The Badboy, Cupid & Me [Voltooid/Dutch]

The Badboy Cupid & Me [ 23 ]

Chantelle De Ville... Een perfecte kopie van Ashton De Ville.

Blond, knap... En koud bloedig.

"Nou, nou, nou... Als wij onze Chloe Armel niet hebben," Chantelle glimlachte lief. "Dat is lang geleden!"

"Ja..." Mompel ik zacht, wistend dat ze toch wel iets onaarig gaat zeggen.

Chantelle plaatste haar perfecte gemanicuurde handen in haar zij. "Hmmm, hoe lang is het wel niet geleden dat mon frère a brisé ton jolie petit coeur? [mijn broer jouw kleine mooie kleine hart brak?] Twee jaar?" Grijnst ze.

"Dat heb je goed onthouden." Het lukte me toch om te glimlachen, maar ik wilde niets liever dan al haar make-up van haar gezicht afslaan.

En dat kijk ik naar Reece Carter, die tegen een muur aanleunde een paar meters verder, en waarschijnlijk op me zat te wachten dat ik kwam zodat we weg konden. Ik gaf hem een glimlach en keek weer terug naar Chantelle.

"Maar dat ik oké." Wuif ik weg, en ik glimlach weer naar haar. "Ik ben weer verder gegaan. Reece is geweldig! Ik ben nog nooit zo gelukkig geweest."

"W-wat?" Krijst ze, haar ogen waren in shok. "Jullie twee daten? No Way!"

Ik negeerde de bitch en ga weer verder.

"Oh Chantelle," Begin ik, en ik keek dromerig voor me uit. "Je hebt geen idee hoe lief en aarig hij is. Het is zoals; hij is bezig met die hele badboy gebeuren, die 'Boeit mij veel van alles en iedereen' kant, die kant is sexy, maar wanneer je hem echt kent, is hij de liefste jongen die je ooit hebt ontmoet. Hij is gewoon... perfect en gewelidig... Wij zijn zo verliefd op dit moment."

En dat, dames en heren, zo maak je nou vijanden.

~*~

Chantelle verliet me al snel, maar niet na een belofte dat Reece niets is vergeleken met Ashton, en dat hij vroeg of laat toch weer gaat bedriegen.

De weg naar huis was stil. Reece probeerde nog met mij te praten, maar hij gaf het al snel op als hij zag dat ik er met mijn gedachtes niet bij was. In plaats daarvan begon hij stenen weg te schoppen die in de weg lagen.

Ik kon niet stoppen met denken aan Chantelle.

Haar worden hoorde ik steeds opnieuw in mijn hoofd, totdat ik mijn hoofd schudde en ik vertelde mezelf dat Reece niet Ashton was. Hij is niks vergeleken met hem. Reece zou nooit vreemd gaan zoals Ashton deed.

"What a lovely shade of slut she was wearing today." Mompelde Reece zacht in het Engels. Ik stopte met het normale tempo dat ik liep en begon langzamer te lopen.

"Wie, Chantelle?" Vraag ik, verrast over wat Reece zei. Reece haalde zijn schouders op en ging weer verder met stenen weg trappen.

"Denk je niet dat zij... ummm.... hot is? Zoals alle jongens denken?"

Zo erg ik vrees voor de gedachtes van Reece over Chantelle, kon ik niet ontkennen dat Chantelle adembenemend mooi was... en ik was.... nouja, ik.

Reece sprong op een van de huizen stenen hekken en liep erover heen, dan sprong hij van de ene naar de andere stene muur. "Ik denk dat ze boeken moet openen, en niet haar benen..." Vertelt hij terwijl hij balanceerd op een been. "Snap je?"

"Reece, wat ben je aan het doen?"

"Je verveelt me, dus ik doe alsof de grond lava is en je daar niet op kan staan."

"Je bent kinderachtig." Lach ik.

"Kinderachtige dingen doen houd me jong, Chloe. En trouwens, ik heb nu veel meer plezier dan jij hebt, toch?"