Wróciłem o wpół do siódmej z pracy. Od dekady pracuję w pizzerii ojca na stanowisku po cioci Vanessie, która postanowiła wyjechać do Europy w podróż. Choć przyznam, że od małego mam dziwne koszmary przez te animatroniki, np. że mnie rozcinają żywcem, to wziąłem te robotę. Jest właśnie 6:15, idę spać po nocnej zmianie i kiedy moje nadzieje o przespanym ranku i przedpołudniu się w końcu mają okazję spełnić, to se przypominam że jest WTOREK. ☠️
Mam trójkę dzieci. Alexa, który ma 17 lat. Czternastoletnią Tierney. No i oczywiście dziesięcioletniego Jaya.
Czyli szansa na pospanie wynosi... -TATO WSTAWAJ!!! MUSISZ NAS ZAWIEŹĆ DO SZKOŁY!!! - wyrwał mnie ze snu głos Jaya.
No pięknie. Myślę sobie "dobra Mike, byle do piątku".
Wstaję i widzę Marysię robiąca dzieciom jedzenie do szkoły. Nagle widzę, że Tierney chodzi w butach po domu. Ona ma to po mnie. Takie "amerykańskie" zachowanie. Ale Maria nie zamierza się patyczkować. XD
-Młoda damo - zaczęła moja kochana żona (po polsku, a więc ja niewiele zrozumiałem) - co ty se wyobrażasz?! W BUTACH PO DOMU?!
-Ale mamo...- odpowiada nasze dziecko.
-Nie dyskutuj!
Tierney zdjęła ze skwaszoną miną buty i powiedziała mi po angielsku: -TATO! Mama se ustala zasady niczym u Chińczyków! -Taka wasza polska kultura... - odparłem bezradnie.
Tymczasem Alex stoi pod drzwiami i ogarnia swoje rodzeństwo.
Jestem pod wrażeniem, jak mój pierworodny syn z małego chłopca, zmienił się w prawdziwego mężczyznę.
Nawet ma dziewczynę, która czasem do nas przychodzi.
Marysia też ją polubiła, ale ja to aż do takiego stopnia, że chcę ją widywać u nas na obiadach CO-DZIEN-NIE! Zupełnie tak jak mój stary traktował Marysię!
W końcu odwożę dzieci, wracam do domu, znajduję starą paczkę popcornu, siadam przed telewizorem i zdaję sobie sprawę, że ostatnie 20 lat mojego życia upłynęło bardzo szybko...
Ups! Ten obraz nie jest zgodny z naszymi wytycznymi. Aby kontynuować, spróbuj go usunąć lub użyć innego.
To był już ostatni rozdział książki "Dni z życia Mike'a Aftona"! Bardzo dziękuję za przeczytanie!!! Z tego, co wiem, to opowieść podobała Wam się tak bardzo, że ma (17.02.2022) 22. miejsce w rankingu w kategorii FNAF. Mam nadzieję, że Wam się serio podobało.
Widzimy się w innych historiach, bo ta jest oficjalnie ukończona!
