"Cehenneme bilet almak için birkaç dokunuşuna ihtiyacım var." .
Emareli adımlarım duraksamaya başlıyor ben kendime gelmeden önce, sersemliyorum. Viraha tutmuş kalbim avelce atıyor, ruhumu parçalamak istiyor sanki. Yüreğimde başlayan yangın, zehirli kelimelerim, yılan bakışlarım ayrılmıyor insanların yüzünden bir saniye bile.
Ellerim titriyor.
Taehyung ile ettiğimiz bomboş kavga geliyor gözlerimin önüne; bir film şeridi gibi düşüyor. Yaşanan anıları anımsıyorum önemsiz bir kavga yerine, rüzgâr tenime burukça eserken derin bir nefes alıyorum gökyüzüne bakarak. Sarhoşum, öyle bir sarhoşum ki adımlarım geri gidiyor sanki. Başım dönüyor, damarlarımdan zehirli bir kanın geçtiğini hissedebiliyorum. Kötü bir insan olduğum geliyor aklıma daha sonra, film şeridinden daha silik bu sefer. Kurtarmaya çalıştığım ruhumun nasıl boğulduğunu izliyorum, sadece başım dönüyor ama kalbim acıyor aynı zamanda.
Kalbim acıyor ama normal bir acı değil.Tüm her zerremin yandığını hissediyorum, rahat değilim bir türlü. İçim yanıyor kor ateşte, su bile söndüremiyor artık. Tanıdık bir şarkı çalıyor ama kulaklarımda yankılanamıyor, o gerçek değil. Zihnimin ürünü olan melodi gittikçe yükseliyor, gözlerim acıyor ama ağlamaktan değil. Göz kırpmak bana haksızlık olur gibi geliyor, yaşamak için gözlerimi her kırpışım bir başkasını mahvediyor. Apaçık belli, her hareketim kendimden nefret ettiriyor ama bunu ben seçtim. Hatırlıyorum, arkadaş grubum ile ilk sınıftan beri zorbalık yaptığım Hyunjin'i. İyi biri olduğunu görüyorum aslında, başkalarına yardım ederken izliyorum bazen. İyilik nedir diye merak ediyorum o sıra ama cehennem kabul ediyor beni sadece.
Gözlerim kapanmak istiyor. Gözlerim kapanmak istiyor, bilmiyorum uykusuz olduğumdan mı ama ağlamak istiyorum bir de. Son bulmayan dertlere bir yenisi daha ekleniyor, asla boktan çıkamayacağımı hissediyorum. Bedenimde bir soğukluk hissediyorum kuruyan dudaklarımın üzerinde ki yaraya dokunuyorum dilimle. Birkaç saat önce yediğim yumruğun acısının hala taze olduğunu hissettiğimde yutkunuyorum ama boğazıma bir diken batıyor sanki. Tüm dikenler birbirine dolanıp düğüm oluşturuyor, dudaklarımdan gönderdiğim tükürük pişman oluyor derinlere indiğine.
Telefonum çalıyor sinir bozucu o şarkıyla. Taehyung'un zil sesimi değiştirdiğini hatırlıyorum ve o şarkı çıkıyor sinir bozucu olmaktan. Ona değer veriyorum, en iyi arkadaşımı kaybetmek istemesem kavga ediyoruz şu sıralar, yolumuzu kaybediyoruz yavaşça. Bir ışık tutsun istiyoruz birisi, karanlıkta kaldık uzun süre. Aydınlanmak istiyoruz sadece.
Sokak lambaları bile kaybetmiş yıldızsız gecede avını, dudaklarım aralanmıyor bile tek bir kelime dökmek için meydana. Şüphesiz, dinleyecek biri yok etrafımda. Lahzada gibi hissediyorum, ne yaparsam yapayım aynı zaman dilimine döneceğim sanki. Kelimeler zihnimde birleşiyor dudaklarımdan dökülmediği için, en azından ben kendimi dinliyorum.
Üzgünüm, diye geçiriyorum zihnimden. En azından kendime itiraf ediyorum, kendime acıdığımı fark ederken bir şarkı açıyorum telefonumdan. Zil sesimde çalan şarkı bu, biraz dinliyorum derin nefesler almaya çalışarak. Aldığım her nefes göğüs kafesimi zorluyor, nefes borum parçalanıyor sanki.
You got your H.P. Lovecraft Your Edgar Allan Poe You got your unkind of ravens, diyor çalan şarkıda. Nefesimi tutuyorum. Arctic monkeys'in en sevdiğim parçası.
Sokak lambalarına çeviriyorum bakışlarımı, bir ok gibi deliyorum sanki. Bir ışık parçası kopuyor, geri çekiliyorum.
Cattyeyelashesand your Draculacape, diye devam ederken şarkı tırnaklarımı var olan tüm gücümü tüketmek istercesine avuçlarıma batırıyorum. Canım yanıyor, bağırıyorum avazım çıktığı kadar Haykırıyorum, kimse duymasa bile birkaç çığlıkla rahatlayacağım sanıyorum.
Been flashing triple A passes At the cemetery gates, devam eden şarkıyla birlikte gücümü tükendiğini hissediyorum.
Telefonum çalıyor yine, müzikten anlıyorum kim olduğunu. Şarkı devam ediyor böylece,
'Cause you're so dark, babe But I want you hard.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
