Yaralı İkizler [Tamamlandı]

32.BÖLÜM

İYİ OKUMALAR

MİRAÇ'IN ANLATIMIYLA

Yine başlamıştı kabuslarım tekrar başlamıştı. Canımı yakıyorlardı ya olursa ya benim yüzümden onun canı yanarsa, Hepsi benim suçumdu miray'ın canının yanması insanlardan korkması hepsi benim suçumdu

Korkuyordum... onu kaybetmekten ölmesinden korkuyordum. Tekrar yalnız kalma ihtimalinden korkuyordum

FLASHBACK

İkizler daha 4,5 yaşlarındaydılar. Kenarda oyun oynuyorlardı. Ta ki babaları miraç'ı yanına çağırana kadar miraç hızla ayağa kalkıp babasının yanına gitti

"mutfaktan bana bir sigara getir"

Miraç hızla mutfağa gitti ama anlamamıştı. Daha sigaranın ne olduğunu bilmiyordu bir iki kere babasının elinde görmüştü ama tam olarak ne olduğunu hatırlamıyordu. Etrafına bakındı belki bir şey bulur diye

Ardından gelen adım sesleri ile miraç arkasını döndü

"bulamadım baba" Kemal sinirle oğluna bir tokat attı "sen zaten bu zamana kadar neyi doğru düzgün yaptın ki düş önüme"

"nereye"

"cezaya yaptığın hiçbir davranış cezasız kalmayacak"

Miraç omuzlarını silkti ceza almak istemiyordu. Kemal daha çok sinirlendi ve oğlunun saçlarından çekerek onu yürütmeye başladı

Miraç'ın canı çok yanıyordu. Babasının elinden kurtulmaya çalışıyordu. Salona girip merdivenlere yöneldiklerinde miray hızla ayağa kalktı ve babasının önüne geçti

"baba yapma götürme onu lütfen"

"sus lan sen küçük orospu" Kemal miray'a tokat attığında miray aldığı darbe ile yere düştü.

Miraç ise babasının elinden kurtulmaya çalışıyordu kardeşinin canı yanmıştı en büyük korkusu kardeşinin canının yanmasıydı bunu istemiyordu

Kemal ise miraç'ın hareket etmesine izin vermeden onu sürüklemeye devam etti. Bodrumda ki odaya gelince kapıyı kapattı ve miraç'ı yere fırlattı. Sinirle ona bir tekme attığında miraç canının acısı ile çığlık atıp ağlamaya başladı

"senin yüzünden kardeşin zarar görecek... neden biliyor musun çünkü sen hiçbir şeyi beceremiyorsun... bir gün ölecek ve bu senin yüzünden olacak senin beceriksizliğin yüzünden olacak"

Tekrar bir tekme attı ve tekrar... ne oğlunun çığlıklarını dinliyordu ne de kızının kapıda ki yalvarmalarını sadece sinirini çıkarıyordu

FLASHBACK SON

Dediklerini düşündükçe Sinirim artıyordu içimde bir volkan vardı ve patlamak üzereydi. Sinirlendikçe kalemi daha sert kullanıyordum. Kağıt yırtıldığında sinirle kalemi fırlattım.

Sakin olmalıydım. Kriz geçirmemeliydim. Küçük bir rüyanın beni ele geçirmesine izin veremezdim

Yapamıyordum... olmuyordu... sanki içimde tutukça daha çok büyüyordu elimin tersi ile masanın üstünde duran her şeyi yere fırlatıp ayağa kalktım

Odada volta atıp kafamda ki sesi susturmaya çalışıyordum ki odanın kapısı hızla açıldı.  Şuan insanlarla konuşmak istemiyordum. Onlara zarar verecekmişim gibi hissediyordum.

TUNA'NIN ANLATIMIYLA

Miray'ım bana abi demişti. Benim minik kardeşim bir kuş kadar özgür olmak isteyen kardeşim... minik kuşum ilk bana abi demişti Bana alışmıştı. Beni abisi olarak görüyordu.