Chapter Five: Shit-DAY

31 1 3
                                    

         Aldrea’s Point of View:

Umaga nanaman and it”s MONDAY, Hatest Day ever. >.< Yung feeling na kailangan muna namang magising ng  maaga, yun na ata ang pinakamahirap na pangyayaring nararanasan ko. Ahay. Dinako nasanay.

Pero bago ako kumaen at magbihis binulabog komu na si Kenn, ngayun kupalang kase naisipang gumanti dun sa ginawa niya saken eh. Halatang-halata na galit siya, dapat lang. Now he knows. Binabaan niya ko. Bahala siya. Tsssss.

Natapos nakong kumaen at maligo, heto nanaman ang pinakaayaw ko. Ang isuot ang bulok kong uniform (Mini skirt, long sleeves na may blazer naman ung pang-itaas)

Imagine? 10 years nadin akong nag-aaral sa school nato pero hanggang ngayon ayaw na ayaw kuparin yung uniform nayon. I don’t like skirts which makes you maarte, @ss and so baduy long sleeves, color maroon which I hate a LOT. Take note: a LOT. Well,all I need is to accept that vicious fact.

“I need to go, Ate. Goodbye.” She nodded. Palibhasa wala siyang pasok ngayon, buti pa siya. Argg.

Linakad kolang yung school namen, ok lang yun malapit lang naman eh.

After after, nandito nako. As usual tumuloy ako dun sa parang compound ng mga bulletin boards, i habit konaden kase ang tumambay dito araw-araw at pagmasadan yung mga students na pumapasok. Di makukumpleto yung pose effect ko kung hindi ako kumakaen ng lollipop. Admit it, I love LOLLIPOPS :”)).

‘Yah! Kenn’ bulong ko sa sarili ko. Nakita ku kasi siya dun sa bandang right side. Napakagwapo naman talaga ng crush ko, walang kupas.

Hindi kuna tinuloy yung pagtawag kosa kanya dahil bawal talaga, baka mapatay pa niyako. Ok lang, para naman sa kanya yun eh. Ayoko namang mapahiya siya, just because of ME.

Lumakad nako palayo dun sa place na iyon at tumuloy nasa classroom.

“Heeeey! My bestie!” Ohmy. I really missed her. She’s Jolina my bestfriend who’s kinda sweet na ewan. Mabaet at better kasama. Wala kanang hahanapin pa. Naintroduce kuna siya before right? Yun lang dagdag info. HAHA.

“Yah! How’s you?” para namang isang taong di nagkita e halos 2 days lang naman (Saturday and Sunday)

“Good. Walang nagbago.” Halata nga.

“Looks like.” Then I smile.

“Tsss. You?” me? What’s me? Weird.

“ME?” I said curiously.

“How are you. Ay. Mean.” Sorry slow >.<

“I’m ok. Maganda paren.” Then pumunta nako sa lugar ko. Ayoko ng mapahaba pa yung convo namen. Well, nakaakirita lang siyang kausap. *Laughs.

After a few minutes dumating nadin yung teacher namen. Time Flies nga naman ohh. Dahil sa sobrang boring, wala akong planong makinig. Hanggang diko mapansin na break napa la. Ayhh. Meanie.

“Let’s go.” Si Ruth yon. Bf koden. Mas mabaet, charming at soft kesa kay Jolina na super daldal.

“Ahyah!.” I say. Means “OK”

This is disgusting. I feel SLEEPY -_-“ Walang-wala talaga ako sa tyempo.

Gaya ng date, nakaupo nanaman kame dun sa mga empty tables kasama yung dalawa kong bestfriends. Pang low class lang yung place namen. Okay nayun sabagay sanay narin kame. Lagi kasi kaming minamaliit sa school nato. Kala mo naman kung sinong mayayaman. Ahay.

“Heey! Tahimik mo?” si Jol yon. Diba halata? Tss. Jesus. Gusto kopang matulog eh. Demn!

“Nevermind. Just eat.” Then I snobbed them.

My WORLD in YOU ~Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon