My WORLD in YOU ~

Chapter Twelve: Mysterious Chatmate

Kenn's Point of View [Chapter 12]

Ilang oras akong naghintay sa bahay para dumating lang ang bwiset na babaeng yun, pero, sa kasamaang palad, wala.. walang dumateng. Ni anino niya man hindi nagparamdam saken. Humanda siya, pag nagkita kami ng ugak na babaeng iyon sisiguraduhin kung hindi na siya magigiseng kinabukasan -________- Eh sa nakakines eh? Pinaghihintay ako sa wala.

At pagkatapos nung insidente na nangyari nung isang araw sa canteen, napakacold niyang kumilos. Hindi na siya tumatawag, nagtetext o nangungulet. At sa school, pag nakasalubong niya ako, yuyuko lang siya. Anu banamang klaseng pakikitungo yun? -_- Kainees.Dalawang araw na.. Dalawang araw narin kameng di nagkikita at nag-uusap. At ngayon? Walang pasok. Nagtataka ako kung bakit di pa siya dumarateng sa bahay, eh kelangan na nanya akong paglingkuran.

------Beeeppp------

0947****** is calling

"Hello?" unregistered yung tumawag. Sino kaya to? o.o

"HI! Kenn! Wanna date?"

"Timang ka ba? Di nga kita kilala, makikipagdate ako sayo?" inis kong sabe. Hayy, bat naman kase lumalaki nayung populasyon ng mga tao ngayon sa Pilipinas eh. Kaya yan, kung sinu-sino tong nakakakuha sa number ko.

"You don't know me? I'm Erish! Your Girlfriend." ah?

"Ah. Di kita kilala eh. Sorry."

Binaba kuna yung telepono, ang feeler naman nun? Wala nga akong kakilalang ERISH eh. Sinu kaya yun? Psh. I think kelangan kunang magpalit ng number, madami nang mga scam artists ngayun. Mabuti nayung umiwas-iwas.

After 20 minutes. Shett. 11:20 na ah! Bat wala pa rin yun? Di kuman lang siya matawagan o matext dahil na cut nayung unli ko. HAHA. Ayokong bumaba para lang magpaload -_____- Hayy. Kelangan ku muna sigurong magpalameg ngayun. Para naman malimutan kuyung babaeng yun.

Then yun nga, ginamit kuyunng auto ko, at pumunta ng Green Hills. I'm sure marami akong maha-hunt na chicks ngayon. Holiday eh, walang pasok. Mehehe =D

Pagkarating ku doon, dumiretso muna ako sa EWAN KO RESTAURANT, pumasok nalang ako ng walang pakundangan yan tuloy diku nakita kung anung restau ito. Kasalanan kubang super GUTOM nako? Di' naman diba?

"Hello. Sir. What's your order?"

"Misss. Pweding ikaw nalang orderin ko?" Nakita kong nag-blush yung waitress. Ang cute nya kase eh. Mukhang pwede to...

"Ah sir.. hmm.." Mahinhin niyang sagot.

"JOKE lang. Ikaw naman sineryoso mo, anyway kahit ano basta special, dali. Gutom nako eh." HAHAHAHA! Kahit kelan talaga, agad nadadala yung mga babae sa kagwapuhan ko. Hayy. Buhay nga naman..

Umalis ng umiiyak yung waitress kanina. See? Ilang minuto lang napaiyak ko. At kamalas-malasan pa,ang tagal tagal dumating nung inorder ko .. Kaya ayun tinignan ku muna ng mabuti yung restau. Wala naman gaanong tao dito. Siguro expensive. Pero okay lang naman saken,  rich naman ako eh :D

5minutes..

10minutes..

ANAK NG! Ilang minuto narin akong naghihintay batwala pa? Tumayo ako papunta dun sa counter ng may biglang humarang sa ken. Ayan tuloy nabuhos pa sa shirt ko yung sabaw..

"Sensya na Pare."

"PASENSYA? Baket matutuyo ba nyang pasensya mo yung damit ko?"

"Samahan nalang kitang bumili. Sorry."

Sasagot pa sana ako kaso may biglang dumating na babae......

"OH, Aldrin, nagbayad nako, let's -"