Her zamanki hisselerile o uçurumun kenarında dı. Gece'nin gözlerindeki hüzün bütün gökyüzüne yansımıştı sanki ,isminin sahibini bile hüzünlendirmeye başarmıştı. Derdi neydi? Derin iç çekti ve telefonundan saate baktı.Saat çoktan gece yarısı olmuştu. Gece asla kaybetmezi ama bu sefer garipsedi kaybettiğini farkına varıyordu. Duygularının onu ele geçirdiğinin farkına varıyordu.
Karanlık ışığa aşık olabilir miydi ?
Aklında tek kişi vardı kahvenin en güzel tonu olan o adam okyanusun sahibi Atlas...
O kadar can yakmıştıki ,o kadar insanın canını almıştıki ona gidemezdi ,biliyordu onu karanlığa gömmek istemiyordu.ışığıyla onu özgür bırakmak istiyordu. Bunu neden şimdi yapmak istiyor diye sorarsanız şimdi aklı başına geldi yada şimdi farkında vardı , ne kader bencilce davrandığını ,suçlarına ona ait edemezdi ve en önemlisi ona zarar veremezdi!
Gece ,bir iç çekerek damlayan göz yaşlarını sildi, korkunun ve Çaresizliğin ötesindedi. Kimse farkında değildi, gerçi kimsesi yoktu onun bir başına yaşıyordu,kimsesiz söylediğim gibi karanlığa mahkum biridi.
Yüzüne çarpan rüzgarı hissediyordu her rüzgarın tenine değmesiyle onu kendine getiriyordu, başını gökyüzüne tikip dolunaya baktı uzun zamandır ona hiç bu kadar hüzünlü bakmıyordu. Farkındadı, güçlü olması gerekiyordu. Hem kendi için hem onun için. İnsanlar gecenin bir korkak hatta kötü biri olduğunu düşünücek belkide öyledir kim bilir. Gece eline aldığı silaha derin derin baktı ,aklında insanları nasıl öldürdüğü geldi o kadar suç işlemişti, hiç acımadan,düşündü düşündü ve şu çümleler döküldü dudaklarından" bir insanın kalbini öldürmekte suç mudur?"
ŞİMDİ OKUDUĞUN
GECE
ActionHayatımızın bazı noktaları vardır, kimim ben diye sorduğumuz o anlar. Kimin için savaştığımız, ne uğruna kimleri feda ettiğimiz anlar. Ben Asel. Benden herşeyimi aldılar benden ismimi aldılar, duygularımı, ailemi aldılar. Beni bir kukla haline get...
