Positivo Reina / İnosuke

<

Bölüm kısadır bilginize....

Görev bitmiş konaga dönüyorduk hepimiz ölüyorduk hem fiziksel hem zihinsel rengoku-sanın ölümü çok ani olmuştu.

Gözlerim agrıyor, başım dönüyordu göz kapaklarımı açık tutmak için ugraşıyordum.

Ayrıca elimin içi yanıyor ve kanıyordu, kafamı kaldırdım ve konagın yoluna girdigimizi fark ettigimde resmen bir ölü gibiydim.

Hemen konagın kapısından girer girmez birisi yakamdan tutup beni sarsmaya başladı...Sanemi...

"YA SENİ ORAYA BOŞUNA MI GÖNDERDİK RENGOKU'NUN ÖLÜMÜNÜ CANLI CANLI İZLEMEN İÇİN Mİ?"

Ha! Nediyo lan bu!

"SANA DİYORUM APTAL BİR BOKA YARAYIP ORDA RENGOKU YERİNE SEN ÖLSEYDİN"

Bu çocuk zıvandan çıktı. Herkesin dikkatini çekiyor.

"SÖYLESENE NEDEN SEN ÖLMEDİN KONUŞ ORAYA BOŞ GİBİP BOŞ DÖNDÜN"

"KİM DEMİŞ LAN..ÖLMEK İSTEDİM AMA ÖNÜME GEÇTİ YARDIM ETTİM FAKAT ARTIK ÇOK GEÇTİ..BURAYA SENİN SAÇMA LAFLARINI DİNLEMEYE GELMEDİM"-konuş be kızım yardır-yazar-chan'dan-

Şimdi yakasından tutup onu ben sarsıyordum sesimi duyuşu(herkesin duyuşu) şok etkisi yaratmıştı.

Onu sarsarken biri beni arkadan tuttu bu inosuke idi. Kendimi kötü hissettim.

Ona dönüp aglamaya başladım kafamı gögüsüne yerleştirdim sırtımı sıvazlıyordu.

Biliyorum hepimiz üzgündük ama ama artık yapabilecegim birşey yoktu arkamdan bir ses geldi

"Ne yani rengoku'nun ölümü sana bunu mu kazandırdı ne acınsası"

Göz yaşalarımı sildim, ayaga kalktım katana mı kınından çıkardım arkamı döndügümde bariz bir şekilde delice sırıtıyordu.

Katanamı ona dogrulttum o da aynı şekilde karşılık verdi tam çarpışıcakken Tengen-sama bizi durdurdu.

Etrafa dagıldık...

Ben revire yani kelebek konagına benimle beraber üç çocukta geldi.

Shinobu zaten ordaydı hızlıca kontrollerden geçip yatırıldık.

Ne kadar kendimi çaresiz hissetsemde uyumaya çalıştım.

Ama bir türülü olmuyordu aglamamı durduramıyordum.

En sonunda uyuya kaldım...

1 Ay sonra

Herkes var güçü ile çalışıyorlardı.. o günden sonra sanemi-sanı görmedim veya görmezden geldim.

Üç çocugu kapıdan ugurladım koşuya gidiyorlardı

"Güneş batmadan gelin"

Hepsi beni onayladıktan sonra içeri girip kapıyı hayattım fakat anında köşeye sıkıştırlıdım bu sanemi-sandı.

"Efendim"

"Şey dicektim

Etrafa baktı oyalandıkça oyalandı...

"Ne söylicekseniz söyleyin artık"

Ben...ben özür dilerim oldu mu?"

Büyük bir sırıtışla ona baktım, onu sinir etmek için kahkaha attım

"Cidden diyiceginiz şey bu muydu puff çok komik"

"Dalga geçmeyi kes"

Yana dogru kıvrıldım onu arkamda bıraktım ve yürümeye devam ettim ama onun duyucagı kadar halla kahkaha atıyordum.

.
.
.
.
.
.
Güneş batmadan çocuklar geldiler.

Yorgun olduklarını söyleyip gittiler uyumaya.

Sen bahçedeydin ve inosuke ise bir anda yanında belirdi.

"Ha. Sen yorgun değil misin inosuke"

"İNOSUKE YORGUN DEGİL O HERZAMAN GÜÇLÜ"

Kas gösterisi yapıyordu.

"İnosuke...

Sana baktı...

..Kafandaki şeyi çıkarır mısın"

Kafasını eğdi şaşkınlıkla konuştun

"a.a. İnosuke kötü birşey mi söyledim özür dileri"

Sen birşey bile demeden yanına gelip o şeyi çıkardı.

O.O çok güzel

Elini yanaklarında ve saçlarında gezdirdin aynı bir kedi gibiydi kafasını dizlerine koydu aniden duraksadın ama devam ettin.

Güneş batmıştı, inosume kucagında uyuya kalmıştı şansına tanjiro hava almak için dışarı çıkmıştı inosuke alıp yataga kadar taşımıştı. Sonuçta üşütmesini istemezdin...O///O