Kapının sert bir şekilde açılması ile uykumdan sıçrayarak uyanırken üçlü derin nefesler alıyordu "taehyung acil gelmen gerek bunu görmen gerekiyor!" hoseok endişeli bir şekilde konuşurken hızlı bir şekilde kalkmıştım ki yorgana takılıp yere düşerken beni hızla kaldırmış sürüklemeye başlamışlardı tanrı aşkına neler oluyordu resmen yürümüyor koşuyorduk en sonunda aşağı indiğimizde beni hızla salona sokmuşlardı yoongi ve namjoon gergin bir şekilde kenarda oturuyordu bay ve bayan jeon ise süt dökmüş kedi gibi otururken gözlerim koltukta öfkeli bir şekilde oturarak kahve içen jungkookla buluşmuştu bir dakika siktir ne? üzerinde simsiyah bir takımla oturuyordu daha sabah bir ceset gibi uyuyordu ama şimdi nasıl? şok olmuştum resmen
ve eskisi gibi bakmıyordu çok sinirliydi çok fazla "eskisi gibi değil ameliyattan sonra kendine gelmiş" jin bana doğru eğilerek aşırı sessiz bir şekilde fısıldarken yutkunmuştum g-gerçekten iyileşmiş miydi? üçlü beni bırakıp yerlerine otururken koyu kahvelerini açık renkli kahvelerime dikmiş yan bir şekilde sırıtmıştı "hikayemizin kahramanı uyanabildi demek" keyifli sesi ile yutkunmuştum hiç iyi bir elektrik almıyordum şuan ve bir an şunu düşünmüştüm bayan jeona bahsettiğim o gün sanırım bu gündü "otursana sevgili eşim!" tıslarcasına konuşması ile yutkunmuş yavaş bir şekilde yanına oturmuştum korktuğumu hissediyordum ondan ilk kez korkmuştum
bir süre kimseden ses çıkmazken bitirdiği bardağını sert bir şekilde masaya koyması ile hepimiz irkilmiştik bardağı kırmıştı çünkü "gelelim asıl konumuza şimdi" keyifle konuşmuş ardından bana dönmüştü "iyileşmemde en büyük payı olan sensin bebeğim eğer sen olmasaydın o araba bana çarpmaz ben iyileşemezdim gerçi daha da delirdim aslında eskiden her boktan korkarken şimdi hiç bir sikimden korkmuyorum" dudaklarımı okşayarak ve sırıtarak konuşmuştu ki yutkunmuştum bence asıl şimdi delirmişti "ve gelelim sana sevgili anneciğim" alaylı bir sesle gülerek konuşmuştu bayan jeon ise çok ama çok gergindi jungkook ise sırıtıyordu ve gerçekten şuan çok korkutucu görünüyordu
"ufak bir operasyon ile kendime geleceğimi bildiğinden beni kilitlemenden mi başlasam yoksa hiç bir şeyden haberi olmayan bu yavruyu benimle evlendirip ona canın her istediğinde vurmandan mı?" siktir ne ameliyat olsaydı eğer kendine daha önce gelir miydi yani? ah şu kadına bak sen! şaşırmıştım nasıl bir anneydi bu böyle bir tek ben değil buna herkes şaşırmıştı "jungkook ne demek bu?" bay jeon kaşlarını çatarak sorarken o ürkütücü bir şekilde sırıtarak annesine bakmıştı "beni o saçma salak hale getiren senin karındı küçükken o siktiğimin havuzuna düşüp de delirmedim beni iten oydu doktor ameliyat olup düzelebileceğimi söyledi ama o gerek duymadı çünkü ailenin en büyük mirasçısı bendim ama o yoongiye kalmasını istiyordu çünkü oğlu hiç düşünmeden ona para verir benden bir kuruş bile koparamazdı para hırsı işte insana her şeyi yaptırıyor öldürücü işkenceler gibi" tanrım kafayı yiyecektim şimdi
nasıl da sinirlenmiştim lan! bir tek ben değil herkes de aynı durumdaydı şuan önüme getirilen kahve ile pastaya kaşlarımı çatmıştım "keyiflen sevgili eşim bahsettiğin gün bu gün afiyetle ye" siktir bu bunu dediğimi nereden biliyordu? elime kahvemi alıp yudumlarken jin jimin ve hoseok da kahvelerini içmeye başlamıştı çünkü bu kadın başına gelecek her türlü şeyi hak ediyordu "hadi her şeyi siktir ettim beni yaktın evet ama bu yavrunun suçu neydi sırf benimle ilgilenmek istedi diye yapmadığını bırakmadın ona benim nasıl biri olduğum hakkında bile hiç bir fikri yokken aileye dahil ettin yaptığın her boku biliyorum onun saflığını ve iyi niyetini bildiğinden onu istedin bana çünkü ben evlenmeden kardeşlerim de evlenemez başa geçemezlerdi" vay anasını piyon olarak kullanmıştı karı beni
ve vay anasını jungkook her şeyi nasıl bilebilirdi ki? ah tam bir psikopata dönüşmüştü resmen "cevap ver sakince dinledikten sonra sana ne yapacağıma karar vereceğim" kimseden ses çıkmıyordu bir şey diyemiyordu elleri titriyordu "ben senin iyiliğini düşündüm çünkü sen başa geçseydin eline geçen herkesi öldürecektin çocukken de buna meraklıydın birini ilk öldürdüğünde daha 7 yaşındaydın" siktir ne!? lanet olsun ben nasıl bir aileye gelmiştim derken durmuştum sikeyim bunlar mafyaydı değil mi unutmuştum bir an ah gerçekten de kafayı yiyecektim şimdi "neden o halde öldüremez miydim kendin de gördün kaç kişiyi gözünün içine baka baka boğarak öldürdüğümü ve her seferinde sana bakarak yaptım bunu neden biliyor musun çünkü aynısı sana da olacaktı kapısı olmayan bir kafesin içindeydim adeta ama şimdi değilim ve seni elimden kimse alamaz" alayla gülerek konuşmuştu "ama ondan önce senin bu rezilliğini herkesin duyması gerekiyordu ki bunu yaptım bile" elindeki telefonu kaldırarak gösterirken izleyicisi oldukça büyük bir canlı yayın yaptığını görmüştük bu adamdan gerçekten korkuyordum şuan
canlı yayını kapatıp telefonu bir kenara koymuş sırıtmıştı bayan jeon kıpkırmızı olmuştu hızlı bir şekilde yerinden kalkıp kapıya koşarken ne zamandan beri orada olduğunu bile bilmediğim korumalar kapıya geçmiş çıkmasını engellemişti "yok öyle kolay kaçamayacaksın bu gece senelerce bana yaptığının acısını çekmeden bırakmayacağım seni karını oturt yerine adam ol biraz bir kere de siktiğimin sesini adam akıllı çıkar hadi!" sert sesi ile bay jeon derin bir nefes alarak yerinden kalkmış karısını tutup yanına oturtmuştu "t-taehyung b-bir şey yap" titreyen sesi ile konuşurken hafif bir şekilde gülmüştüm "bizi yeterince rezil ettin izlemek bile istemiyorum hak ediyorsun çünkü" kaç taehyung kaç oğlum hızlı bir şekilde kalkmış kalktığım gibi salondan vın! uçarak çıkmıştım resmen götüm üç buçuk atmadı değildi içeriden gelen çığlık sesleri ile tüylerimin diken diken olduğunu hissederken jin jimin ve hoseok koşarak ve korkuyla küfürler ederek çıkmıştı arkalarından namjoon ve yoongi de ben ise nereye kaçsam diye düşünüyordum "yenge sen odaya git sizde gidin ayrılmayın" namjoonun dediği ile dördümüz birbirimize bakmıştık çığlık sesleri evde yankılanmaya başlarken koşa koşa yukarı çıkmış odaya girmiş beklemeye başlamıştık.
