MUTLU SON İSTEYEN? - GAY-

7

Önceki 6 bölüm eski bölümlerdi. Bu bölümle beraber yenilere geçmiş olduk.

" Dün babana gittim. Konuştuk."

Kafasını kaldırıp bana bir bakış attı ama sonra önüne dönmüştü.

" Bir şey demeyecek misin?"

" Hayır."

" Peki, bana bir şeyler anlattı ama."

" İyi."

Off. Bu adamla başa çıkmakta zorlanıyordum.

" Sıkıldım ben."

" Evde kal dedin diye sabahtan beri dizinin dibindeyim."

" Eee."

Sanki bu yeterli bir açıklamaymış gibi susunca kalkıp yanına oturdum. Bedenlerimiz birbirine değiyordu.

" Yüzük alalım mı? Evliyiz ama parmaklarımız boş."

" Alalım."

Ayaklanacağı zaman durdurdum onu.

"Sonra alırız. Ben bir şeyi merak ediyorum. O gün,  yani beraber olduğumuz gece çok içmiştin. Ne oldu o gün."

" Seninle tanıştım daha ne olsun."

" Ha ha."

Sakin durup arada lafı çok güzel sokuyordu bu da.

" Düzgün cevap ver. Sabahta birine bağırıyordun telefonda."

" İşten çıkarıldım."

" Neden?"

" İnsan ilişkilerim iyi değilmiş."

" Bak buna şaşırmadım işte."

Daha fazla koruşmadı. Kendine bir içki doldurup kafasına diktiğinde gözlerimi kocaman açtım. Bu adam kendini alkol komasına sokup beni dul bırakacaktı bu gidişle. Ama hayır bayım sırada ben varım.

" Artık içmeni istemiyorum."

Dediğim şeyi duymamış gibiydi. Duyduysa da oralı olmadı zaten. Bir bardak daha doldurup kafasına diktiğinde içkinin onu çarptığına dair bir belirti aradım ama bulamadım. O kadar alışmıştı ki içmeye, artık su gibi geliyordu onu. Ama organlarının aynı fikirde olmadığına emindim.

" Semih nolur yapma."

Yaşaran gözlerimi sildim. Kendinin farkında olduğunu biliyordum ama önemsemiyordu kendini. Dünya gözünde yoktu.
İçkiyi elinden almayı düşünmedim zoraki şekilde hareket edemezdim. Evde kalmaya ikna olmuşken tekrar uzaklaşmasını istemiyordum.

"Sana bir şey olursa tutunacak son dalımda gider."

O an bir şey oldu. Semih'in gözünde bir pırıltı yakaladım. Onda tepki niyetine gördüğüm tek şey buydu şimdiye kadar.

" Saçmalama."

Başka bir şey söylemeyip elindeki içkiyi bıraktı. Ona kendini hatırlatmıştı bu sözüm. Son dalı annesiydi ve o da yitip gitimişti.

Bardağını bir kez daha doldurup kafasına diktikten sonra ayaklanıp paltosunu eline aldı.

Bir an dışarıda içmeye gidecek diye telaşlanmıştım. Beyaz saçlarım daha da beyazlıyordu onun yanında.

" Gitme."

"Yüzük istemiyor musun?"

Söylediği şeyle yüreğimi su serpildi.
Elini tutmam için uzattığında sımsıkı tuttum. Beyaz saçlarıma kısa bir bakış atıp kafasını çevirdi.

"Bir daha yanında içmeyeceğim."

Gözlerimi ona çevirip yüzüne baktım.

" Hiç içme."

Bu söz sessiz bir haykırış olarak yankılandı aramızda.

Bana yanıt vermedi. Çünkü bu tutamayacağı bir sözü kabul etmek olurdu.