Yaralı İkizler [Tamamlandı]

43.BÖLÜM

İYİ OKUMALAR

Tuna’nın Anlatımıyla:

Dün gece eve geldiğimizde odama çıkıp duş almıştım. Salona indiğimde deniz yoktu. Anlaşılan o da duş almaya gitmişti. Etraf günler önce ki gibiydi. Masada ikizlerin ve deniz'in ders kitapları vardı. ikisini de bu evde mutlu görmek istiyordum. 

Gözüm dış kapıya takıldı. Dış kapıyı açtığımda kan izleri hala yerdeydi. Onlar gelmeden bunu halletmem lazımdı. Bu izleri görmeleri onlara iyi gelmeyecekti

Banyodan kovayı ve viledayı alıp kapının önünde ki kanları temizlemeye başladım. "abi" Duyduğum ses ile arkamı döndüm. Deniz ıslak saçları ve dolu gözleri ile bana bakıyordu

Viledayı bırakıp yanına gittim

"kan izleri miraç'ın demi?" gözünden bir damla akmıştı. sesi çok kısık çıkmıştı "evet ama sileceğim"

"onlar görmeden silelim üzülmesin onlar... çok üzüldüler bende çok üzdüm onları daha çok üzülmesinler" Ona sıkıca sarıldım. Ağlama sesini duyduğumda onu içeri soktum. Koltuğa oturttum ağlamasına izin verdim

Bir süre sonra ağlaması durdu

"hadi yapacak çok işimiz var... o güzel böreğinden yapar mısın? ikizler onu çok sever bence" Dediğinde gülümsedim

"yaparım tabi başka ne yapalım"

"sabah güzel bir menemen yapalım bir de çikolata alalım miray mutlu olur? Abi m-miray bizden k-korkmaz demi?"

"korkabilir ama bu onun suçu değil biliyorsun demi? Hepsi o şerefsizin suçu"

"ona çok zarar verdi demi?"

"çok... hem de çok ama halledeceğiz. Ben devam edeyim daha ikizlere kıyafet götüreceğim"

"tamam bende evi temizleyeceğim"

..

Sabah erkenden uyanmıştım. Dün akşam geç saate kadar ikizler için hazırlık yapmıştık. Güzel bir kahvaltı hazırlamıştım. Dün akşam yaptığım börekleri fırına koymuştum. Deniz sabah erkenden kalkıp ikizlere çikolata almaya gitmişti

Kapı sesini duyduğumda mutfaktan çıktım "ben geldim... bak bir sürü çikolata aldım"

"kenara bırak ve bana yardım et hadi abimler her an gelebilir" Yanıma geldiğinde kahvaltılıkları verdim

"hadi bakalım asker marş marş" Asker adımları ile mutfaktan çıktığında arkasından gülümseyerek baktım

Oğuz’un Anlatımıyla:

Eve geldiğimizde hızla miraç'ın kapısını açtım. "gel abim bana ağırlığını ver" Onu yavaşça arabadan indirdim. Evin kapısı açıldığında tuna ve deniz hızla yanımıza geldi. Normalde miray'ı almalarını söylerdim ama onlardan korkabilirdi. Şuan bildiğim tek şey benden ve miraç'tan korkmuyordu

"miraç'la birlikte içeriye girin bizde geliyoruz" İkisi de yanımıza geldiğinde miraç'ın koluna girdiler. Miraç bana bakıyordu. Aklının mirayda olduğunu biliyordum