler beynimi patlama noktasına getiriyordu. Kafayı yiyecektim! Keşke gitme diyebilseydim, seni seviyorum diyebilseydim keşke... Gururum yüzünden sevgimi yıkıp geçmiştim. Şimdiyse ağlamakla yetiniyordum. Kollarımı saran ellerle irkildim, melodiydi. Elimdeki peçeteyi uzattı,gözyaşlarımı silerken melodiye sıkıca sarıldım.

"Melodi ben çok pişmanım, gitme demediğim için, onu seviyorum melodi karşılıksızda olsa seviyorum, çok özledim melodi çok özledim onu" şiddetle akan gözyaşlarım dahada şiddetlenmişti

"Şşşş... Hadi gidelim evde konuşuruz" başımı olumlu bir şekilde salladığımda çoktan melodinin arabasına bitmiştik eve girdiğimizde ben hala ağlıyordum

"Hadi odama geçelim" ellerini omuzuma koyarak odasına doğru yönlendirdi, kapısını açıp içeri girdiğimde

"Sen geç otur ben geliyorum"deyip çıktı odadan.

Camın kenarına geçtim, cebimde ki sigarayı çıkarıp yaktım, elimdeki illeti her çekişimde biraz daha eriyordum. Onun dışında hayatın bir anlamı var mı demek belki çok büyük bir söz ama gerçekten hayatımın anlamıymış yaser, bunu o gidince anladım. İçimde o oldukça tüm kötülüklerden uzak kalbim,içimde olma sadece, yanımda da ol... Melodi elinde içki şişeleriyle odaya girdiğinde bir gülümseme belirdi suratımda

"Bugün de dağıtalım" gülümseyip içki şişesini uzattı, ikimizde camın kenarına yere oturduk, elimde ki içkiyi nefes almadan içiyordum, yakıyordu ama rahatlatıyorduda, kafam uyuşmuştu, melodi benim kadar hızlı gitmiyordu derdi yoktu çünkü mutluydu korayla... İçim içimi yiyordu, ahirle Yaserin aynı şehirde olması, yeniden bir araya geldiklerini düşünmek kahrolmama neden oluyordu, tanrıya dua ediyordum böyle birşey olmaması için...

"Abimi özlüyorsun dimi ?" gozlerimin içine bakıyordu buruk bir gülümsemeyle karşılık verdim

"Özlüyorum tabi ama özlemekten çok korkuyorum melodi,ahir dediğin kızla aynı şehirdeler, ki o kızın Yaserin newyork ta olduğundan kesin haberi olmuştur. Ya tekrar onunla olursa ? Ya beni unutursa melodi ? Çok korkuyorum" sigaramdan derin bir nefes çektim, gözyaşlarım dudaklarımda tuzlu bir tad bırakırken bunuda herşey gibi umursamıyordum ve içmeye devam ediyordum