11.Bölüm

227 3 1
                                    

Yamaç

Efsun madde bağımlı olduğunu öğrendikten sonra onu konuşarak ikna etmeye çalışsamda kabul etmedi zorla tedavi etmek zorunda kaldım efsunda eser kalmamış tek gözleri aşkla bakıyordu uzun zaman oldu bence artık zamanı geldi depoya gitim elinde o vardı kötülüğün çicekleri okuyordu ben ise dinliyordum bana masal anlatığı zaman geldi elleri saçlarımda gezinirken içim içime sığmıyordu adı gibiydi efsun büyü demek ti değil mi ?

Efsun: Yamaç sen mi geldin ?

Yamaç: Evet ben geldim iyisin değil mi ?

Efsun: Biraz daha iyim ama

Yamaç: Ne ama söyle

Efsun: İhtiyaçlarım var burda zor

Yamaç: Ne kadar tutar ihtiyaçların

Efsun: Öyle değil banyo tuvalet gibi para değil ?

Yamaç: Bence artık eve gidelim sürekli seni soruyor

Efsun: Bence çok özledim

Yamaç: Bende özledim

Efsun sessiz kaldı cevap vermedi Yamaç kilidi açtı Efsun dışarı çıktı

Efsun hadi gidelim diyerek dışarı gidiyordu yamaç efsuna sarılacakken gitmişti tabi kızı ön plandaydı eve gitmişti damla ona bir şeyler verdi banyo giti yardım edecektim ama çoktan girdi gerci damla vardı ayıp olurdu efsun çıkmıştı içeri girdi üstünü giyiyordu

Damla: Ne oldu sence iyi oldumu yine gitmez değil mi ?

Yamaç: Yok gitmez iyi oldu akım hep onda kalıyordı masalda sürekli onu soruyordu

Efsun: Kızım nerde

Yamaç sesin geldi yere bakınca efsun her zaman ki gibi çok güzeldi

Damla: Çok güzel olmuş yukarıda asiye ile oynuyor kuzeni

Efsun: Hayırlı olsun ben bekletmeyim

Efsun ışık hızı ile çıktı yamaç konuşmak istedime çoktan yukarı gitmişti bir şey vardı bir felaket habercisi gibi

Damla: Çok özlemiş masalda aynı annesine benzemiş çok bir kız ismi gibi daha önce düşündünüz mü ?

Yamaç: Neyi düşündük mü ?

Damla: Kızın ismini ?

Yamaç: Hayır sadece çocuğum olduğunu biliyordum isim hiç konuşmadık ama beni hatırlamak için koydu galiba

Damla: Nasıl masal sen ne alalka

Yamaç: Hiç kimseye söylemeyeceksin ama söz ver

Damla: Allah neymiş masalın nasıl bir olayı olabilir ki söz

Yamaç: Babam öldükten sonra krizler geçiriyordum son efsun ilk tanışmamızda beni kucağına aldı masal anlataraktan uyutu ve bu bana baya iyi geldi sonra tekrar evine gitim iyileşmek için onda başka bir yol yoktu sonra benim ona karşı duygularım olduğunu fark etim onunda böyle açıldık ve oldu işte

Damla: Acayip ama cumali inanmaz zaten

Cumali: Kim demiş inanmam bebe seni dizime yatırayımda masallar okuyayım böyle seveceksen beni gel bir gün bir eşek varmış abisin hiç sözünü dinlemezmiş.

Yamaç yukarı kaçar cumaliden kurtulmak için sonra cumalinin kahkasını duyar bitin yamaç karziman çizildi resmen efsun masal ve asiye ile oynadığını görür izler efsun yamacı fark etiği sırada gülümsemesi düşer akşam olur yemek yerler yatmaya gelince

Yamaç: Hadi uyuyalım

Efsun: Hadi geç yukarı

Yamaç: Ne yukarısı

Efsun: Yamaç koltuk tabi ki damla ve abin yanına değil ?

Yamaç: Üçümüz sığarız biz ben senin kokunu özledim

Efsun: Ben özlemedim beni ikiletme çık uyu ben masala uyuyacam

Yamaç: Ne yaptın ben işimdi

Sabah oldu yamaç uyanınca masalın yanında efsunu göremez hızla dışarı çıkar efsun gün doğumunu izliyordu yamaç ona yaklaşım sarıldı ama efsun hemen iter yamcı

Yamaç: Korkma benin hadi anlat bu tavrın ne

Efsun: Ben karar verdim

Yamaç: Anlat bakılım neymiş o karar

Efsun: Bir kızımız var ona mutlu bir hayat vereceğiz ama

Yamaç: Ama ne

Efsun: Biz olamaycağız aramızda sadece kızımız var onun için bir arda olacağız sadece şimdi şu problemler var onlar halolunca ben işlerimi geri alırım kendi evime gecerim

Yamaç: Biz bir birimizi seviyoruz efsun niye böyle yapıyon bak bir sorunlar var çözeriz bence söylersen

Efsun: Biti o kadar git ekmek kalda bende kahvaltı hazırlayım

Yamaç efsun elini kavrayıp kendine çeker beline sarar kolarını efsun tepki yoktu seni asla bırakmayacağım yine o duvarlar var kırar yine o kalp be girerim

Devam edecek yakında

Tek bölümlük hikayelerHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin