Tek bölümlük hikayeler

11.Bölüm 6 kısmı

Efsun uyanmıştı Yamaç'ın gögüsünde buldu kendini yarı çıplak tenleri bir birine değer bir şekilde uyuduğunu hatırladı her ne kadar tekrar uyumak istesede kendine gelmesi gerekiyordu üstünü giydi Masalı izliyordu düşünüyordu burdan gitmek Masalı korumak en doğru şimdi aklı karşmıştı ana ne zaman bir saldırı olur bilinmezdi kapı sesi duydu Damla gelmişti yemek hazır yardım ediyordu Yamaç çocuklarla uğraşım sonra Efsun'a yakın olmak için yardım ediyordu Efsun ise düşüncelere hakim olmaya çalışıyordu yemek hazırladı sofra kuruldu yemek yendi Efsun Masalı yatırmaya çıktı Efsun dışarı öylesine baktı Yamaç Cumali konuşuyordu

Cumali: Ee bebe ne yapacağız

Yamaç: Yarın öğleyin teslimatları var gizlice girip imaha edeceğiz sessizce

Cumali: Sadece iki kişi nasıl edeceğiz

Yamaç: Yapacağız başka çare yok

Cumali: Salih ne olacak orda olursa

Yamaç: Ben onu oyalacağım merak etme

Efsun ortalığın karışcağını anladı odasına gitti yedek tabancada aldı ve şarjörde o sırada kapıyı çalar Efsun ise girdir der gelen Yamaç'tı

Yamaç: İyi misin diye sormaya geldim

Efsun: İyim sorun yok

Yamaç: Hadi gel yemeğe

Yamaç elini uzatmıştı ama Efsun tutmadı gitmişti belki yumuşamıştır umdu ama yine bir şey yok umut bile yok o soğuk bakışları olsa bir çare bulurdu aşağı indiler yemek yendi çaylar içildi Efsun Yamaç'a hiç pas ve umut kırıntısı bile bırakmadı uyuma saati gelmişti Efsun Masalı uyutmuş kendiside uyuyorsu Yamaç Efsun uykusunun derin olmadığı biliyordu biraz beklemesi gerekiyordu sevdiği kadını öpmesi lazımdı tenine dokunması kokusunu alması lazımdı yoksa uyuyamacaktı aradan 2 saat geçti yaklaştı sanki son kez kokusunu alacak gibi çekiyordu tenine dikkatlice dokunuyordu uyanmasından korkuyordu şu an kendisini kaybetmemek için zorduruyordu şu an öperken daha bir dikkatli sakalı bıyığı batması uyanmasın diye korkuyordu Efsun kıpırdandı sonra kendi yerine geçti uyumaktan korkuyordu bir daha göremezse Efsun bir sabah onu terk edip gidecek diye çok ama çok korkuyordu

Sabah

Yamaç gözlerini yavaş yavaş gözleri aralandı Efsundan Masal yoktu hızla aşağı indi Efsun Masal'a mama yediriyordu ekmek almaya dışarı çıktı
Yamaç bu ses dünyanın en güzel sesiydi

Yamaç: Efendim Efsun

Efsun: Abin ekmek almış

Yamaç: Tamam

Efsun gidecekken belinden kavrayıp kendi çekti

Yamaç: Güzel değil mi ?

Efsun: Neyden bahsediyorsun

Yamaç: Küçük ailemizden mutlu hissettim sen

Efsun: Silahların patlayacağı aile ben Masalı bu ateşlerden uzaklara gideceğiz ve bırak beni

Yamaç Efsun'un yanağına öpücük kondurur

Yamaç: Bir çözüm yolu arıyorum sabret bu arada çok güzel kokuyorsun

Masal: Anne

Yamaç: Off kızım bırakta annenle hasret gidereyim

Efsun: Yamaç

Yamaç: Tamam sustum off

İçeri girer kahvaltı yaparlar Efsun bu gün poligon gider masalla iş arkadaşları Masalla ilgilenir Silah sesinden etkilenmesin diye kulaklık takılır