إبنه الفرعون (كامله)

الفصل الرابع

#ابنة_الفرعون
#البارت_الرابع

الفرعون بثقه:"اتجوزها."

عز بصدمه:"انت بتقول اى؟،اولا بنتى لسه صغيره اوى على الجواز،ثانيا انا لسه عرفك دلوقتى ازاى اوافق على جوازك من بنتى كده بسهوله."

الفرعون وهو ينهض:"انا مش عايزك تقولى قرارك دلوقتى،هديك كام يوم تفكر فيهم،بس افتكر ان اى قرار هتاخده،هيأثر على بنتك بالسلب او بالايجاب،انا كلامى خلص عن اذنك."

"تحرك فرعون و ورائه مصطفى وسراج خارج هذا المنزل وهم متعجبون من الذى يحدث"

مصطفى:"فرعون انت.."

فرعون بمقاطعه:"انا مش عايز اسمع كلمه من حد فيكم مفهوم."

سراج.مصطفى:"مفهوم."

*****************

سهير:"انا سمعت كل حاجه."

عز بحيره:"انا مش عارف اعمل اى،اول مره اكون عاجز كده ومش عارف افكر ولا اتحرك ، معقول كل دا حصل طب ليه اسيل مقلتش حاجه عن موضوع الخطف دا."

سهير باستغراب:"مش عارفه هى ليه مقلتش حاجه،ثم تحدثت بقلق على ابنتها،بس انا خايفه على بنتى اوى يا عز،هنعمل اى دلوقتى المرادى الشاب دا انقذها طب ولو حصلت تانى ايه اللى هيجرا ساعتها."

عز:"مش عارف يا سهير مش عارف، هستنا لما اسيل تصحى ونشوف هنعمل اى فى المشكله ديه."

سهير:"ربنا يستر."

******************

سراج باستغراب:"مالك يا فرعون انت كويس."

فرعون بضيق:"هو انت شايفنى مجنون قدامك."

سراج:"لا والله بس انا شايفك سرحان ومتكلمتش من ساعت ما نزلنا من البيت دا."

فرعون بهدوء:"مفيش حاجه انا كويس."

سراج باستسلام:"طيب."

الفرعون فى سره:"فى اى مالك؟،انا مش عارف مالى من ساعت ما شوفتها وانا مش عارف مالى،بقت شاغله كل تفكيرى على طول، لما عرفت ان الجوكر خطفها زى ما يكون خوفت عليها اوى مع ان شوفتها مرتين بس،بس مش عارف فى اى،بقيت حاسس انى عايز احميها من كل حاجه،ومن امتى والحاجات ديه عندك يا فرعون،من ساعت ما شوفتها،ان شاء الله ابوها يوافق لانى مش هقدر اخليها تكون بعيد عنى كده هبقا على طول قلقان،وعندما تذكر كلامها عندما راها اول مره وثانى مره ابتسم بخفه."

***************

عز بهدوء:"اسيل تعالى يا حبيبتى."

اسيل:"حاضر يا بابا،ها خير؟."

عز:"انتى ليه مقولتيش حاجه؟."

اسيل باستغراب:"مقولتش اى يا بابا؟."

عز:"ليه مقولتيش انك وانتى راجعه من المدرسه اخر يوم الامتحانات انك اتخطفتى ولحسن الحظ جه واحد انقذك من الخطف،ها ليه مقولتيش حاجه ليه،ليه خبيتى علينا يا اسيل."

اسيل بصدمه:"حضرتك عرفت منين يا بابا؟."

عز بجديه:"اللى انقذك هو اللى كل حاجه حصلت،قوليلى مقولتيش حاجه؟."

اسيل بجديه:"عشان لو كنت قولت اللى حصل حضرتك وماما هتزعلو جامد وهتضايقو ، و ساعتها ممكن تمنعونى انى اخرج برا البيت."

عز بحده:"هو انتى مثلا سقطى فى امتحان ومش عايزه تقولى عشان مش نضايق، انتى يا اسيل اتخطفى عارفه يعنى،وكمان الانسان اللى خاطفك دا هيحاول تانى لانه طمعان فيكى ومش هسيبك الا لما ياخدك،يعنى حياتك فى خطر يا اسيل."

اسيل بضيق:"وانا مش عايزاك تقلق يا بابا عليا انا اعرف اتصرف كويس اوى."

عز:"ولما انتى بتعرفى تتصرفى كويس، تقدرى تقوليلى لما اتخطفتى معملتيش حاجه ليه ، حظك كويس ان جه واحد وانقذك منه، عشان كده مغيش غير حل واحد لحمايتك."

اسيل بتساؤل:"اى هو يا بابا؟."

عز بجديه:"انك تتجوزى الفرعون،وهو هيقدر يحميكى منه."

اسيل بصدمه:"حضرتك بتقول اى يا بابا، انا لسه صغيره على الجواز،حضرتك مستعوب."

عز بحزن"انا عارف يا بنتى انو مينفعش لانك صغيره وخصوصا بالطريقه ديه،بس انا مش عايز غير انى اكون مطمن عليكى وشايفك فى امان ، خايف ليجى يخطفك تانى وساعتها هيجرالنا حاجه انا وامك لو حصلك حاجه وحشه."

اسيل بحزن:"بعد الشر عليك انت وماما يا بابا."

ثم تحدثت بتوهان:"بس انا مش عارفه ايه اللى هيحصلى فجاه حياتى اتشقلبت وكمان لازم اتجوز."

عز:"انا عارف انها حاجه صعبه اوى، بس انا كل اللى عايزه انك تكونى فى امان،ومتقلقيش ان الشاب دا شكله كويس اوى وهيعرف يحميكى ويحافظ عليكى."

اسيل فى سره:"كويس بس دا قمر قمر والله قمر يا والدى."

اسيل:"بس يا بابا تعليمى هعمل فى اى؟."

عز:"متقلقيش انا هتكلم معاه فى الموضوع دا ، ومتقلقيش كل حاجه انتى عايزاها هتحصل، ها يا بنتى اى قرارك؟."

اسيل بعد اخذ نفس عميق:"....."

................