My WORLD in YOU ~

Chapter Two: First Challenge

 (SATURDAY)

Ginising ako nung cellphone ko. Ang aga-aga bakit may tumatawag. ANAK NG? 7:30 palang ah >.<

“OIIII..!!!” biglang sumigaw yung sa kabilang linya. Parang nasira yung eardrum ko sa lakas. Sino bato? Lakas ng loob na pagsigawan si ALDREA MAGANDA.

“Anak ng? ANO ba? Ang aga- aga nambubulabog ka. Sino kaba?” sigaw koren. Quits nakame.

“ABA! Ikaw payung may ganang magalet ah. Ako lang naman ang CRUSH mo. ayy hindi pala. LOVE nah” at narinig kung tumawa siya. Da WHO? Bigla kong naisip si Kenn. Imposible. Pero siya ba ito? :”))

“DAMN you! Is this Kenn?” sabi ko. SANA, SANA. Praise me LORD. Alleluiah.

“OO ako to. Baka may balak kang pumunta ditto? Ang rami-rami mupang lilinisin sa bahay ko. Pinag bakasyon ko muna yung mga maids kasi may nagsisilbi naman saken diba?” HAHAHA! Walang yah. Siya nga.

“Ehh. Ka..se…eee…Diko alamkung san ka nakatira eh”. Eh hindi konaman talaga alam. Shunga siya?

“Edi pag-tanong mo.” Then, he hung up. Dafuq what? Naiwan akong nakanganga. Ihhh. Sinabunot koyung buhok ko at pinagsisipa yung mga unan sa kama.

“Bakit kasi ako pumayag. Nakakainis nato ah. “ sabi ko sa sarili ko.

Bumaba nako sa kitchen. Nakita kosi ate, kumakaen. NagSMILE siya saken pero inisnob kulang.

Kami lang dalawa ni Ate sa bahay. Nasa JAPAN kase both parents namen. Nakatira kami sa Midnight Moon Village. Malaki-laki din yung village namen, parang bayan nanga eh. HAHA. Pero mas malinis padun. Ang weird nga nung name eh “MIDNIGHT MOON”- kala nga ng iba araw-araw gabi ditto eh. Ang tanga nila no, parang ako…pero kay KENN lang.

“Kain na Drea.” Sabi ni ate.

Anyway she’s Monickha Licayan. 1sy year college na siya.Medicine ang tinake niyang course. Ewan kodun bakit gusto niyang magdoctor. Nakooo?!

“OSIGE.” Sabi ko. Tapos sinipa koyung upuan, siyempre sinu bang di magugulat?

“YAH! Ano ba? Umagang-umaga, ang init ng ulo mo. Pag dika tumigil uupakan kita.”  Ahy nako.

She’s boyish. NBSB siya. Nakakatuwa noh? Haha. Super bitter niya sa mga boys. Maganda siya kaya lagging may nanliligaw sakanya. Malas lang is, dipa nakakatuntong sa hagdanan namen. BASTED agad.

Hindi nako sumagot baka anu pang mangyare eh. Nauna siyang natapos kumaen, at siyempre yung rule namen di dapat kalimutan: “SARILING PLATO, SARILING HUGAS. PERIOD”. Naglinis nadin siya ng bahay, Heto talagang ate ko napakasipag, di katulad kong batugan. HAHA.Kaya hindi ko alam anong mangyayare sa paglilinis ko kina Kenn. KENN? Speaking of Kenn? Anong oras nah? YAAAAH! It’s 10:30 nah and I neeed to prepare nah. Natapos ako within 30 mins lang at nagmadaling umales.

“Ate! Late akong uuwe. Don’t worry I’m safe naman there eh.” Nag wave ako at umalis na.

San bako pupunta? Hindi kunaman alam bahay ng ungas nayun. Tsh. Pero bigla kong naisip na tawagan yung bestie nyang si Ianne, siguru naman alam niya kung saan. IFever mang hinde. Solid, totoo siyang kaibigan.

“Yah! Ianne….. YEhhh…. Give to me. Hurry…….Nothing… bye, you sucks -__-“ Grabe! Marami payung interrogative questions niya. Bat dikaya ibigay nalang, dami pang satsat. Jesus Christ, People of Earth.

Sinulat ko sa isang papel yung binigay na address ni Ianne. Tapos, binigay ko iyun kay Manong Driver, nag trike nalang ako papaunta dun kay Kenn. Pero nakapagtataka, halos nakatulog nako ng isang oras pero wala parin kame. TEKA. Baka hinoholdap lang ako nito. Sucks. Damn it.

“Hey! Malayo papuba?” I asked. “Heto na iha, malayu lang talaga dun sa street naten yung address na binigay mo pero nasa loob paren ng village. Osige. Keep Safe.” Wow. Is that a HOMILY? Rawr. I don’t asked anything. Grabe, iba na talaga mga tao ngayon.

Nakita koyung isang malaking bahay tapos tinapat koyung number nung address doon. Nabigla talaga ako, dahil finally nandito nako. “HEYYY!” I said. Nakita ko kaseng may parang TV yung gilid ng doorbell niya. Ayy. Walang ganun sa bundok. Ewan koba anuyuun. Wala paman. Nakita kong nag automatic yung gate nila. NASHOCK ako. This is me ---------> O___O

“Wow. After how many decades, nandito kana. Inaamag nako dito eh. Bilisan mo pumasok kana!” sigaw niya. NagPOUT lang ako.

“K.” simple kong sagot. Weelll, I’m Speechless. TAT!

Nung nakapasok nako. Ohmy Holy TRINITY, is this a house or or or or PALACE? Nagkunot yung noo konang, naisip kong lilinisin kopa ala itong bahay naito. Remember, AKO LANG MAG-ISA. Palakpakan. I’m dead. Yah, Totally.

“Heto mga lilinisin mo. Ito, ito, ito, ito, ito at ito. Pagkatapos mo maglaba kanaren. Magluto kanang own lunch mo. Bahala kana sa buhay mo diyan. Wag na wag kang uuwi without my word. OK?” hindi naniyako pinasagot pa at tumakbo nasiya dun sa taas. Gumawa ako ng listahan kung anu man yung uunahin kong linisin.

Clean List: 1st, Storage room. 2nd, Living room, 3rd, Guest room, 4th, Master’s Bedroom, 5th, HATEST PLACE (Comfort Room) >.< and then lastly Kenn’s room. Imagine? How can I finish this damny WORK?! Is this a joke? Or whatsoever? It’s exactly 12:00 and I decided to eat nah. Kawawa naman ako eh. Baka mamatay ako habang naglilinis. After that, naglinis nako.

Natapos nako sa limang rooms. Imagine? And after that I’m going to clean Kenn’s room. Joke? He’s not here. Ayy. That’s a playboy. I knew it -__-“ I saw his room, of couse. Puno ng different GADGETS. Napakagulo, parang kinalkal na manok tung room niya. Tss, nakita kudin yung Family Picture nila. Shet, I blushed. HE’s so gwapo here. May ate siya and so beautiful. Yung Mom at Dad niya matatangkad din like him, unlike his sister, HAHA.

Exactly, 6:30 pm. I’m finish na. Tapos nakong maglaba, magsampay at maglinis ng buong bahay. Pasalamat ako dahil kalahati plang sa mga rooms ang pinayos ni Kenn, kunde I’m dead unfortunately. AHAY. Nagatataka lang ako bakit may underwear dun sa nilabhan ko. Almost 2 to 3 underwears ata yun? Eh wala naman mga Mom at Ate niya eh. Aisshh. GRIN ATTACK, imposibble that. Bata pasi Kenn at kahit playboy siya may respeto naman siguru yun sa sarili niya. Nakaupo ako sa sofa ng bigla kosiyang narinig na pumasok sa pinakafront door ng bahay nila, may kausap siya sa telepono.

“Oh Honey? Yeeees. Oo, tuloy na tuloy. Tonight huh? Ok. I’ll see you Hon, Bye” Dafuq? Tonight? Grooss. Binabawi kona yung sinabi ko. After that nagdial nanaman siya ng other number.

“Ohh. Babe, I’m sorry I can’t go tonight. I’m sick eh. OKAY? ILOVEYOU”. OHMY. I can’t believe this? He’s a………………. TIMER! He’s a 4th year palang. And mga 16 or 17 palang. Oh WHY?

“YAH! I’m finish. Can I go home nah?” I asked him.

“NOPE. You can’t. You’re my driver, remember? You’ll drive me, I have a date.” Sabi niya.

“Tss. I can’t. Pagod nako!” habang nagistretch ng kamay

“Subukan mo. Makakatikim ka.” Yun lang at halatang nagprepare nah siya kase pumunta ulit siya sa taas.

“OKAY.” I said. Anyway, Sunday naman bukas. It will do. Diku lang lubos na maisip na whole day kong kasama si Kenn this day. DREAM COME TRUE MEN! After 20 mins. Tagal. Bumaba nasiya. I was shocked.

“He’s not only wonderful, he’s also so so so so DAMN HANDSOME.” I said.

“Huh?” sabi niya. Buti nalang diniya narinig. Swerte naman nung babeng iyon. Idi-date ni Kenn. Langya.

Pumunta kami sa garage. Nakita kusiyang sumakay sa motor. Diba?! Pagdadrive kusiya. Pero,PEROOO.

“Aalis nako.” sabi niya.

“Huh? Pano ako?” taka kong sagot. He’s fraud. YAHHH!

“Alam moyung malapit na SM dito sa village? You’ll going to walk that, HELL. I’ll wait you. Kaya pumunta ka. Or elssse-!” inunahan kosiya.

“I’m DEAD?” sabi ko. Then he nodded and smirked. OK.

Walang HEP-HEP umalis nasiya. AM I going to do this? Lalakarin kuba talaga yun? Ahy. Sa buong buhay ko hindi kopa naexperience maglakad. And imagine? This house, going to SM? O__o Joking? I’m going to cry. This is talagang NAKAKAINES.

       ~This is totally SUCKS.