ŞAHMARAN

- Bölüm 4 -

Keyifli okumalar

Siyah eşofmanı ve beyaz tişörtüyle spordan yeni gelmiş gibiydi. Fiziğine bakılırsa bir sporla ilgileniyordu. Bir insan spordan çıktıktan sonra neden içmeye gelir ki? Üstelik alkol oldukça zararlı, vücudu için o kadar çalıştıktan sonra neden ona zarar verecek bir şeye bile isteye gidiyordu?

Dalgın görünüyordu, boş gözlere gideceği masayı gözüne kestirirken başka bir yere bakmıyordu.

Masaya geçtiğin de ne içeceğini sormak için yanına gitmeye hazırlanırken arkamda fısıldaşan kızlardan biri yanıma gelerek, "Canım sen dinlen istersen biraz, ben giderim" dedi.

Onun yanına gitmek için bunu teklif ettiğinin farkındaydım ama kısa da olsa biraz dinlenmek benim için iyi olurdu itiraz etmeden kabul ettim.

Kızın nasıl davranacağını oturduğum yerden izlemeye başladım. Ne konuştuklarını duyamasam da konuşmaya başladılar. Kızla konuşmasını sürdürürken etrafına bakınıyordu. Beni mi arıyor acaba?

Kız aldığı siparişle mutfağa geldi. Biraz önceki mutlu halinden eser yoktu." Al sen götür benim içer de işim var." dediğinde arlarında beklediği gibi bir sohbet geçmediğini fark ettim. Sebebini bilmiyorum belki kızın iticiliğinden belki de buradaki kimseyi sevmememden dolayı bu olay hoşuma gitti. 

İstettiği dalmore 62 markalı içkinin bulunduğu tepsiyi kızın elinden alarak masaya gittim.

Masada beklerken beni görmesiyle bütün dalgınlığı gitmiş gibiydi. Tepsidekileri masaya koyarken her hareketimi dikkatle inceliyordu. 

"Afiyet olsun"

Gitmek için arkamı dönecekken "Sen doldurur musun?" dedi. Şuana kadar sipariş götürdüğüm kimsenin bardağını doldurmamıştım. Kimse de benden böyle bir şey istememişti zaten. Anlamaz bakışlarla dediğini yaparak bardağa doldurmaya başladım.

En az biraz önce ki kadar dikkatle izlemeye devam etti.

Dalmore dolu bardağı masaya indirdikten sonra "Oldu mu?" dedim imayla.

Biçimli dudakları hafifçe kıvrılmaya başladı. Sol yanağındaki gamzesi çıkmıştı ortaya. Gözlerini ayırmadan gülümseyişi karşısında yanaklarımdaki kırmızılığı hissediyordum. Her ne kadar buğday tenli olsam da bu kırmızılık yüzümden silinecek gibi değildi.

En keyif aldığı filmi izler gibi bakıyordu bana.

"Olmadı aslında..." dediğinde içimdeki bütün duygular gitmiş gibiydi. Daha ne yapmam gerekiyordu.

"Vaktin varsa otursana biraz." diyerek lafa girdi. 

"Yanına oturabilecek bir sürü kız var burada, garsonum ben görmüyor musun!"

"O anlamda demedim zaten, onu kast edecek olsam sen çağıracağım en son kişi olurdun."

İçimde bir şeylerin kırıldığını hissettim. Yüzümdeki kırmızılık gitmiş, bozuntuya vermemeye çalışsam da yüzüm düşmüştü. Haklıydı aslında burada o kadar güzel kızların arasından onun için seçenek bile değildim.

"İşim var." diyerek konuşmasına fırsat vermeden gittim yanından.

Çok fazla şımartılan bir kız değildim. Kimsenin beni beğenmesine ihtiyacım yoktu özellikle de bu ortamda ama yüzüme karşı da böyle denmesi çok moralimi bozdu. Aşağılamak için mi yaptı bunu hatta belki de bardağını doldurmamı istemesinin sebebi de buydu.Sanki dün karşılaştığım adam değil de başka biriydi.