Ooit Komt Het Goed ~ Ft. Enzoknol//Bankzitters

22~ Roel plss vertel het ons

Pov Raoul
Ik kijk als een dood vogeltje naar Luna wat voel ik me kut zeg. "Roel?" Zegt Koen "Ga je nog wat zeggen?" Zegt Rob "Rob jonge laat hem" zegt Matt "Roel plss vertel het ons" zegt Milo "Is het zo erg?" Zegt Noël ik kijk nogsteeds recht naar haar met tranen in mijn ogen en daar gaat een traan rolt van mijn oog naar mijn kin zo mijn nek in. Ik trek mijn capuchon van mijn hoodie over mijn hoofd en ik pak haar hand. Ik knijp in haar handen en ik voel een knijpen terug. "Luna?" Zeg ik "Mhmh" Zegt ze "Gaat het goed?" Vraagt Koen "Mhmh" zegt ze weer ze is natuurlijk vet moe
Is ook ergens logisch. "Roel weet jij meer?" Vraagt ze ik knik alleen "Ik wil het graag weten van jou niet van een dokter" zegt ze ik knik weer en ga naast haar op bed zitten "Jongens kom we laten hun heel even alleen" zegt Matt en neemt de jongens mee naar buiten die komen zo wel terug eerst wilde Rob niet weg maar hij is nu ook weg

Pov Luna
Ik voel dat iemand mijn hand vast heeft en hij knijpt erin ik knijp terug "Luna?" Zegt Roel "Mhmh" Zegt ik "Gaat het goed?" Vraagt Koen "Mhmh" het is even stil "Roel weet jij meer?" Vraagt ik hij knik alleen "Ik wil het graag weten van jou niet van een dokter" zegt ik hij knikt weer. Ik verschuif een beetje en hij gaat naast mij op bed zitten. De jongens zijn weg "Dus?" Zeg ik "Dus, Je hebt je pillen niet genomen die krijg je nu met hoge dosis ingespoten. Je hebt suikerziekte maar omdat je je pillen niet hebt genomen is het  levendsbedrijgend Lun let plss op." Zegt hij met een brok in zijn keel. Ik ga tegen hem aan liggen mijn hoofd op zijn borst en mijn hand om hem heen "Weet de rest het al?" Vraag ik "Nee, als ik hun moet troosten moet ik het eerst zelf verwerkt hebben anders kan ik hun niet troosten" Ik geef hem een extra knuffel "Je bent lief" zeg ik en val weer in slaap bij Roel

Pov Noël
Ik voel me Kut ik weet niet wat er met Luna is ik wil bij haar zijn. Ik loop weer de kamer in. Ze liggen schattig samen ik weet dat het als een soort broer voelt voor Luna. Ze wordt wakker en ligt nogsteeds in het zelfde ziekenhuis bed met draadjes die iets in haar lichaam spuiten. Ze kijkt me een en geeft me een knuffel ik laat mezelf vallen op hoor. En daar verschijnt haar mooie lach op haar gezicht. "Als ik er niet meer ben weet dat ik voor altijd van je hou" zegt ze "H-hoe bedoel je als je er niet meer bent" zeg ik stotterend en ze legt me alles uit "Maar ik wordt beter al moet ik vechten tot het eind ik doe het voor jou, de boys en mijn broers ik kan jullie niet zo alleen laten" zegt ze ze lijkt er heel nuchter over "Ik ik kan niet zonder je" fluister ik "Roel wil jij de boys halen ik wil het hun ook verteld hebben ik troost ze wel" zegt ze tegen roel en ik blijf nog op haar liggen "Jongens? Ik heb mijn pillen niet genomen en ik krijg het nu ingespoten met extra doces en het is ook nog levensbedreigend ik eet teweinig en dat kan mijn lichaam niet hebben omdat ik veel sport maar ik blijf vechten voor The 6 boys and 1 girl, Noël en mijn broers" zegt ze precies op dat moment komen Myron, Enzo, Thijs en Milan binnen gerent