22

542 110 115
                                    

END GAME
23.2.22
____________________________________

ဒိနေ့
အရာအားလုံးကလတ်လတ်ဆတ်ဆတ်နဲ့လန်းဆန်းနေလေ‌သည်ဒါဟာ သူ့အတွက်လူတစ်ယောက်ကိုသတ်ပြီးသွားလို့ပင်

တကယ်တော့လူမိုက်လေးဘ၀မှာ
လူတစ်ယောက်ကိုအရိုးတွေကျိုးကျေတဲ့ထိနိုပ်စက်
မူ့တွေရှိ‌ခဲ့ပေမဲ့ လဲလူတစ်ယောက်ကိုအသေ
သတ်ပစ်တာကတော့ချစ်ရသူကိုကိုကြောင့်သာ

ဒါပေမဲ့တစ်ဖတ်မှာကတော့
ရာသီဥတုကမိုးအုပ်နေလေတော့သည်

" ဘာဖြစ်နေဝာာလဲချစ်ရာ "

ထယ်ယောင်း ဆိုဖာပေါ်မှာထိုင်နေသော
ဂျီမင်းရှေ့ဒူးလေးထောက်ကာ
ပေါင်ပေါ်တင်ထားတဲ့ဂျီမင်းလက်လေးအား
ဆုပ်ကိုင်လိုက်သည်

ဂျီမင်းကတော့သူကိုဘာမှမပြောပဲ
စိုက်သာကြည့်နေလေတော့သည်

" မောင့်ကိုပြော "

" .... "

" ဂျီမင်း "

" .... "

" မောင့်ကိုအဲ့လိုမဆက်ဆံပါနဲ့့ဂျီမင်းမောင်သေသွားလိမ့်မယ်နော် "

" သွားမင်းကိုမကြည့်ချင်ဘူး "

" ဂျီမင်းရှီးကတကယ်ချော့ရခက်တဲ့လူမျိုးပဲ "

" ကင်ထယ်ယောင်း ! "

" အာ...ရင်ဘက်ထဲကအောင့်လိုက်တာ အခုမောင့်ကိုအော်လိုက်တာလား ! "

" မင်း ! "

ထယ်ယောင်းသူ့ဝဲဘက်ရင်လေးအားလက်လေးနဲ့အသာယာအုပ်ကာ
ဟန်ဆောင်ကာမူပိုလေတော့သည်

" မောင့်နှလုံးသားလေးက ဒိကဂျီမင်းရှီးပဲ
၀င်နေလို့ရတဲ့နေရာလေးမို့ဂျီမင်းရှီးကအော်လိုက်ရင်
မောင်နှလုံးသားလေးနာလာတာပေါ့ "

" ချီးပဲ ! မင်း ! "

ဂျီမင်းထယ်ယောင်းအားသူ့ဘေးက‌
ခေါင်းအုန်းလေးနဲ့ပစ်ပေါက်လိုက်တော့လေတော့
ထယ်ယောင်းကလက်နဲ့လိုက်ကာလေသည်

END GAME ( Completed )Where stories live. Discover now