"Μπαμπά βάλε κανένα τραγούδι να ακούσουμε" λέω στον μπαμπά μου.
"Εντάξει θα βάλω λίγο Αργυρό να ακούσουμε!" λέει και αναρωτιέμαι γιατί δέχτηκα να πάω μαζί τους.
"Άστο μπαμπά θα βάλω κάτι από το Spotify να ακούσω με τα ακουστικά μου γιατί δεν έχεις ωραίο music taste εσύ." του λέω και ξινίζει το πρόσωπο του.
"Ασε μας καλή μου που δεν έχω ωραίο music taste. Απλά εσύ δεν ξέρεις να επιλέγεις τραγούδια. Αυτά που ακούς είναι χάλια. Κινεζιες." λέει και μου στρίβει η βίδα.
"Καταρχάς είναι κορεάτικα ΌΧΙ κινέζικα. Επίσης ακούω και ελληνικά και αμερικανικά τραγούδια." του λέω και κάνω προς τα πίσω με δύναμη.
"Ότι πεις." λέει και για το υπόλοιπο της ώρας επικρατούσε ησυχία. Μέχρι που βλέπω το στορυ μιας ψωνάρας από την ταξη μου.
"ΠΩΣ ΤΌΛΜΗΣΕ ΑΥΤΉ ΝΑ ΠΆΕΙ ΚΟΡΈΑ ΠΡΙΝ ΑΠΌ ΕΜΕΝΑ?!" φωνάζω και οι γονείς μου πετάγονται.
"ΤΙ ΦΩΝΑΖΕΙΣ ΠΑΙΔΊ ΜΟΥ?!" μου φωνάζει η μάνα μου.
"Δες τι ανέβασε η Μαίρη στο ινστα της." λέω κλαψουριζοντας και της δείχνω αυτό:"Καλέ αυτή δεν είναι η Μαίρη που κάνατε παρέα στο δημοτικό επειδή ήσασταν οι μόνες Ελληνίδες στο τμήμα; Πολύ την συμπαθώ αυτήν την κοπέλα!" λέει και έχω γίνει έξαλλη.
"Καταρχάς ποτέ δεν κάναμε παρέα. Είναι φουλ σπαστική και ψώνιο. Άσε που κράζει το μισό σχολείο. Δεν θέλω πάρε δώσε με τέτοια άτομα εγώ."της λέω.
"Καλά κορίτσι μου. Σε 5 λεπτά φτάνουμε οπότε μην ξαπλώνεις και σε πάρει ο ύπνος." μου λέει και εγώ σκεφτόμουν πόσο τυχερή είναι η Μαίρη.
"Φτασαμεε σηκωθείτε." λέει ο μπαμπάς μου και βγάζω τα ακουστικά μου και κοιτάω έξω από το παράθυρο σαν εκείνα τα παιδιά στις ταινίες τρόμου όταν μετακομίζουν. Βγαίνουμε από το αμάξι και μπαίνουμε στο αεροδρόμιο το οποίο είναι τεράστιο.
"Μαμά μπορώ να πάω να πάρω κάτι να πιω μέχρι να τακτοποιήσετε τα εισιτήρια κι αυτά;"ρωτάω την μαμά μου και γνέφει θετικά. Πάω σε ένα 24ωρο μαγαζί το οποίο έχει vending machines με διαφορά ροφήματα και τρόφιμα. Διαλέγω την μηχανή με τα monster και βγάζω 1 ευρώ από την τσέπη μου. Πατάω το κουμπί αλλά κολλάει.
"ΤΙ ΓΊΝΕΤΑΙ ΓΑΜΩΤΟ?ΠΕΣΕ ΠΕΣΕ ΠΈΣΕ." φωνάζω έξαλλη στο μηχάνημα διότι το monster μου είχε κολλήσει στην μέση και δεν έπεφτε.
"Ασε με να σε βοηθήσω." ακούω κάποιον να λέει και γυρίζω το κεφάλι μου προς τα δεξιά για να δω ποιος είναι.Βλεπω ένα ωραίο αγόρι με ωραία μαλλιά και τέλεια χαρακτηριστικά.ΜΙΣΉ ΏΡΑ ΤΟ ΈΓΡΑΦΑ ΑΥΤΌ ΤΟ ΠΡΆΓΜΑ. Σορρυ που σας αφήνω σε αγωνία αλλά τι να κάνουμε θέλω να είστε υπομονετικοί. Φιλούμπες ❤️🤙🏻
YOU ARE READING
Αξέχαστες Διακοπές
ChickLitΗ 16χρονη Φαίδρα μαζί με την οικογένεια της είναι Έλληνες που μένουν στην Γερμανία αλλά έρχονται στην Ελλάδα για διακοπές. Η Φαίδρα νόμιζε πως θα είναι βαρετά όπως πάντα αλλά...